Linia kolejowa nr 273

Podział linii według obszarów działania Zakładów Linii Kolejowych spółki PKP Polskie Linie Kolejowe (w nawiasach podano krańcowe stacje):

• od początku linii w km −0,306 do km 116,000 (Wrocław Główny – Czerna): Zakład Linii Kolejowych we Wrocławiu,
• od km 116,000 do km 285,000 (Bytom Odrzański – Bielin): Zakład Linii Kolejowych w Zielonej Górze,
• od km 285,000 do końca linii w km 355,819 (Witnica Chojeńska – Szczecin Główny): Zakład Linii Kolejowych w Szczecinie.

Numery tabel w rozkładzie jazdy:

• od Wrocławia Gł. do Głogowa – tabela 265,
• od Głogowa do Kostrzyna – tabela 355,
• od Kostrzyna do Szczecina Gł. – tabela 366.

Podział linii według województw:

• od Wrocławia Gł. do Czernej – dolnośląskie,
• od Bytomia Odrzańskiego do Kostrzyna – lubuskie,
• od Namyślina do Szczecina Gł. – zachodniopomorskie.

Budowę linii nadodrzańskiej prowadziło Towarzystwo Kolei Wrocławsko-Świdnicko-Świebodzickiej. Zanim powstał pierwszy odcinek obecnej linii 273, w 1856 r. BFE wybudowało tory łączące swoją pierwszą linię Wrocław-Świebodzice z węzłem w Jaworzynie Śląskiej z linią Kolei Dolnośląsko-Marchijskiej (Wrocław-Berlin) z węzłem w Legnicy; pierwotnie więc linia zaczynała się w Legnicy. Od końca lat 60. XIX wieku otwierano kolejne odcinki linii nadodrzańskiej:

• grudzień 1869 r. – z Legnicy do Lubina Górniczego,
• styczeń 1871 r. – do Rudnej Gwizdanowa,
• październik 1871 r. – do Czerwieńska,
• maj 1874 r. – do Rzepina,
• styczeń 1875 r. – do Kostrzyna,
• listopad 1876 r. – do Chojny,
• 15 maja 1877 r. – ostatni odcinek do Szczecina.

W międzyczasie w sierpniu 1874 r. linię nadodrzańską od stacji Rudna Gwizdanów połączono bezpośrednio z Wrocławiem przez Wołów. Końcowymi stacjami były Breslau-Freiburger Bahnhof (Dworzec Świebodzki) we Wrocławiu oraz Stettin-Breslauer Bahnhof (Dworzec Wrocławski) w Szczecinie (początkowo pod nazwą Stettin-Breslau-Freiburger Bahnhof).

W przeciwieństwie do dworców budowanych we Wrocławiu, gdzie każdy prywatny zarządca kolei posiadał „własny” dworzec końcowy (w sumie powstały obok siebie aż 4), w Szczecinie były tylko 2 – Dworzec Berliński (ob. Główny) i właśnie Dworzec Wrocławski, oddalone od siebie o ok. 5 km i nieposiadające torowego połączenia, co stanowiło problem dla pasażerów. Wskutek tego, po upaństwowieniu przedsiębiorstwa BFE w 1884 r., podjęto decyzję o skierowaniu pociągów na Dworzec Berliński położony bliżej centrum. Po niespełna 10 latach, w 1886 r., Dworzec Wrocławski przestał pełnić funkcję dworca pasażerskiego i obsługiwał już tylko ruch towarowy. Do 1945 r. pociągi kursujące z Wrocławia w kierunku Głogowa korzystały jeszcze z dwóch dworców: Świebodzkiego i Głównego.

W rozkładzie jazdy pociągów Kursbuch na lata 1944/45 (tabela 144) po całej trasie nie kursował już żaden pociąg. Kursowało natomiast kilkanaście par pomiędzy różnymi odcinkami linii:

• z Wrocławia Gł. – do Ścinawy: 8 par, do Głogowa: 5 par,
• z Głogowa – do Czerwieńska: 5 par, do Kostrzyna: 2 pary,
• z Kostrzyna do Gryfina i Szczecina Gł.: 2 pary.

Najwięcej pociągów na dobę według rozkładu było na trasie Gryfino – Szczecin Gł. – aż 20 par.

Nazwy stacji przed 1945 r. (linki prowadzą do artykułów o miejscowościach, linki do stacji znajdują się w infoboksie):

Z powodu zniszczonego mostu nad Regalicą pod koniec lat 40. XX wieku pociągi z Podjuch do Szczecina Głównego kursowały objazdem przez Zdroje i Dąbie, gdzie następowała zmiana czoła pociągu, a następnie trasą linii 351 przez Dziewoklicz. Przejazd między Podjuchami a dworcem głównym zajmował wówczas ok. 2 godzin. Poza tym zniszczone były jeszcze 2 mosty – przed Brzegiem Dolnym oraz między Czerwieńskiem a Nietkowicami.

