[go: up one dir, main page]

Helga Niessen Masthoff

niemiecka tenisistka

Helga Niessen Masthoff (ur. 11 listopada 1941 w Essen) – niemiecka tenisistka. Podwójna mistrzyni olimpijska w singlu i deblu z 1968 roku z pokazowego turnieju w Meksyku, srebrna medalistka w mikście. Finalistka wielkoszlemowego French Open 1970 w grze pojedynczej i 1976 w podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i finalistka tych rozgrywek w 1966 i 1970 roku. Mistrzostwa Niemiec wygrała jedenastokrotnie w latach 1965–1966, 1968–1969, 1971–1972, 1975–1978 (w 1976 roku wygrała dwukrotnie, gdyż dodatkowo halową edycję rywalizacji[a])[1].

Helga Niessen Masthoff
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1941
Essen

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1979

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

50

Najwyżej w rankingu

6 (1970)

Australian Open

QF (1976)

Roland Garros

F (1970)

Wimbledon

QF (1970, 1974)

US Open

SF (1973)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

33

Australian Open

2R (1976)

Roland Garros

F (1976)

Wimbledon

QF (1968, 1971)

Kariera tenisowa

edytuj

Karierę na arenie światowej rozpoczęła na początku lat 60. Pierwszy finał międzynarodowego turnieju osiągnęła w marcu 1962 roku, kiedy to przegrała w Cannes z Almut Sturm 5:7, 1:6. Pierwszy triumf odniosła półtora roku później w Palermo, ogrywając w decydującym meczu Marię Teresę Riedl 7:5, 6:2. W rozgrywkach wielkoszlemowych zadebiutowała w lipcu 1963 roku na kortach Wimbledonu. W pierwszej rundzie pokonała Carol Newman 6:3, 4:6, 6:4, a w drugiej nie sprostała Lornie Cawthorn 2:6, 5:7.

W kwietniu 1965 roku wygrała drugi turniej singlowy – w Katanii pokonała w finale Madonnę Schacht 6:1, 7:5. Dwa miesiące później wygrała pierwsze zawody w grze podwójnej, a we wrześniu sięgnęła po podwójną koronę. W Brunszwiku indywidualnie pokonała Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0, u boku Almut Sturm okazała się lepsza ponownie od Schildknecht, grającej w parze z Giselą Helmes 6:2, 6:3. Taki wyczyn w całej karierze powtórzyła jeszcze piętnaście razy, w tym dwanaście w Erze Open (Brunszwik 1968, igrzyska olimpijskie 1968, Bielefeld 1969, Travemünde 1969, Santiago 1969, São Paulo 1969, Nicea 1970, Båstad 1971, Hamburg 1972 i 1973, Düsseldorf 1973 i Monte Carlo 1977). Podczas turnieju w Brunszwiku miała okazję wygrać we wszystkich trzech konkurencjach, lecz finał gry mieszanej przegrała (w parze z Lotharem Pawlikiem przeciwko mikstowi Heide Schildknecht–Dieter Ecklebe 4:6, 4:6).

Helga Niessen zdobyła dwa złote medale olimpijskie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywanych w Meksyku w 1968 roku. Podczas tej imprezy były rozgrywane dwa turnieje tenisowe[2]: gra demonstracyjna (Demonstration) oraz gra pokazowa (Exhibition). Turniej demonstracyjny trwał od 14 do 20 października 1968 roku, a Niessen straciła w nim zaledwie jednego seta – w półfinale pokonała Julie Heldman wynikiem 6:3, 1:6, 6:3. W meczu mistrzowskim pokonała rozstawioną z numerem pierwszym Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła wspólnie z Eddą Buding i w meczu o złoto pokonały Rosie Darmon i Julie Heldman 6:3, 6:4. Miała drugą okazję w karierze, aby zdobyć potrójną koronę turnieju, lecz w parze z Jürgenem Fassbenderem przegrała z duetem Julie Heldman–Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6.

