Judy Tegart Dalton

Judy Tegart Dalton
Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1937 ; Melbourne
Gra	praworęczna, jednoręczny bekhend
Zakończenie kariery	1978
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	10
Najwyżej w rankingu	7 (1968)
Australian Open	SF (1968)
Roland Garros	4R (1964, 1966, 1967, 1972)
Wimbledon	F (1968)
US Open	QF (1968, 1971)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	57
Australian Open	W (1964, 1967, 1969, 1970)
Roland Garros	W (1966)
Wimbledon	W (1969)
US Open	W (1970, 1971)

Judith Anne Marshall „Judy” Tegart Dalton, z domu Tegart (ur. 12 grudnia 1937 w Melbourne) – australijska tenisistka, zwyciężczyni dziewięciu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, zdobywczyni Pucharu Federacji w 1965 i 1970 roku, działaczka na rzecz sportu kobiecego. Zdobywczyni karierowego Wielkiego Szlema w deblu (wspólnie z Margaret Smith Court). Jedna z „Original 9”, dziewięciu tenisistek, które rozpoczęły walkę o lepsze traktowanie kobiecego tenisa, zakończone organizacją profesjonalnych kobiecych rozgrywek tenisowych – Virginia Slims Tour (1971) oraz powstaniem WTA (1973)^[1]. Judy Tegart Dalton wygrała w 1965 i 1966 roku międzynarodowe mistrzostwa Polski^[2].

Kariera tenisowa

Jej ulubionym turniejem był Wimbledon, a preferowany styl gry to „serwis–wolej”^[3].

Siedemnastokrotnie startowała w głównym turnieju gry pojedynczej mistrzostw Australii, a jej najlepszym rezultatem był półfinał z 1968 roku, w którym uległa późniejszej mistrzyni Billie Jean King. O jedną rundę dalej zaszła na londyńskiej trawie w tym samym roku, przegrywając mecz mistrzowski ponownie z King 7:9, 5:7. W ćwierćfinale pokonała wówczas Margaret Court 4:6, 8:6, 6:1. W grze podwójnej odnosiła zdecydowanie większe sukcesy. Pierwszy raz triumfowała w Australii w 1964 roku u boku Lesley Turner, stając na drodze Margaret Smith (grającej w parze z Robyn Ebbern) w zdobyciu potrójnej korony turnieju (wygrała grę pojedynczą i mieszaną). W 1966 roku ze Smith wygrała mistrzostwa Francji. Rok później ponownie z Turner powtórzyła sukces w Australii. Grając już na stałe z Margaret Smith Court, okazała się bezkonkurencyjna w pierwszym turnieju wielkoszlemowym roku w latach 1969 i 1970. Triumfowały jeszcze na Wimbledonie w 1969 roku oraz US Open w 1970. Ostatni wygrany turniej wielkoszlemowy Tegart Dalton to US Open 1971 w parze z Rosie Casals.

Jedyny wielkoszlemowy tytuł w grze mieszanej zdobyła w styczniu 1966 roku podczas Mistrzostw Australii w parze z Tonym Rochem. W półfinale pokonała Margaret Smith i Johna Newcombe’a 7:5, 11:13, 6:3, by w meczu mistrzowskim odprawić parę Robyn Ebbern–William Bowrey wynikiem 6:1, 6:3.

W październiku 1965 roku wygrała turniej w Berkeley w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej. W finale singla pokonała Rosie Casals 6:4, 3:6, 7:5, w deblu (w parze z Carole Caldwell Graebner) Casals i Cecilię Martinez 6:1, 6:2, a w mikście (u boku Jimiego McManusa) Lynn Abbes i Donalda Della 6:2, 6:1. W sierpniu 1969 roku powtórzyła ten wyczyn w Hamburgu. W singlu wygrała z Helgą Niessen Masthoff 6:3, 6:4, w deblu (w parze z Masthoff) z Eddą Buding i Helgą Schultze 6:1, 6:4, a w mikście (u boku Marty’ego Riessena) z Pat Walkden i Frew McMillanem 6:4, 6:1. Ponadto jeszcze trzykrotnie wygrała grę pojedynczą i podwójną podczas jednego turnieju: w Berkeley w 1964 roku, w Surbiton w 1968 oraz rok później w Kitzbühel.

