Kurt Cobain

Urodził się 20 lutego 1967 w Aberdeen w stanie Waszyngton jako syn Donalda Cobaina i jego żony Wendy z domu Fradenburg^[5], którzy pobrali się 31 lipca 1965. Jego ojciec pracował jako mechanik, a matka zajmowała się dziećmi^[6]. 24 kwietnia 1970 urodziło im się kolejne dziecko, córka Kimberly. W lutym 1976 Cobainowie się rozstali, co spowodowało, że Kurt zamknął się w sobie i znienawidził oboje rodziców^[7]. Mimo że sąd przyznał matce prawo do opieki nad synem, chłopiec zamieszkał z ojcem, a matkę odwiedzał w weekendy^[8].

Z czasem przeszedł nastoletni bunt, który objawiał się pyskowaniem, odmawianiem wykonywania obowiązków i tyranizowaniem innych dzieci^[8]. Ojciec chłopca zwrócił się o pomoc do terapeuty, a ten zalecił, aby chłopiec wychowywany był tylko przez jedną rodzinę. W 1979 roku matka Kurta przekazała pełne prawo do opieki nad synem jego ojcu. Nowa rodzina nie poradziła sobie z dorastającym, zbuntowanym chłopakiem, a macocha w końcu nakazała Donowi, aby Kurt wyniósł się z domu. Ten więc podrzucał dziecko swoim znajomym i rodzinie w nadziei, że ten gdzieś zostanie na stałe. Kurt przez jakiś czas mieszkał z przyjacielem, którego rodzina była bardzo wierząca, dlatego sam zaczął uczęszczać regularnie do kościoła, ale potem odrzucił chrześcijaństwo. Czuł się odrzucony nie tylko w domu, ale i w szkole. Gdy zaprzyjaźnił się z homoseksualnym kolegą, zaczął być dręczony przez rówieśników. W czasie swojej kariery muzycznej często słyszał potem pytania o swoją seksualność. Odpowiadał, że w młodości nie miał nic przeciwko łatce geja, ponieważ nie lubił ludzi, a kiedy myśleli, że jest osobą homoseksualną, to go unikali. Pojawiły się u niego również pierwsze myśli samobójcze, a nawet próba ich realizacji – pewnego dnia położył się na torach i czekał na nadjeżdżający pociąg, ten jednak przejechał obok. Doświadczenie to przeraziło Kurta, który postanowił wziąć się za siebie^[9].

 

W drugim roku szkoły średniej zamieszkał z matką w Aberdeen. Cobain rzucił szkołę średnią zaledwie dwa tygodnie przed jej ukończeniem, ponieważ zdał sobie sprawę, że nie ma wystarczającej liczby punktów, aby ją ukończyć. Matka postawiła mu ultimatum: albo znajdzie pracę, albo wyrzuci go z domu. Po tygodniu znalazł swoje ubrania i inne rzeczy spakowane w pudłach. Czując się wygnany, mieszkał u przyjaciół, od czasu do czasu wkradając się z powrotem do piwnicy matki^[10]. Przez pewien czas był bezdomny, mieszkał wtedy pod mostem^[11].

Od dzieciństwa interesował się muzyką, początkowo słuchał zespołów The Beatles i The Monkees, a pod koniec lat 70. zainteresował się twórczością grup: Kiss, Black Sabbath, Sex Pistols i The Clash^[1]. W 1985 założył punkowy zespół Fecal Matter, w którym grał z Dale Croverem i Buzzem Osbornem. Zespół nie odniósł sukcesu i szybko zakończył działalność.

Międzynarodową sławę przyniósł mu, założony w 1987 z Kristem Novoselicem, grunge’owy zespół Nirvana, którego był wokalistą, gitarzystą oraz autorem tekstów^[1][12].

W sierpniu 1992 Nirvana zagrała koncert na Reading Festival^[13], który przeszedł do historii jako jeden z najlepszych koncertów Nirvany. Cobain – z powodu olbrzymiej fali plotek o jego pogłębiającym się uzależnieniu i pogarszającym stanie zdrowia – wjechał na scenę na wózku inwalidzkim, ubrany w szpitalne odzienie, po czym wstał i zagrał koncert, który porwał tłum. Niecałe dwa tygodnie później Nirvana dała kolejny ważny występ, tym razem na rozdaniu MTV Video Music Awards. Cobain pokazał tam swój buntowniczy charakter – zaśpiewał początek utworu „Rape Me” pomimo wyraźnych zakazów dyrektorów MTV, a gdy skończył grać utwór „Lithium”, zaczął dewastować instrumenty znajdujące się na scenie.

W październiku 1993 Cobain spotkał się z Williamem S. Burroughsem w Lawrence. Cobain zaproponował Burroughsowi rolę starca na krzyżu w teledysku do utworu Heart-Shaped Box. Próbując przekonać Burroughsa do udziału, zaproponował, że zasłoni jego twarz, aby nikt poza samym Kurtem nie wiedział o jego wystąpieniu. Burroughs odmówił. Wyprodukowali utwór „The 'Priest' They Called Him”. Burroughs nie był zaskoczony samobójstwem Cobaina^[14]. Sądził, że Cobain „zawiódł swoją rodzinę” i „zdemoralizował fanów”, popełniając samobójstwo^[15].