Kolejnym znakomitym rokiem dla niemieckiej tenisistki był sezon 1970. W lutym w Moskwie pokonała w finale reprezentantkę gospodarzy Olgę Morozową 7:5, 2:6, 6:3. Miesiąc później w decydującym meczu w Monte Carlo ograła Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3. W kwietniu w Nicei w półfinale ponownie powstrzymała Sherriff Chanfreau 6:4, 7:5, by w meczu mistrzowskim triumfować nad Julie Heldman 6:2, 8:6. Tydzień później ponownie wygrała turniej w Monte Carlo, tym razem po finale z Kerry Melville 6:4, 6:1. W ćwierćfinale wyeliminowała wówczas Virginię Wade 6:0, 6:2, a rundę później Françoise Durr 8:10, 6:2, 6:2. W maju podczas zawodów w Berlinie w ćwierćfinale pokonała Judy Tegart Dalton 6:3, 6:3, a w walce o finał wyeliminowała jedynkę turnieju Billie Jean King 7:5, 6:3. W decydującym meczu Wade zrewanżowała się za ćwierćfinał z Monte Carlo i ograła Niemkę 8:10, 1:6. Największe singlowe osiągnięcie Niessen miało miejsce podczas French Open w 1970 roku. W trzeciej rundzie okazała się ponownie lepsza od Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 6:3, w ćwierćfinale, po raz drugi w ciągu miesiąca, pokonała King 2:6, 8:6, 6:1. W walce o decydujący mecz nie dała szans Karen Krantzcke 6:3, 6:1. W meczu mistrzowskim nie zdołała jednak pokonać, będącej w życiowej formie (w tym roku Australijka zdobyła wszystkie cztery tytuły wielkoszlemowe), Margaret Smith Court, której uległa 2:6, 4:6. W lipcu 1970 roku, po osiągniętym finale wielkoszlemowym, otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3]. Miesiąc później, podczas Wimbledonu osiągnęła ćwierćfinał, w którym ponownie musiała uznać wyższość Smith Court, ale tym razem „urywając” jej seta – 8:6, 0:6, 0:6.

Do bardziej znaczących osiągnięć Helgi Niessen Masthoff należą jeszcze trzy półfinały wielkoszlemowe: French Open 1972 i 1974 oraz US Open 1973, a także finał paryskiej imprezy w 1976 roku w grze podwójnej. W deblu w półfinale wyeliminowała wówczas jedną z najlepszych par sezonu Linky Boshoff i Ilanę Kloss 6:2, 3:6, 10:8.

Przez sześć kolejnych lat (1969–1974) występowała w finale dużego turnieju German Championships rozgrywanego na ziemnych kortach w Hamburgu. Trzy ostatnie występy zakończyły się jej zwycięstwami, a w ostatnim z nich pokonała Martinę Navrátilovą 6:4, 5:7, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła w finale tej imprezy pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa.

Ostatni raz wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym w Paryżu w 1978 roku. W wieku ponad 36 lat z powodu zbyt małej liczby występów nie była sklasyfikowana w rankingu WTA. Przeszła przez trzystopniowe eliminacje, tracąc tylko jednego seta i awansowała do turnieju głównego. W nim również odniosła trzy zwycięstwa, lecz ostatecznie została powstrzymana w ćwierćfinale przez rozstawioną z numerem trzecim Reginę Maršíkovą 3:6, 3:6. Karierę zakończyła na koniec lat siedemdziesiątych. Ostatni raz w singlu triumfowała w lipcu 1979 roku w Erlangen w wieku 37 lat 7 miesięcy i 29 dni, a w deblu w Nicei (u boku Gail Lovery) w marcu 1980 roku w wieku 38 lat 5 miesięcy 20 dni.

Życie prywatne

edytuj

Helga Niessen wyszła za mąż 25 sierpnia 1970 roku za Hansa Masthoffa, właściciela agencji reklamowej w Düsseldorfie. W 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich otworzyła hotel wraz z całym kompleksem sportowym. W 2007 roku kompleks spłonął, a małżeństwo przeniosło się do Düsseldorfu.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 1R A A A A A A A A A A QF A A A A 0 / 2 (0 / 1) 2 – 2 (2 – 1)
French Open A A A 2R 1R 2R A A A F 1R SF QF SF 2R QF 3R QF A 0 / 12 (0 / 9) 25 – 10 (24 – 8)
Wimbledon A A 2R 3R 2R 1R A 2R A QF 3R 2R A QF A A 2R A A 0 / 10 (0 / 6) 11 – 10 (9 – 6)
US Open A A 2R A A A A A A A A A SF A A A A A A 0 / 2 (0 / 1) 4 – 2 (4 – 1)
Ranking na koniec roku[b] 416 82 63 49 42 13 16 24 19 6 8 20 10 18 58 24 [c] [c] [c] 0 / 26 (0 / 17) 42 – 24 (39 – 16)