W grudniu 1977 roku, w wieku czterdziestu lat, doszła do ćwierćfinału Australian Open zarówno w grze pojedynczej (po przejściu trzystopniowych eliminacji), jak i w grze podwójnej (w parze z Diane Evers). W obu przypadkach została powstrzymana przez późniejszą podwójną mistrzynię Evonne Goolagong Cawley – w singlu 3:6, 1:6, a w deblu (Goolagong w parze z Helen Gourlay Cawley) 0:6, 5:7. Ostatni wygrany mecz w turnieju wielkoszlemowym odnotowała pół roku później – podczas turnieju deblowego na Wimbledonie w 1978 roku wygrała dwa pojedynki, odpadając dopiero w trzeciej rundzie. Karierę tenisową oficjalnie zakończyła w 1978 roku, lecz wystąpiła jeszcze w 1984 i 1985 roku podczas turniejów gry mieszanej na Wimbledonie. W obu przypadkach przegrała w pierwszej rundzie.

W Erze Open tenisa grała stosunkowo krótko – dziesięć lat. Mimo to uplasowała się wspólnie z Court na dziesiątym miejscu na liście najlepszych zespołów deblowych ery open, wygrywając wspólnie 21 tytułów, w tym cztery wielkoszlemowe (wcześniej odniosły jeszcze sześć wspólnych triumfów, w tym jeden w Wielkim Szlemie).

Jest jedną z najstarszych triumfatorek turniejów tenisowych w erze open – deblowy wygrała w czerwcu 1975 roku, w wieku 37 lat 5 miesięcy i 27 dni, w Chichester, grając w parze z o dziesięć lat młodszą Karen Krantzcke, a w grze pojedynczej pokonała pięć miesięcy później Kym Ruddell 6:2, 6:3 w finale w Melbourne, w wieku 37 lat 11 miesięcy i 10 dni.

Dodatkowo może pochwalić się jednym z najwyższych współczynników wygranych meczów w turnieju wielkoszlemowym. Wystąpiła tylko w trzech turniejach gry podwójnej na US Open i odniosła aż dziesięć zwycięstw przy zaledwie jednej porażce (dwa triumfy turniejowe), co daje 91%.

Podczas Australian Open w 2013 roku została uhonorowana miejscem w Australijskiej Tenisowej Galerii Sław^[4]^[5].

Życie prywatne

Wyszła za mąż 18 listopada 1969 roku za metalurga doktora Davida Daltona^[6]. W 2009 roku zmarł on nagle na ich farmie niedaleko Ballarat. Ma dwójkę dzieci – syna Edwarda i córkę Sammi^[3].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

A, brak startu

NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej

Turniej	1957	1958	1959	1960	1961	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977		1978	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	1R	1R	1R	A	3R	QF	2R	QF	QF	QF	QF	SF		1R	QF	A	A	A	QF	A	1R	1R	QF	A	0 / 17 (0 / 6)	22 – 17 (7 – 6)
French Open	A	A	A	A	A	3R	2R	4R	A	4R	4R		A	A	2R	A	4R	A	A	A	A	A		A	0 / 7 (0 / 2)	9 – 7 (2 – 2)
Wimbledon	A	A	A	A	A	4R	3R	4R	3R	4R	QF		F	QF	4R	SF	3R	A	A	2R	A	A		A	0 / 12 (0 / 6)	32 – 12 (17 – 6)
US Open	A	A	A	A	A	2R	4R	4R	3R	3R	4R		QF	A	3R	QF	A	A	A	A	A	A		A	0 / 9 (0 / 3)	21 – 9 (8 – 3)

Ranking na koniec roku^[a]	Ranking nie był publikowany										10	7				9									0 / 45 (0 / 17)	84 – 45 (34 – 17)