W lutym 1992 podczas skromnej uroczystości na Waikiki Beach na Hawajach poślubił Courtney Love, liderkę zespołu Hole^[16]. 18 sierpnia 1992 urodziła im się córka, Frances Bean^[17]. Cobain był wegetarianinem^[18], feministą i sojusznikiem osób LGBT na długo przed tym, jak stał się sławny. Często i chętnie krytykował homofobów, rasistów i mizoginów, nieraz wypraszając takie osoby ze swoich koncertów i prosił, by nie kupowały jego muzyki, a także głosił wyższość kobiet nad mężczyznami. Na koncertach często zakładał na scenie sukienki. Powiedział też, że gdyby nie jego żona, Courtney Love, identyfikowałby się jako osoba biseksualna. Menadżer zespołu Nirvana z początków ich kariery, Danny Goldberg, napisał w swojej książce: ,,O ile mi wiadomo, Kurt nigdy nie miał romansów z mężczyznami"^[19].

Od wczesnej młodości cierpiał na chroniczne bóle brzucha, których jednak nie potrafili zdiagnozować lekarze. Brał narkotyki – bo jak twierdził – tylko one pomagały mu w uśmierzeniu bólu.

Po raz pierwszy miał styczność z narkotykami w wieku 13 lat, kiedy to po raz pierwszy zapalił konopie indyjskie. Z wiekiem zaczął eksperymentować i zażywać różne rodzaje substancji, m.in. LSD. Był również podatny na alkoholizm. Pierwszy raz pił alkohol w 7 klasie (około 12 lat)^[20]. W 1986 po raz pierwszy zażył heroinę, która w latach 80. i 90. była bardzo popularna i łatwo dostępna w Waszyngtonie, rodzinnym stanie Cobaina. Później zażywał heroinę sporadycznie – dopiero w latach 90. na skutek zwiększającej się sławy i bólu brzucha uzależnienie muzyka się pogłębiło.

Na początku 1994 roku Nirvana udała się na europejską część trasy koncertowej promującą album In Utero. Tuż po przybyciu do Terminal Eins w Monachium, u Cobaina wykryto zapalenie oskrzeli oraz krtani^[21]. Następny występ zespołu został odwołany. 4 marca, w Rzymie, Courtney Love znalazła Cobaina nieprzytomnego w pokoju hotelowym. Wokalista został odwieziony do szpitala. Lekarze stwierdzili, że przyczyną utraty przytomności była reakcja organizmu na połączenie przepisanego Cobainowi leku, Rohypnolu, z alkoholem. Odwołano pozostałą część trasy koncertowej, włącznie z zaplanowanym etapem w Wielkiej Brytanii^[22]. Żona Cobaina, Courtney Love, potwierdziła później, że przedawkowanie Kurta było jego próbą samobójczą^[23].

Pogłębiające się uzależnienie od narkotyków spowodowało, że Cobain 30 marca 1994 zgłosił się do kliniki odwykowej w Los Angeles, gdzie po raz ostatni spotkał się z córką. Znajomi wspominają, że nic nie wskazywało na zły nastrój Cobaina i zbliżającą się tragedię. Artysta po dwóch dniach pobytu uciekł z kliniki. 3 kwietnia Courtney Love zatrudniła prywatnego detektywa, Toma Granta, aby odnalazł jej męża. Nirvana wycofała się z udziału w Festiwalu Lollapalooza, co 7 kwietnia rozpętało plotki o rozpadzie zespołu.

8 kwietnia 1994 w pomieszczeniu nad garażem przy rezydencji Cobainów odnaleziono ciało Kurta. Znalazł je elektryk Gary Smith, który przyjechał zainstalować system ochronny. Sekcja zwłok wykazała, że muzyk zmarł już trzy dni wcześniej z powodu postrzału w głowę. Przy ciele muzyka znaleziono strzykawki oraz list pożegnalny skierowany do fanów, córki i żony. W liście napisał: Od lat nie ekscytuje mnie ani słuchanie, ani pisanie muzyki. Z tego powodu mam tak silne poczucie winy, że trudno mi wyrazić je słowami. Chodzi o to, że nie mogę was nabierać. (...) Największą zbrodnią, jaką mógłbym popełnić, byłoby zniechęcenie ludzi do mojej twórczości udawaniem, pozorowaniem, że doskonale się bawię. (...) Nie mogę się uwolnić od poczucia winy i frustracji, od empatii dla wszystkich. Tyle w was dobra i po prostu za bardzo kocham ludzi. Tak bardzo, że jest mi zbyt... smutno i czuję się mało wrażliwy oraz niewdzięczny... Więc pamiętajcie: lepiej ze sobą skończyć, niż stopniowo odchodzić w cień^[24].

Urna z prochami Cobaina została złożona przez Courtney Love w buddyjskim klasztorze Namgyal w Ithace w stanie Nowy Jork^[17].

Billy Corgan z The Smashing Pumpkins stwierdził, że Cobain otworzył drzwi dla wszystkich na alternatywnej scenie rockowej lat 90.^[31]

W 2018 r. przekształcono jego odręczne pismo na font komputerowy^[32].

• dyskografia Nirvany
• Montage of Heck: The Home Recordings
• Klub 27

• Megan Gressor, Kerry Cook: Największe romanse wszech czasów. Bożenna Stokłosa (tłum.). Klub Dla Ciebie, 2005. ISBN 83-7404-194-3.