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 1R A A A A A A A A A A 2R A A A A 0 / 2 (0 / 1) 0 – 2 (0 – 1)
French Open A A A 2R 2R A A A A QF A QF QF QF A F 2R 1R A 0 / 9 (0 / 7) 12 – 8 (11 – 7)
Wimbledon A A 3R 3R A 1R A QF A 2R QF A A A A A A A A 0 / 6 (0 / 3) 8 – 6 (5 – 3)
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku Ranking nie był publikowany 0 / 17 (0 / 11) 20 – 16 (16 – 11)

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A 2R A A A A turnieju nie rozgrywano 0 / 1 0 – 1
French Open A A A 1R A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 0
Wimbledon A A A A A 2R A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 3 0 – 2

Finały turniejów WTA[d]

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 81 (50–31)

edytuj

Przed Erą Open 28 (17–11)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 18 marca 1962 Cannes Ceglana   Almut Sturm 5:7, 1:6[4]
Finalistka 2. 14 maja 1963 Essen Ceglana Australia  Jill Blackman 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 1. 6 października 1963 Palermo Ceglana Włochy  Maria Teresa Riedl 7:5, 6:2[4]
Finalistka 3. 26 stycznia 1964 Kopenhaga Twarda (hala) Wielka Brytania  Christine Truman 4:6, 4:6
Finalistka 4. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Helga Schultze 6:3, 6:8, 2:6
Finalistka 5. 30 sierpnia 1964 Pörtschach am Wörther See Ceglana Wielka Brytania  Elizabeth Starkie 6:8, 4:6
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1965 Katania Ceglana Australia  Madonna Schacht 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 3. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana   Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0
Zwyciężczyni 4. 13 lutego 1966 Oslo Twarda (hala) Finlandia  Birgitta Lindström 6:4, 6:1
Finalistka 6. 20 lutego 1966 Brema Twarda (hala) Wielka Brytania  Ann Haydon-Jones 9:7, 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 5. 1 marca 1966 Monachium Twarda (hala) Austria  Sonja Pachta 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 6. 13 marca 1966 Kair Ceglana Stany Zjednoczone  Carole Prosen 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 7. 11 kwietnia 1966 Monte Carlo Ceglana Włochy  Lea Pericoli 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 8. 18 kwietnia 1966 Katania Ceglana Szwecja  Ulla Sandulf 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 9. 24 kwietnia 1966 Neapol Ceglana Francja  Christiane Spinoza 6:2, 6:3
Finalistka 7. 2 maja 1966 Kalabria Ceglana Stany Zjednoczone  Julie Heldman 4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 10. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana   Heide Schildknecht Orth 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 11. 4 lipca 1966 Travemünde Ceglana Austria  Sonja Pachta 8:6, 6:0
Zwyciężczyni 12. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana   Edda Buding 6:3, 4:6, 8:6
Finalistka 8. 1 sierpnia 1966 Baden-Baden Ceglana   Helga Schultze 3:6, 6:3, 5:7
Zwyciężczyni 13. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana   Helga Schultze brak danych
Zwyciężczyni 14. 15 maja 1967 Leverkusen Ceglana Australia  Faye Toyne 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 15. 23 maja 1967 Essen Ceglana Południowa Afryka  Esmé Emmanuel 6:3, 6:0
Finalistka 9. 12 lipca 1967 Travemünde Ceglana   Helga Schultze 6:4, 5:7, 3:6
Finalistka 10. 28 sierpnia 1967 Pörtschach am Wörther See Ceglana   Helga Schultze 4:6, 2:6
Finalistka 11. 1 lutego 1968 Brema Twarda (hala) Wielka Brytania  Joyce Barclay-Williams 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 16. 14 kwietnia 1968 Tampa Ceglana Australia  Judy Tegart 2:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 17. 21 kwietnia 1968 Madryt Ceglana Wielka Brytania  Frances MacLennan 6:1, 6:3