Występy w grze podwójnej

Turniej	1957	1958	1959	1960	1961	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977		1978	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	1R	1R	QF	A	SF	SF	SF	W	QF	SF	W	F		W	W	A	A	A	SF	SF	2R	1R	QF	1R	4 / 19 (2 / 8)	35 – 15 (14 – 6)
French Open	A	A	A	A	A	3R	QF	QF	A	W	SF		A	A	SF	A	SF	A	A	A	A	A		A	1 / 7 (0 / 2)	15 – 6 (3 – 2)
Wimbledon	A	A	A	A	A	QF	SF	3R	2R	F	SF		SF	W	SF	3R	F	A	A	1R	A	2R		3R	1 / 14 (1 / 8)	37 – 13 (20 – 7)
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A		1R	A	W	W	A	A	A	A	A	A		A	2 / 3 (2 / 3)	10 – 1 (10 – 1)

Ranking na koniec roku	Ranking nie był publikowany																								8 – 43 (5 – 21)	97 – 35 (47 – 16)

Występy w grze mieszanej

Turniej	1957	1958	1959	1960	1961	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977	1978	1979–1983	1984	1985	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	A	2R	A	A	QF	QF	2R	QF	SF	W	F	QF		QF	Turniej nie był rozgrywany									koniec kariery	nie był rozgr.		1 / 10 (0 / 1)	14 – 8 (0 – 0)
French Open	A	A	A	A	A	SF	SF	3R	A	SF	QF		A	A	QF	A	QF	A	A	A	A	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 7 (0 / 2)	14 – 5 (3 – 2)
Wimbledon	A	A	A	A	A	2R	2R	4R	F	4R	4R		2R	F	SF	SF	QF	A	A	QF	A	QF	2R	koniec kariery	1R	1R	0 / 16 (0 / 10)	32 – 16 (20 – 10)
US Open	A	A	A	A	A	A	F	F	F	QF	A		A	A	F	SF	A	A	A	A	A	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 6 (0 / 2)	15 – 5 (8 – 2)^[b]

																											1 / 39 (0 / 15)	75 – 34 (31 – 14)^[b]

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971 – 1987
	Virginia Slims Circuit
	Grand Prix Series
	Colgate Series

Gra pojedyncza 28 (10–18)

Przed Erą Open 13 (4–9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	15 października 1961	Glen Iris	Trawiasta	Beverley Rae	3:6, 2:6
Finalistka	2.	9 czerwca 1962	Manchester	Trawiasta	Darlene Hard	3:6, 2:6
Finalistka	3.	18 listopada 1963	Sydney	Trawiasta	Margaret Smith	1:6, 3:6
Finalistka	4.	1 stycznia 1964	Melbourne	Trawiasta	Margaret Smith	1:6, 0:6
Zwyciężczyni	1.	27 września 1964	Berkeley	Twada	Mimi Arnold	6:2, 6:4
Finalistka	5.	17 lipca 1965	Hoylake	Trawiasta	Margaret Smith	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	3 października 1965	Berkeley	Twada	Rosie Casals	6:4, 3:6, 7:5
Finalistka	6.	19 czerwca 1966	Londyn	Trawiasta	Françoise Durr	6:4, 3:6, 5:7
Finalistka	7.	22 lipca 1967	Hoylake	Trawiasta	Virginia Wade	3:6, 4:6
Finalistka	8.	13 sierpnia 1967	Knokke-Heist	Ceglana	Helga Schultze	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	3.	26 listopada 1967	Sydney	Trawiasta	Margaret Smith Court	walkower
Zwyciężczyni	4.	17 grudnia 1967	Adelaide	Trawiasta	Billie Jean King	4:6, 6:1, 6:4
Finalistka	9.	14 stycznia 1968	Hobart	Trawiasta	Billie Jean King	2:6, 4:6

