Kleopatra Selene II

Otrzymała imię Selene (Księżyc), a jej bliźniaczy brat Aleksander – imię Helios (Słońce). W 37 p.n.e. Marek Antoniusz uznał oficjalnie ich oboje za swoje dzieci, decyzją tą wzbudzając oburzenie wielu Rzymian^[1][2]. Podczas tzw. Donacji Aleksandryjskiej, specjalnie zorganizowanej uroczystości w Aleksandrii jesienią 34 p.n.e., Marek Antoniusz rozdzielił wschodnie królestwa, ogłaszając Kleopatrę królową Egiptu, Cypru, Afryki i Celesyrii współwładającą z synem Cezarionem (synem Cezara), Aleksandrowi Heliosowi oddał Armenię, Medię i podbite części Partii, Ptolemeuszowi – Fenicję, Syrię i Cylicję^[3]. Kleopatra Selene została ogłoszona przez ojca królową Cyrenajki i Libii^[4]. Po porażce w bitwie pod Akcjum i w jej konsekwencji samobójczych śmierci Antoniusza i Kleopatry i aneksji Egiptu przez Oktawiana w 30 p.n.e. Kleopatra Selene, razem z braćmi (Aleksandrem i Ptolemeuszem) została oddana pod opiekę Oktawii, siostry Augusta i byłej żony Marka Antoniusza^[5][6]. W 29 p.n.e. byli prowadzeni w pochodzie triumfalnym Oktawiana^[7].

Pomiędzy 25 a 20 rokiem p.n.e. poślubiła Jubę II^[6][8], króla Mauretanii. Była jego pierwszą żoną. Mieli syna Ptolemeusza (przyszłego króla Mauretanii)^[9][10] i córkę (prawdopodobnie noszącą imię Kleopatra). Uważa się, że epigramat Krinagorasa z Mityleny „Epitafium dla Selene”^[11] jest poświęcony właśnie Kleopatrze Selene.

• Drzewo genealogiczne Antoniuszów

• Popiersie Kleopatry Selene
• Moneta z wizerunkiem Kleopatry Selene