W Erze Open 53 (33–20)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 14 lipca 1968 Düsseldorf Ceglana Australia  Gail Sherriff 4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 1. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana   Helga Schultze-Hösl 6:1, 13:15, 6:3
Finalistka 2. 5 sierpnia 1968 Monachium Ceglana Stany Zjednoczone  Julie Heldman 6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 1 września 1968 Brunszwik Ceglana   Katja Ebbinghaus 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 3. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala) Stany Zjednoczone  Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3
Finalistka 3. 4 maja 1969 Stuttgart Ceglana Stany Zjednoczone  Peaches Bartkowicz 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 19 maja 1969 Leverkusen Ceglana Czechosłowacja  Alena Palmeová 6:2, 7:5
Finalistka 4. 1 czerwca 1969 Brema Ceglana   Heide Orth 6:0, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 5. 8 czerwca 1969 Bielefeld Ceglana Południowa Afryka  Laura Rossouw 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 6. 6 lipca 1969 Travemünde Ceglana   Kora Schediwy 7:5, 6:2
Zwyciężczyni 7. 13 lipca 1969 Düsseldorf Ceglana   Edda Buding 6:1, 8:6
Finalistka 5. 4 sierpnia 1969 Bad Neuenahr-Ahrweiler Ceglana   Helga Schultze-Hösl 7:5, 5:7, 4:6
Finalistka 6. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Australia  Judy Tegart 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 8. 25 sierpnia 1969 Stuttgart Ceglana   Almut Sturm 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 9. 31 sierpnia 1969 Pörtschach am Wörther See Ceglana Australia  Helen Gourlay 6:4, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni 10. 16 listopada 1969 Buenos Aires Ceglana Stany Zjednoczone  Rosie Casals 3:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 11. 24 listopada 1969 Santiago Ceglana Chile  Carmen Ibarra 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 12. 7 grudnia 1969 São Paulo Ceglana   Kora Schediwy 6:4, 8:6
Zwyciężczyni 13. 22 lutego 1970 Moskwa Dywanowa (hala)   Olga Morozowa 7:5, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni 14. 30 marca 1970 Monte Carlo Ceglana Francja  Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3
Zwyciężczyni 15. 12 kwietnia 1970 Nicea Ceglana Stany Zjednoczone  Julie Heldman 6:2, 8:6
Zwyciężczyni 16. 19 kwietnia 1970 Monte Carlo Ceglana Australia  Kerry Melville 6:4, 6:1
Finalistka 7. 18 maja 1970 Berlin Ceglana Wielka Brytania  Virginia Wade 8:10, 1:6
Finalistka 8. 7 czerwca 1970 French Open Ceglana Australia  Margaret Smith Court 2:6, 4:6
Finalistka 9. 5 lipca 1970 Fulda Ceglana   Ameli Ring 0:6, 2:6
Finalistka 10. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana   Helga Schultze-Hösl 1:6, 3:6
Finalistka 11. 16 sierpnia 1970 Hamburg Ceglana   Helga Schultze-Hösl 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 17. 24 sierpnia 1970 Kitzbühel Ceglana Australia  Evonne Goolagong 7:5, 6:3
Finalistka 12. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Helga Schultze-Hösl 3:6, 6:2, 2:6
Finalistka 13. 10 maja 1971 Rzym Ceglana Wielka Brytania  Virginia Wade 4:6, 4:6
Finalistka 14. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana Stany Zjednoczone  Billie Jean King 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 18. 11 lipca 1971 Båstad Ceglana Szwecja  Ingrid Löfdahl 4:6, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 19. 2 sierpnia 1971 Wenecja Ceglana Stany Zjednoczone  Rosie Casals 3:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 20. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana Holandia  Betty Stöve 4:6, 6:3, 6:3
Finalistka 15. 14 maja 1972 Bournemouth Ceglana Australia  Evonne Goolagong 0:6, 4:6
Zwyciężczyni 21. 11 czerwca 1972 Hamburg Ceglana Stany Zjednoczone  Linda Tuero 6:3, 3:6, 8:6
Zwyciężczyni 22. 17 czerwca 1973 Hamburg Ceglana Południowa Afryka  Pat Walkden-Pretorius 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 23. 15 lipca 1973 Düsseldorf Ceglana Australia  Evonne Goolagong 6:4, 6:4
Finalistka 16. 22 lipca 1973 Hilversum Ceglana Holandia  Betty Stöve 5:7, 2:6
Finalistka 17. 26 sierpnia 1973 Toronto Ceglana Australia  Evonne Goolagong 6:7(2), 4:6
Finalistka 18. 17 października 1973 Tokio Dywanowa (hala) Australia  Evonne Goolagong 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 24. 26 maja 1974 Hamburg Ceglana Czechosłowacja  Martina Navrátilová 6:4, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni 25. 13 października 1974 Madryt Ceglana Holandia  Tine Zwaan 6:2, 6:4
Finalistka 19. 13 lipca 1975 Båstad Ceglana Wielka Brytania  Sue Barker 4:6, 0:6
Finalistka 20. 7 grudnia 1975 Adelaide Trawiasta Wielka Brytania  Sue Barker 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 26. 14 grudnia 1975 Perth Trawiasta Australia  Lesley Turner Bowrey 6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 27. 16 maja 1976 Bournemouth Ceglana Wielka Brytania  Sue Barker 5:7, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 28. 9 stycznia 1977 Brema Dywanowa (hala)   Sylvia Hanika 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 29. 18 kwietnia 1977 Monte Carlo Ceglana Urugwaj  Fiorella Bonicelli 6:3, 7:5
Zwyciężczyni 30. 14 sierpnia 1977 Stuttgart Ceglana   Ameli Ring 6:2, 7:6
Zwyciężczyni 31. 8 kwietnia 1979 Nicea Ceglana Francja  Frédérique Thibault 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 32. 15 kwietnia 1979 Monte Carlo Ceglana Włochy  Sabina Simmonds 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 33. 9 lipca 1979 Erlangen Ceglana Szwecja  Nina Bohm brak danych