W Erze Open 15 (6–9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 czerwca 1968	Surbiton	Trawiasta	Christine Janes	10:8, 6:4
Finalistka	1.	6 lipca 1968	Wimbledon	Trawiasta	Billie Jean King	7:9, 5:7
Finalistka	2.	28 lipca 1968	Hilversum	Ceglana	Margaret Court	6:8, 0:6
Finalistka	3.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Annette Van Zyl	1:6, 5:7
Finalistka	4.	13 kwietnia 1969	Charlotte	Ceglana	Margaret Court	1:6, 1:6
Finalistka	5.	20 kwietnia 1969	Houston	Ceglana	Margaret Court	6:3, 5:7, 1:6
Finalistka	6.	1 czerwca 1969	Surbiton	Trawiasta	Mary-Ann Eisel	6:4, 4:6, 6:8
Zwyciężczyni	2.	10 sierpnia 1969	Hamburg	Ceglana	Helga Niessen Masthoff	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	3.	18 sierpnia 1969	Kitzbühel	Ceglana	Pat Walkden	8:6, 6:2
Zwyciężczyni	4.	30 maja 1970	Surbiton	Trawiasta	Joyce Barclay	9:8, 6:2
Finalistka	7.	26 września 1970	Houston	Dywanowa (hala)	Rosie Casals	7:5, 1:6, 5:7
Zwyciężczyni	5.	13 czerwca 1971	Chichester	Trawiasta	Janet Newberry	6:1, 6:4
Finalistka	8.	10 lipca 1971	Newport	Trawiasta	Virginia Wade	3:6, 4:6
Finalistka	9.	25 czerwca 1972	Eastbourne	Trawiasta	Françoise Durr	6:8, 3:6
Zwyciężczyni	6.	22 listopada 1975	Melbourne	Ceglana	Kym Ruddell	6:2, 6:3

Gra podwójna 101 (57–44)

Przed Erą Open 32 (18–14)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	17 października 1959	Glen Iris	Trawiasta	Margo Rayson	Lorraine Coghlan Margaret Smith	1:6, 6:4, 6:8
Finalistka	2.	2 stycznia 1962	Sydney	Trawiasta	Margaret Smith	Darlene Hard Mary Carter Reitano	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	29 lipca 1962	Hilversum	Ceglana	Eva Duldig	Marlene Gerson Sandra Reynolds Price	6:3, 6:3
Finalistka	3.	30 września 1962	Berkeley	Twada	Elizabeth Starkie	Maria Bueno Darlene Hard	4:6, 2:6
Finalistka	4.	1 grudnia 1962	Sydney	Trawiasta	Elizabeth Starkie	Jan Lehane Lesley Turner	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	2.	19 października 1963	Melbourne	Ceglana	Lesley Turner	Lynne Hutchings Maureen Pratt	6:3, 8:6
Zwyciężczyni	3.	1 stycznia 1964	Melbourne	Trawiasta	Margaret Smith	Cheryl Begbie Judith Robinson	6:0, 6:0
Zwyciężczyni	4.	26 stycznia 1964	Australian Championships	Trawiasta	Lesley Turner	Robyn Ebbern Margaret Smith	6:4, 6:4
Finalistka	5.	29 marca 1964	Albury	Trawiasta	Lesley Turner	Kerry Melville Margaret Smith	1:6, 1:6
Zwyciężczyni	5.	27 września 1964	Berkeley	Twada	Rita Bentley	Jane Albert Rosie Darmon	4:6, 10:8, 6:3
Finalistka	6.	12 grudnia 1964	Melbourne	Trawiasta	Margaret Smith	Robyn Ebbern Billie Jean Moffitt	7:9, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni	6.	7 lutego 1965	Auckland	Trawiasta	Jill Blackman	Elaine Becroft Ruia Morrison	9:7, 7:9, 6:1
Finalistka	7.	5 czerwca 1965	Manchester	Trawiasta	Rita Bentley	Margaret Smith Lesley Turner	5:7, 4:6
Finalistka	8.	25 czerwca 1965	Hilversum	Ceglana	Lesley Turner	Françoise Durr Jeanine Lieffrig	6:8, 6:2, 4:6
Finalistka	9.	10 lipca 1965	Birmingham	Trawiasta	Ann Haydon-Jones	Margaret Smith Lesley Turner	4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni	7.	17 lipca 1965	Hoylake	Trawiasta	Margaret Smith	Rita Bentley Jill Blackman	6:1, 7:5
Zwyciężczyni	8.	15 sierpnia 1965	Moskwa		Margaret Smith	Lucia Bassi Francesca Gordigiani	6:1, 6:1
Zwyciężczyni	9.	3 października 1965	Berkeley	Twarda	Carole Caldwell	Rosie Casals Cecilia Martinez	6:1, 6:2
Finalistka	10.	8 listopada 1965	Brisbane	Trawiasta	Carole Caldwell	Margaret Smith Lesley Turner	4:6, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni	10.	14 grudnia 1965	Adelaide	Trawiasta	Lesley Turner	Elizabeth Fenton Madonna Schacht	7:5, 6:2
Zwyciężczyni	11.	9 stycznia 1966	Perth	Trawiasta	Margaret Smith	Carole Caldwell Nancy Richey	walkower
Zwyciężczyni	12.	5 czerwca 1966	French Championships	Ceglana	Margaret Smith	Jill Blackman Fay Toyne	4:6, 6:1, 6:1
Zwyciężczyni	13.	10 czerwca 1966	Beckenham	Trawiasta	Margaret Smith	Vicky Berner Esme Emanuel	6:3, 6:2
Finalistka	11.	9 lipca 1966	Wimbledon	Trawiasta	Margaret Smith	Maria Bueno Nancy Richey	3:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni	14.	2 października 1966	Berkeley	Twarda	Rosie Casals	Winnie Shaw Virginia Wade	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	15.	14 grudnia 1966	Adelaide	Trawiasta	Lesley Turner	Rosie Casals Nancy Richey	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	16.	30 stycznia 1967	Australian Championships	Trawiasta	Lesley Turner	Lorraine Coghlan Évelyne Terras	6:0, 6:2
Zwyciężczyni	17.	22 lipca 1967	Hoylake	Trawiasta	Helen Gourlay	Christine Truman Virginia Wade	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	18.	7 sierpnia 1967	Hamburg	Ceglana	Lesley Turner	Françoise Durr Gail Sherriff	8:6, 6:1
Finalistka	12.	1 października 1967	Berkeley	Twarda	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	6:1, 6:4
Finalistka	13.	14 stycznia 1968	Hobart	Trawiasta	Mary-Ann Eisel	Margaret Court Gail Sherriff	2:6, 4:6
Finalistka	14.	29 stycznia 1968	Australian Championships	Trawiasta	Lesley Turner	Karen Krantzcke Kerry Melville	4:6, 6:3, 2:6