W latach 1945–2007 na trasie zlikwidowano kilka stacji i przystanków, a kilka innych uruchomiono. Już w latach 60. lub 70. zlikwidowano stację Krzydłowice między Rudną Gwizdanowem a Grębocicami; w podobnym okresie uruchomiono przystanek Orzeszków koło Wołowa. W połowie lat 70. po uruchomieniu Huty Miedzi w Głogowie uruchomiono przy niej przystanek Głogów Huta. Podobnie stało się z otwartą w 1974 r. Elektrownią Dolna Odra na południe od Gryfina. Wówczas to zlikwidowano przystanek Nowe Czarnowo, a ok. 1 km na północ uruchomiono stację Dolna Odra. W połowie lat 80. wybudowano przystanek Czerna Mała we wsi Czerna. Koniec PRL-u przyniósł likwidację Dworca Świebodzkiego (pozostał tylko na potrzeby ruchu towarowego) oraz stacji Chyrzyno (została jako posterunek odgałęźny), jeszcze przed zamknięciem linii z Gorzowa Wielkopolskiego Zieleńca. Około 1991 r. uruchomiono stację Będów między Czerwieńskiem a Rzepinem. Ostatnią zlikwidowaną stacją był Szczecin Klucz (1997 r.; powodem była duża popularność komunikacji miejskiej). Stacja Kostrzyn Towarowy nigdy nie była stacją pasażerską; pomimo wybudowania peronu, z przyczyn technicznych, nie dopuszczono do obsługi pasażerów ze względu na zbyt bliskie usytuowanie słupów trakcyjnych od krawędzi peronu.

W 1981 r. między Wrocławiem a Głogowem kursowało 8 par pociągów, w tym 3 pospieszne (m.in. „Ślązak” relacji Kraków Gł. – Zielona Góra). Wszystkie pospieszne oraz połowa osobowych kursowało przez lub z Wrocławia Głównego, pozostałe z dworca Świebodzkiego. Cały odcinek Głogów – Kostrzyn pokonywały tylko 3 pary pociągów, w tym 2 osobowe^[b] z Krakowa Gł. do Szczecina Gł. (jeden z nich kursował przez Legnicę). Pomiędzy Kostrzynem a Szczecinem kursowało 8 par pociągów (pospieszny relacji Wrocław Gł. – Kołobrzeg kursował z pominięciem Szczecina Gł.)

W 1979 r., jednocześnie od Szczecina i Wrocławia, rozpoczęto montaż sieci trakcyjnej. Daty elektryfikacji poszczególnych odcinków:

• 1979 r.: Szczecin Główny – Szczecin Port Centralny podg SPA,
• pierwsza połowa 1982 r.: Wrocław Główny – Ścinawa,
• grudzień 1982 r.: Ścinawa – Głogów Wróblin,
• grudzień 1983 r.: Głogów Wróblin – Czerwieńsk oraz SPA – Nowe Czarnowo (Dolna Odra),
• grudzień 1984 r.: Czerwieńsk – Jerzmanice Lubuskie,
• maj 1985 r.: pozostały odcinek Czerwieńsk – Dolna Odra.

W grudniu 1984 r. otwarto obwodnicę (od razu zelektryfikowaną) dla pociągów towarowych pomiędzy Jerzmanicami Lubuskimi a Drzeńskiem, omijającą stację w Rzepinie. Stała się ona częścią linii 273, a odcinek przez Rzepin według PKP Polskich Linii Kolejowych jest sklasyfikowany jako 2 łącznice – nr 821 od Jerzmanic do Rzepina i nr 822 od Rzepina do podg Drzeńsko, w związku z czym Nadodrzanka zmieniła nieco swój przebieg i od tamtej pory omija Rzepin.

W 1991 r. w Genewie w Szwajcarii państwa europejskie podpisały umowę o ważnych międzynarodowych liniach transportu kombinowanego i obiektach towarzyszących. Jedną z nich jest linia nr 273 wpisana jako linia CE 59.

11 listopada 2011 r. w pobliżu Stadionu Miejskiego został otwarty przystanek Wrocław Stadion.

29 maja 2015 PKP PLK podpisały ze spółką Infra Silesia w konsorcjum z DB Schenker Rail Polska umowę na modernizację toru nr 2 w km 78,509 – 98,642 (Rudna Gwizdanów – Głogów)^[6]. Realizacja kontraktu trwała do 30 czerwca 2017 i objęła wymianę nawierzchni torowej torów nr 1 i 2 na odcinku 30 km, modernizację 13 przejazdów kolejowo-drogowych, rewitalizację 26 obiektów inżynieryjnych – w tym dwóch mostów – oraz wymianę ośmiu rozjazdów kolejowych^[7].