Gra podwójna 63 (33–30)

edytuj

Przed Erą Open 19 (7–12)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 11 maja 1962 Beaulieu Ceglana   Heide Schildknecht Włochy  Lucia Bassi
Włochy  Roberta Beltrame
2:6, 8:6, 2:6
Finalistka 2. 18 maja 1962 Cannes Ceglana   Heide Schildknecht Wielka Brytania  Rita Bentley
Wielka Brytania  Deidre Catt
1:6, 3:6[d]
Finalistka 3. 14 maja 1963 Essen Ceglana   Heide Schildknecht Wielka Brytania  Rita Bentley
Australia  Jill Blackman
2:6, 7:9[d]
Finalistka 4. 26 stycznia 1964 Kopenhaga Twarda (hala)   Heide Schildknecht Wielka Brytania  Carol Rosser
Wielka Brytania  Christine Truman
6:3, 4:6, 7:5[d]
Finalistka 5. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Renate Ostermann   Helga Schultze
  Heide Schildknecht
1:6, 6:1, 2:6
Finalistka 6. 7 czerwca 1965 Berlin Ceglana   Almut Sturm Włochy  Francesca Gordigiani
Włochy  Maria Teresa Riedl
1:6, 6:2, 0:6
Zwyciężczyni 1. 27 czerwca 1965 Brema Ceglana   Almut Sturm   Renate Stollberg
  Freya Weiland
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 2. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana   Almut Sturm   Heide Schildknecht
  Gisela Helmes
6:2, 6:3
Finalistka 7. 13 lutego 1966 Oslo Twarda (hala) Norwegia  Kirsten Robsahm Wielka Brytania  Elizabeth Starkie
Wielka Brytania  Winnie Shaw
3:6, 7:9
Finalistka 8. 20 lutego 1966 Brema Twarda (hala)   Heide Schildknecht Orth Wielka Brytania  Ann Haydon-Jones
Wielka Brytania  Elizabeth Starkie
0:6, 6:8
Zwyciężczyni 3. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana   Kristen Seelbach Finlandia  Leena Ahonen
  Almut Sturm
3:6, 6:3, 6:3
Finalistka 9. 10 lipca 1966 Düsseldorf Ceglana   Heide Schildknecht Orth Południowa Afryka  Glenda Swan
Rodezja  Pat Walkden
4:6, 3:6
Finalistka 10. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana   Heide Schildknecht Orth   Edda Buding
  Helga Schultze
0:6, 0:6
Finalistka 11. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana   Heide Schildknecht Orth Brazylia  Maria Bueno
Australia  Margaret Smith Court
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 4. 18 lipca 1967 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Edda Buding
  Helga Schultze
8:6, 6:3
Zwyciężczyni 5. 1 lutego 1968 Brema Twarda (hala)   Heide Orth Wielka Brytania  Joyce Barclay-Williams
Wielka Brytania  Frances MacLennen
1:6, 6:3, 8:6
Finalistka 12. 22 marca 1968 Curaçao Ceglana Kanada  Faye Urban Stany Zjednoczone  Nancy Richey
Stany Zjednoczone  Valerie Ziegenfuss
2:6, 9:7, 3:6
Zwyciężczyni 6. 14 kwietnia 1968 Tampa Ceglana Kanada  Faye Urban Australia  Judy Tegart
Stany Zjednoczone  Valerie Ziegenfuss
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 7. 21 kwietnia 1968 Madryt Ceglana   Edda Buding Hiszpania  Ana-Maria Estalella-Manso
Hiszpania  Carmen Mandarino
6:3, 3:6, 6:3