W Erze Open 69 (39–30)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 czerwca 1968	Surbiton	Trawiasta	Robin Blakelock	Joyce Barclay Winnie Shaw	10:8, 6:3
Finalistka	1.	8 czerwca 1968	Manchester	Trawiasta	Betty Rosenquest	Margaret Court Virginia Wade	3:6, 4:6
Finalistka	2.	28 lipca 1968	Hilversum	Ceglana	Astrid Suurbeek	Annette Van Zyl Pat Walkden	2:6, 6:3, 3:6
Finalistka	3.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Winnie Shaw	Annette Van Zyl Pat Walkden	3:6, 5:7
Finalistka	4.	18 sierpnia 1968	Knokke-Heist	Ceglana	Helga Schultze-Hösl	Carol Sherriff Gail Sherriff	6:4, 4:6, 4:6
Finalistka	5.	1 grudnia 1968	Adelaide	Trawiasta	Lesley Hunt	Karen Krantzcke Kerry Melville	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	2.	7 stycznia 1969	Perth	Trawiasta	Margaret Court	Françoise Durr Ann Haydon-Jones	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	3.	12 stycznia 1969	Melbourne	Trawiasta	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	3:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni	4.	19 stycznia 1969	Sydney	Trawiasta	Margaret Court	Rosie Casals Billie Jean King	15:13, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	27 stycznia 1969	Australian Open	Trawiasta	Margaret Court	Rosie Casals Billie Jean King	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	6.	2 marca 1969	Curaçao	Twarda	Margaret Court	Julie Heldman Nancy Richey	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	7.	9 marca 1969	Caracas	Twarda	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	7:5, 8:6
Zwyciężczyni	8.	16 marca 1969	Barranquilla	Ceglana	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	9.	23 marca 1969	Fort Lauderdale	Ceglana	Margaret Court	Karen Krantzcke Virginia Wade	6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	10.	13 kwietnia 1969	Charlotte	Ceglana	Margaret Court	Mary-Ann Eisel Lesley Turner	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	11.	20 kwietnia 1969	Houston	Ceglana	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	12.	4 maja 1969	Bournemouth	Ceglana	Margaret Court	Ada Bakker Marijke Jansen	6:1, 6:4
Finalistka	6.	11 maja 1969	Guildford	Ceglana	Margaret Court	Maryna Godwin Elizabeth James	walkower
Zwyciężczyni	13.	1 czerwca 1969	Surbiton	Trawiasta	Winnie Shaw	Joyce Barclay Betty Stöve	6:4, 7:5
Zwyciężczyni	14.	15 czerwca 1969	Bristol	Trawiasta	Margaret Court	Rosie Casals Billie Jean King	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	15.	5 lipca 1969	Wimbledon	Trawiasta	Margaret Court	Patti Hogan Peggy Michel	9:7, 6:2
Zwyciężczyni	16.	3 sierpnia 1969	Eastbourne	Trawiasta	Margaret Court	Christine Janes Nell Truman	6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	17.	10 sierpnia 1969	Hamburg	Ceglana	Helga Niessen Masthoff	Edda Buding Helga Schultze-Hösl	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	18.	18 sierpnia 1969	Kitzbühel	Ceglana	Pat Walkden	Marianna Brummer Anita Van Deventer	6:0, 6:3
Zwyciężczyni	19.	12 stycznia 1970	Hobart	Trawiasta	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	5:7, 8:6, 6:2
Zwyciężczyni	20.	18 stycznia 1970	Melbourne	Trawiasta	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	21.	27 stycznia 1970	Australian Open	Trawiasta	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	6:1, 6:3
Finalistka	7.	12 kwietnia 1970	Durban	Twarda	Margaret Court	Rosie Casals Billie Jean King	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	22.	2 maja 1970	Bournemouth	Ceglana	Margaret Court	Rosie Casals Billie Jean King	6:2, 6:8, 7:5
Zwyciężczyni	23.	9 maja 1970	Guildford	Ceglana	Margaret Court	Karen Krantzcke Pat Walkden	6:0, 7:9, 6:4
Zwyciężczyni	24.	18 maja 1970	Berlin	Ceglana	Virginia Wade	Karen Krantzcke Helga Schultze-Hösl	4:6, 7:5, 6:0
Zwyciężczyni	25.	13 czerwca 1970	Bristol	Trawiasta	Margaret Court	Karen Krantzcke Kerry Melville	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	26.	11 lipca 1970	Newport	Trawiasta	Rosie Casals	Ann Haydon-Jones Patti Hogan	6:3, 6:2
Finalistka	8.	18 lipca 1970	Hoylake	Trawiasta	Julie Heldman	Karen Krantzcke Kerry Melville	2:6, 10:12
