Jan Jaroszewicz (architekt)

Jan Jaroszewicz
Data urodzenia	1575
Data i miejsce śmierci	w lutym 1670 ; Zamość
	Praca
Styl	barok
Budynki	cerkiew Bazylianów w Zamościu; Kościół Matki Bożej Pocieszenia w Sokalu

Jan Jaroszewicz (ur. 1575, zm. w 1670 w Zamościu) – polski architekt. Szczególnie zasłużony dla Zamościa.

Kościół i klasztor bernardynów w Sokalu po pożarze w 2012

Wykształcił się na klasycznej architekturze Bernarda Moranda. Od 1610 roku pracował na dworze ordynatów Zamoyskich w Zamościu. Głównym wykonawcą jego projektów architektonicznych był murator Jan Wolff. Do 1619 roku Jaroszewicz nadzorował prace przy fortyfikacjach w Zamościu. Jan Jaroszewicz zmarł w Zamościu i pochowany został 22 lutego 1670.

Uczniem Jaroszewicza był Jan Michał Link.

Realizacje:

cerkiew Bazylianów (kościół św. Mikołaja) w Zamościu (1616–1631)
klasztor bernardynów w Sokalu (przed 1634)
przypuszczalnie kościół farny w Szczebrzeszynie (1620–1630)
przypuszczalnie kościół farny w Turobinie (1620–1630)
przypuszczalnie kościół w Uchaniach (ok. 1625)
budynek Akademii Zamojskiej (1639–1651)
rozbudowa ratusza w Zamościu (1640–1651), dobudowanie trzeciej kondygnację, ozdobienie attykami i wieżyczkami w narożach oraz ornamentami w stylu manierystycznym.

Bibliografia

Jerzy Kowalczyk: Jaroszewicz (Jaroszowicz) Jan (1575–1670). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XI. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1964, s. 11–12.
Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969)