W Erze Open 44 (26–18)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 3 czerwca 1968 Berlin Ceglana   Helga Schultze Australia  Margaret Smith Court
Wielka Brytania  Virginia Wade
4:6, 3:6
Finalistka 2. 16 czerwca 1968 Lugano Ceglana   Edda Buding Południowa Afryka  Annette Du Plooy
Australia  Lesley Turner Bowrey
4:6, 3:6
Finalistka 3. 14 lipca 1968 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth Francja  Rosie Darmon
Francja  Evelyne Terras
5:7, 4:6
Nierozstrzygnięte 4. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana   Almut Sturm   Edda Buding
  Helga Schultze-Hösl
mecz nie odbył się
z powodu ciemności
Zwyciężczyni 1. 1 września 1968 Brunszwik Ceglana   Heide Orth   Katja Ebbinghaus
  Edith Winkens
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 2. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala)   Edda Buding Francja  Rosie Darmon
Stany Zjednoczone  Julie Heldman
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 3. 26 stycznia 1969 Kolonia Twarda (hala)   Heide Orth Wielka Brytania  Joyce Barclay-Williams
Wielka Brytania  Christine Truman-Janes
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 4. 4 maja 1969 Stuttgart Ceglana   Heide Orth Stany Zjednoczone  Marilyn Aschner
Stany Zjednoczone  Peaches Bartkowicz
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 5. 1 czerwca 1969 Brema Ceglana   Heide Orth   Jean Evans
  Edith Winkens
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 6. 8 czerwca 1969 Bielefeld Ceglana   Heide Orth Australia  Helen Amos
Południowa Afryka  Laura Rossouw
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 7. 6 lipca 1969 Travemünde Ceglana   Almut Sturm   Katja Ebbinghaus
  Edith Winkens
6:4, 9:7
Zwyciężczyni 8. 20 lipca 1969 Norymberga Ceglana   Inge Pohmann   Edda Buding
  Kube
7:5, 6:2
Finalistka 5. 27 lipca 1969 Monachium Ceglana   Almut Sturm Australia  Karen Krantzcke
Australia  Kerry Melville
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 9. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Australia  Judy Tegart   Edda Buding
  Helga Schultze-Hösl
6:1, 6:4
Finalistka 6. 16 listopada 1969 Buenos Aires Ceglana   Kora Schediwy Stany Zjednoczone  Rosie Casals
Stany Zjednoczone  Billie Jean King
1:6, 5:7
Zwyciężczyni 10. 24 listopada 1969 Santiago Ceglana   Kora Schediwy Argentyna  Ana María Arias
Ekwador  María Guzmán
6:3, 9:7
Zwyciężczyni 11. 7 grudnia 1969 São Paulo Ceglana   Kora Schediwy Argentyna  Ana María Arias
Brazylia  Suzana Petersen
6:1, 0:6, 6:4
Finalistka 7. 26 stycznia 1970 Monachium Ceglana   Kora Schediwy Szwecja  Ingrid Bentzer
Szwecja  Eva Lundqvist
4:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni 12. 12 kwietnia 1970 Nicea Ceglana Francja  Gail Sherriff Chanfreau Stany Zjednoczone  Marilyn Aschner
Stany Zjednoczone  Julie Heldman
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 13. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Helga Schultze-Hösl
Holandia  Betty Stöve
6:4, 4:6, 16:14
Finalistka 8. 19 lipca 1970 Gstaad Ceglana Holandia  Betty Stöve Stany Zjednoczone  Rosie Casals
Francja  Françoise Durr
2:6, 2:6
Finalistka 9. 2 sierpnia 1970 Hilversum Ceglana Australia  Margaret Smith Court Australia  Karen Krantzcke
Australia  Kerry Melville
6:3, 7:9, 5:7