Zwyciężczyni	27.	12 września 1970	US Open	Trawiasta	Margaret Court	Rosie Casals Virginia Wade	6:3, 6:4
Finalistka	9.	4 października 1970	Berkeley	Twarda	Patti Hogan	Lesley Hunt Kristy Pigeon	2:6, 3:6
Finalistka	10.	21 marca 1971	Detroit	Dywanowa (hala)	Peaches Bartkowicz	Mary-Ann Eisel Valerie Ziegenfuss	6:2, 2:6, 3:6
Finalistka	11.	11 kwietnia 1971	St. Petersburg	Ceglana	Julie Heldman	Françoise Durr Ann Haydon-Jones	6:7, 6:3, 3:6
Finalistka	12.	25 kwietnia 1971	San Diego	Twarda	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	7:6, 2:6, 3:6
Zwyciężczyni	28.	24 lipca 1971	Leicester	Trawiasta	Evonne Goolagong	Barbara Hawcroft Patti Hogan	8:6, 6:4
Zwyciężczyni	29.	2 sierpnia 1971	Wenecja	Ceglana	Billie Jean King	Gail Chanfreau Françoise Durr	3:6, 6:4, 6:4
Finalistka	13.	8 sierpnia 1971	Houston	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	3:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni	30.	15 sierpnia 1971	Indianapolis	Ceglana	Billie Jean King	Julie Heldman Linda Tuero	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	31.	22 sierpnia 1971	Chicago	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	4:6, 6:7
Zwyciężczyni	32.	29 sierpnia 1971	Newport	Trawiasta	Françoise Durr	Kerry Harris Kerry Melville	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	33.	11 września 1971	US Open	Trawiasta	Rosie Casals	Gail Chanfreau Françoise Durr	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	34.	19 września 1971	Louisville	Ceglana	Françoise Durr	Kerry Melville Betty Stöve	2:6, 6:4, 6:3
Finalistka	14.	26 września 1971	Los Angeles	Twarda	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	3:6, 2:6
Finalistka	15.	3 października 1971	Phoenix	Twarda	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	3:6, 2:6
Finalistka	16.	5 grudnia 1971	Christchurch	Trawiasta	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	3:6, 8:9(6)
Finalistka	17.	16 stycznia 1972	San Francisco	Twarda	Françoise Durr	Rosie Casals Virginia Wade	3:6, 7:5, 2:6
Finalistka	18.	30 stycznia 1972	Boston	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Rosie Casals Virginia Wade	6:2, 3:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni	35.	6 lutego 1972	Fort Lauderdale	Ceglana	Françoise Durr	Nancy Gunter Virginia Wade	6:3, 6:2
Finalistka	19.	20 lutego 1972	Oklahoma City	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	7:6(4), 6:7(2), 2:6
Finalistka	20.	27 lutego 1972	Waszyngton	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Billie Jean King Betty Stöve	1:6, 7:6, 5:7
Zwyciężczyni	36.	6 marca 1972	Birmingham (Michigan)	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Rosie Casals Kerry Melville	6:1, 6:1
Finalistka	21.	13 marca 1972	Dallas	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	3:6, 6:4, 5:7
Finalistka	22.	26 marca 1972	Richmond	Ceglana (hala)	Karen Krantzcke	Rosie Casals Billie Jean King	5:7, 6:7
Finalistka	23.	2 kwietnia 1972	San Juan	Twarda	Karen Krantzcke	Rosie Casals Billie Jean King	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	37.	9 kwietnia 1972	Jacksonville	Ceglana	Karen Krantzcke	Vicky Berner Billie Jean King	7:5, 6:1
Finalistka	24.	16 kwietnia 1972	St. Petersburg	Ceglana	Françoise Durr	Karen Krantzcke Wendy Overton	5:7, 4:6
Finalistka	25.	23 kwietnia 1972	Tucson	Twarda	Françoise Durr	Kerry Harris Karen Krantzcke	3:6, 7:6, 3:6
Finalistka	26.	7 maja 1972	Indianapolis	Dywanowa (hala)	Françoise Durr	Rosie Casals Karen Krantzcke	3:6, 2:6
Finalistka	27.	25 czerwca 1972	Eastbourne	Trawiasta	Françoise Durr	Lesley Hunt Betty Stöve	4:6, 8:6, 3:6
Finalistka	28.	8 lipca 1972	Wimbledon	Trawiasta	Françoise Durr	Billie Jean King Betty Stöve	2:6, 6:4, 3:6
Zwyciężczyni	38.	16 lipca 1972	Newport	Trawiasta	Betty Stöve	Kerry Harris Kerry Melville	7:5, 6:4
Finalistka	29.	31 maja 1975	Surbiton	Trawiasta	Lindsay Blachford	Patti Hogan Greer Stevens	9:7, 1:6, 7:9
Zwyciężczyni	39.	8 czerwca 1975	Chichester	Trawiasta	Karen Krantzcke	Patti Hogan Greer Stevens	4:6, 6:1, 6:4
Finalistka	30.	14 czerwca 1975	Beckenham	Trawiasta	Karen Krantzcke	Linky Boshoff Patti Hogan	6:3, 7:9, 5:7