W 2015 roku wybudowany został również nowy przystanek na terenie Zielonej Góry – Nowy Kisielin, choć przez pierwsze lata nie zatrzymywały się na nim żadne pociągi^[8]. W latach 2015–2017 przeprowadzono naprawę główną torów, modernizację sieci trakcyjnej i peronów na odcinku Głogów – Głogów Wróblin – Bytom Odrzański^{[9][10][11][12]}, optymalizację prędkości na szlakach Boleszkowice – Mieszkowice^[13], Kowalów – Laski Lubuskie^[14] oraz profilowanie ław torowiska z wymianą podrozjazdnic na stacji Szczecin Podjuchy^[15] połączone z remontem mostu zwodzonego^[16] oraz Jerzmanice Lubuskie – Drzeńsko^[17]. Wszystkie prace wykonała firma ZRK DOM Poznań, a prace pozwoliły zwiększyć prędkość do 120 km/h. W 2018 wykonane zostaną roboty wyprzedzające na pozostałych odcinkach linii kolejowej nr 273 w ramach zadania „Poprawa dostępu do portów morskich w Szczecinie i Świnoujściu”, które także wykona ZRK DOM Poznań^[18]. 7 czerwca 2017 PKP Polskie Linie Kolejowe podpisały umowę z konsorcjum firm Infra Silesia i Transkopol na remont toru nr 1 na odcinkach Wołów – Małowice Wołowskie oraz Grębocice – Głogów^[19][7]. 15 stycznia 2018 roku rozpoczęto modernizację odcinka Kostrzyn-Drzeńsko – Rzepin – Jerzmanice Lubuskie. Wymianie uległa nawierzchnia torowa, rozjazdy na podg Jerzmanice Lubuskie i podg Drzeńsko, a także perony na stacji Rzepin^[20]. Powstały również nowe stacje – Szczecin Łasztownia, zlokalizowana w strategicznym punkcie miasta i mająca za zadanie zapewnić dogodne połączenie z innymi środkami transportu takimi jak tramwaje i autobusy, oraz Szczecin Żydowce, która znajduje się w południowo-zachodnim obszarze miasta.

Linia została zakwalifikowana przez Biuro Eksploatacji spółki PKP Polskie Linie Kolejowe jako „linia o priorytecie towarowym”^[21].

Minimalny (hipotetyczny) czas przejazdu całej linii z maksymalną dozwoloną prędkością wynosi 5:17 h dla toru nieparzystego (pociągi pasażerskie i szynobusy – średnio 67,4 km/h) oraz 6:12 h dla pociągów towarowych (śr. 58 km/h). Na torze parzystym 5:38 h dla szynobusów (62,7 km/h), 5:47 h dla pociągów pasażerskich (61,2 km/h) i 6:16 h dla pociągów towarowych (56,3 km/h).

Porównanie czasu przejazdów dla pociągów osobowych w wybranych latach (wartości uśrednione):
a) pomiędzy Wrocławiem Głównym a Głogowem (99 km):

b) pomiędzy Głogowem a Zieloną Górą (54 km):

c) pomiędzy Zieloną Górą a Kostrzynem (102 km):

d) pomiędzy Kostrzynem a Szczecinem Głównym (100 km):

Statystyka pociągów kursujących na linii 273 (kursywą opisano nazwy pociągów):

REGIO – na poszczególnych odcinkach kursuje od kilku do kilkunastu par pociągów regio obsługiwanych jednostkami EN57, EN71 i ED78.

^{[potrzebny przypis]}.

Linia 273 jest często nazywana „Nadodrzanką”, ponieważ przez większość trasy prowadzi wzdłuż rzeki Odry. Przekracza ją pięciokrotnie (jadąc od Wrocławia) – przed Brzegiem Dolnym, Ścinawą, za Czerwieńskiem i dwukrotnie w Szczecinie: tuż za stacją Podjuchy – Regalicę (Odrę Wschodnią) i przed Dworcem Głównym – Odrę Zachodnią. Raz przekracza także największy dopływ Odry – Wartę przy jej ujściu przed Kostrzynem. Maksymalne oddalenie torów od Odry (w linii prostej) wynosi ok. 18 km od stacji Godków i ok. 17 km od stacji Gądków Wielki.

Jadąc ze Szczecina w kierunku Gryfina przed stacją Szczecin Podjuchy znajduje się jedyny w Polsce czynny kolejowy most zwodzony rozpięty nad rzeką Regalicą. To właśnie zburzenie tego mostu przez wycofujące się z miasta wojska III Rzeszy w 1945 r. przez kilka powojennych lat utrudniało wjazd pociągów do Szczecina. Most został odbudowany w 1949 r.

Układ torów na stacji w Czerwieńsku zmuszał do tego, że pociągi jadące z/do Zielonej Góry w/z kierunku Zbąszynka i Poznania Gł. za każdym razem musiały zmienić kierunek jazdy (czoło pociągu) – w pociągach dalekobieżnych konieczne było objechanie pociągu przez lokomotywę. Taki przymusowy ponad 10-minutowy postój miały (według rozkładu 2012/13) m.in. TLK (Zielonogórzanin i Lubuszanin) do/z Warszawy Wschodniej i pociąg TLK Bachus do/z Gdyni Głównej. 9 czerwca 2013 r. oddano do użytku kolejową obwodnicę Czerwieńska, która umożliwiła przejazd pociągów z pominięciem stacji Czerwieńsk i tym samym zaoszczędzenie czasu na procedurę zmiany czoła pociągu.