Finalistka 10. 24 sierpnia 1970 Kitzbühel Ceglana Wielka Brytania  Winnie Shaw Południowa Afryka  Annette Du Plooy
Południowa Afryka  Brenda Kirk
4:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni 14. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Heide Orth   Katja Ebbinghaus
  Helga Schultze-Hösl
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 15. 10 maja 1971 Rzym Ceglana Wielka Brytania  Virginia Wade Australia  Helen Gourlay
Australia  Lesley Turner Bowrey
5:7, 6:2, 6:2
Finalistka 11. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana   Heide Orth Stany Zjednoczone  Rosie Casals
Stany Zjednoczone  Billie Jean King
2:6, 1:6
Zwyciężczyni 16. 11 lipca 1971 Båstad Ceglana   Heide Schildknecht Chile  Ana María Arias
Stany Zjednoczone  Linda Tuero
6:2, 6:1
Finalistka 12. 25 lipca 1971 Kitzbühel Ceglana   Heide Orth Stany Zjednoczone  Rosie Casals
Stany Zjednoczone  Billie Jean King
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 17. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth   Helga Schultze-Hösl
Holandia  Betty Stöve
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 18. 11 czerwca 1972 Hamburg Ceglana   Heide Schildknecht Stany Zjednoczone  Wendy Overton
Stany Zjednoczone  Valerie Ziegenfuss
6:3, 2:6, 6:0
Zwyciężczyni 19. 1 grudnia 1972 Buenos Aires Ceglana Stany Zjednoczone  Pam Teeguarden Chile  Ana María Arias
Wielka Brytania  Virginia Wade
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 20. 17 czerwca 1973 Hamburg Ceglana   Heide Orth Stany Zjednoczone  Kristien Kemmer
Południowa Afryka  Laura Rossouw
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 21. 15 lipca 1973 Düsseldorf Ceglana   Heide Orth Australia  Evonne Goolagong
Australia  Janet Young
tytuł wspólny, mecz
nie odbył się
Zwyciężczyni 22. 22 lipca 1973 Hilversum Ceglana Holandia  Betty Stöve Południowa Afryka  Brigitte Cuypers
Holandia  Trudy Waldhof
6:2, 7:6
Finalistka 13. 26 sierpnia 1973 Toronto Ceglana Czechosłowacja  Martina Navrátilová Australia  Evonne Goolagong
Stany Zjednoczone  Peggy Michel
3:6, 2:6
Finalistka 14. 2 czerwca 1974 Rzym Ceglana   Heide Orth Stany Zjednoczone  Chris Evert
  Olga Morozowa
walkower
Finalistka 15. 13 października 1974 Madryt Ceglana   Kora Schediwy Wielka Brytania  Lesley Charles
Wielka Brytania  Sue Mappin
2:6, krecz
Zwyciężczyni 23. 24 listopada 1974 Buenos Aires Ceglana   Katja Ebbinghaus Argentyna  Beatriz Araujo
Argentyna  Raquel Giscafré
6:0, 6:1
Finalistka 16. 21 grudnia 1975 Sydney Trawiasta   Heidi Eisterlehner Australia  Evonne Goolagong Cawley
Australia  Helen Gourlay Cawley
3:6, 6:4, 3:6
Finalistka 17. 14 czerwca 1976 French Open Ceglana Stany Zjednoczone  Kathleen Harter Urugwaj  Fiorella Bonicelli
Francja  Gail Chanfreau Lovera
4:6, 6:1, 3:6
Zwyciężczyni 24. 18 kwietnia 1977 Monte Carlo Ceglana   Katja Ebbinghaus Francja  Gail Chanfreau Lovera
Francja  Rosie Darmon
6:3, 7:5
Finalistka 18. 21 maja 1978 Hamburg Ceglana   Katja Ebbinghaus   Mima Jaušovec
  Virginia Ruzici
4:6, 7:5, 0:6
Zwyciężczyni 25. 12 sierpnia 1979 Norymberga Ceglana   Katja Ebbinghaus   Heidi Eisterlehner
  Iris Riedel
7:5, 7:6
Zwyciężczyni 26. 30 marca 1980 Nicea Ceglana Francja  Gail Lovera Szwajcaria  Petra Delhees
Szwajcaria  Christiane Jolissaint
6:4, 6:4