Gra mieszana 16 (6–10)

Przed Erą Open 10 (4–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	8 września 1963	U.S. National	Trawiasta	Ed Rubinoff	Margaret Smith Ken Fletcher	6:3, 6:8, 2:6
Finalistka	2.	13 września 1964	U.S. National	Trawiasta	Ed Rubinoff	Margaret Smith John Newcombe	8:10, 6:4, 3:6
Finalistka	3.	18 kwietnia 1965	Monte Carlo	Ceglana	Allan Stone	Helga Schultze Jiří Javorský	walkower
Finalistka	4.	2 lipca 1965	Wimbledon	Trawiasta	Tony Roche	Margaret Smith Ken Fletcher	10:12, 3:6
Finalistka	5.	12 września 1965	U.S. National	Trawiasta	Frank Froehling	Margaret Smith Fred Stolle	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	3 października 1965	Berkeley	Twarda	Jim McManus	Lynn Abbes Donald Dell	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	2.	9 stycznia 1966	Perth	Trawiasta	Tony Roche	Lesley Hunt Tom Okker	9:7, 6:3
Zwyciężczyni	3.	31 stycznia 1966	Australian Championships	Trawiasta	Tony Roche	Robyn Ebbern William Bowrey	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	4.	14 grudnia 1966	Adelaide	Trawiasta	Tony Roche	Françoise Durr Claude de Gronckel	6:4, 7:5
Finalistka	6.	30 stycznia 1967	Australian Championships	Trawiasta	Tony Roche	Lesley Turner Owen Davidson	7:9, 4:6