Gra mieszana 10 (6–4)

edytuj

Przed Erą Open 7 (4–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Gunther Sanders   Renate Ostermann
  Peter Scholl
1:6, 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1965 Katania Ceglana Włochy  Giordano Maioli Brazylia  Carmen Coronado
Brazylia  José Edison Mandarino
8:6, 3:6, 7:5
Zwyciężczyni 3. 25 kwietnia 1965 Neapol Ceglana Włochy  Giordano Maioli Australia  Madonna Schacht
  Ion Țiriac
4:6, 6:4, 12:10
Finalistka 1. 19 września 1965 Brunszwik Ceglana   Lothar Pawlik   Heide Schildknecht
  Dieter Ecklebe
4:6, 4:6
Finalistka 2. 13 marca 1966 Kair Ceglana   Ion Țiriac Stany Zjednoczone  Carole Caldwell Graebner
Stany Zjednoczone  Clark Graebner
7:9, 6:4, 5:7
Finalistka 3. 18 kwietnia 1966 Katania Ceglana   Ion Țiriac Australia  Helen Gourlay
Stany Zjednoczone  Marty Riessen
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 2 maja 1966 Kalabria Ceglana   Ion Țiriac Australia  Karen Krantzcke
Australia  Owen Davidson
7:5, 6:4

W Erze Open 3 (2–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 20 października 1968 Guadalajara Ceglana (hala)   Jürgen Fassbender Stany Zjednoczone  Julie Heldman
Stany Zjednoczone  Herb Fitzgibbon
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 19 maja 1969 Leverkusen Ceglana   Hans-Jürgen Pohmann Kanada  Faye Urban
Australia  Ray Keldie
6:2, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 2. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Hans-Jürgen Pohmann   Heide Orth
  Dieter Ecklebe
6:1, 6:3

Występy w igrzyskach olimpijskich

edytuj

Gra pojedyncza

edytuj
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo   RFN [2]
I runda wolny los
Ćwierćfinał   Meksyk: Cecilia Rosado 6:1, 6:1
Półfinał   Stany Zjednoczone: Julie Heldman 6:3, 1:6, 6:3
O złoty medal   Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz [1] 6:4, 6:3
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo   RFN [2]
I runda wolny los
Ćwierćfinał   Ekwador: María Eugenia Guzmán walkower

Gra podwójna

edytuj
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo   RFN
I runda   Edda Buding [2] wolny los
Półfinał   Meksyk: Lourdes Gongora / Patricia Montano 6:4, 6:1
O złoty medal   Francja: Rosie Darmon /   Stany Zjednoczone: Julie Heldman 6:3, 6:4

Gra mieszana

edytuj
Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo   RFN
I runda   Jürgen Fassbender   Meksyk: Susana Zenes /   Szwecja: Hans Nerell
Ćwierćfinał   Stany Zjednoczone: Valerie Ziegenfuss / Jim McManus [1] 3:6, 6:1, 7:5
Półfinał   Francja Rosie Darmon / Pierre Darmon [4] 3:6, 6:3, 6:4
O złoty medal   Stany Zjednoczone Julie Heldman / Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo   RFN
I runda   Jürgen Fassbender [2] wolny los
Ćwierćfinał   Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz /   RFN: Ingo Buding walkower
  1. Halowe mistrzostwa Niemiec były rozgrywane od 1961 roku, równolegle z rywalizacją na kortach otwartych. Od 1996 roku imprezy zostały połączone i odbywały się już tylko w hali.
  2. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 oraz Danych zawartych na tennisforum.com.
  3. a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
  4. a b c d Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowania każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Niessen.

Przypisy

edytuj
  1. Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
  2. Official Report of the 1968 Olympic Games. Digital Library Collections, 1969. s. 387. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
  3. Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
  4. a b Informacja na temat pierwszego i ostatniego wygranego i przegranego finału w karierze tenisistki na over-blog.com.

Bibliografia

edytuj