W Erze Open 6 (2–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	29 września 1968	Berkeley	Twarda	Jim McManus	Margaret Court Stan Smith	10:8, 2:6, 2:6
Finalistka	2.	5 lipca 1969	Wimbledon	Trawiasta	Tony Roche	Ann Haydon-Jones Fred Stolle	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	10 sierpnia 1969	Hamburg	Ceglana	Marty Riessen	Pat Walkden Frew McMillan	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	2.	9 maja 1970	Guildford	Ceglana	Geoff Masters	Pat Walkden Keith Diepraam	6:3, 6:3
Finalistka	3.	12 lipca 1970	Newport	Trawiasta	Owen Davidson	Rosie Casals Cliff Drysdale	7:5, 3:6, 3:6
Finalistka	4.	13 września 1970	US Open	Trawiasta	Frew McMillan	Margaret Court Marty Riessen	4:6, 4:6

Uwagi

↑ Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017.
↑ ^a ^b Brak danych z turnieju gry mieszanej z Mistrzostw USA z 1963 roku, stąd ilość meczów nie zawiera tych danych.

Przypisy

↑ The women who changed tennis: Why the 'Original 9' matter to the WTA. wtatennis.com. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
↑ Andrzej Frąfara: Cały Ten Tenis, Encyklopedia. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2016, s. 285. ISBN 978-83-274-5271-9.
↑ ^a ^b Adam Lincoln: In Her Own Words: Judy Dalton. www.wtatennis.com, 23 września 2010. [dostęp 2018-02-28]. (ang.).
↑ Linda Pearce: Get me to the court on time. www.smh.com.au, 2013-01-13. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).
↑ Australian Tennis Hall of Fame – Judy (Tegart) Dalton. www.tennis.com.au, 2013. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).
↑ John Grasso: Historical Dictionary of Tennis. Scarecrow Press, Inc., 2011, s. 279. ISBN 978-0-8108-7237-0.

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-02-25] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-02-25] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-02-25] (ang.).
Bud Collins, „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017

[7] Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017.

[dane-8] Brak danych z turnieju gry mieszanej z Mistrzostw USA z 1963 roku, stąd ilość meczów nie zawiera tych danych.

[1] The women who changed tennis: Why the 'Original 9' matter to the WTA. wtatennis.com. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).

[2] Andrzej Frąfara: Cały Ten Tenis, Encyklopedia. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2016, s. 285. ISBN 978-83-274-5271-9.

[autonazwa1-3] Adam Lincoln: In Her Own Words: Judy Dalton. www.wtatennis.com, 23 września 2010. [dostęp 2018-02-28]. (ang.).

[4] Linda Pearce: Get me to the court on time. www.smh.com.au, 2013-01-13. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).

[5] Australian Tennis Hall of Fame – Judy (Tegart) Dalton. www.tennis.com.au, 2013. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).

[6] John Grasso: Historical Dictionary of Tennis. Scarecrow Press, Inc., 2011, s. 279. ISBN 978-0-8108-7237-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[b]