Heather Watson

Heather Watson
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1992 ; Saint Peter Port
Wzrost	170 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2010
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Diego Veronelli
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu	38 (19 stycznia 2015)
Australian Open	3R (2013)
Roland Garros	2R (2011, 2012, 2014–2016, 2018)
Wimbledon	4R (2022)
US Open	1R (2011–2018, 2020, 2021)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	5 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	39 (25 lutego 2019)
Australian Open	3R (2021)
Roland Garros	2R (2018, 2022)
Wimbledon	QF (2018)
US Open	3R (2024)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Guernsey
	Igrzyska Wspólnoty Narodów młodzieży
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Heather Watson (ur. 19 maja 1992 w Guernsey) – brytyjska tenisistka pochodzenia papuasko-angielskiego, zwyciężczyni Wimbledonu 2016 w grze mieszanej, mistrzyni juniorskiego US Open 2009 w grze pojedynczej, zawodniczka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Kariera tenisowa

Watson rozpoczęła przygodę z tenisem w wieku siedmiu lat. Jej trenerami są Dante Botini i Nick Bollettieri. W październiku 2005 zadebiutowała w juniorskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy tytuł zdobyła w czerwcu 2007 w międzynarodowych mistrzostwach Szkocji w Edynburgu. W listopadzie 2008 wygrała turniej w Méridzie, ogrywając w finale Anę Bogdan. We wrześniu 2009 zdobyła swoje pierwsze zawody wielkoszlemowe. Watson była najlepsza na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku, w decydującym starciu wyeliminowała Janę Buczynę.

Pierwszy turniej deblowy w gronie juniorek zdobyła w austriackim Wels, grając u boku Sally Peers. Kolejny tytuł wywalczyła w Meksyku na przełomie roku 2008 i 2009 z Chorwatką Ajlą Tomljanović. W wielkoszlemowym French Open partnerowała Tímei Babos i tenisistki doszły do finału, pokonane przez Elenę Bogdan i Noppawan Lertcheewakarn. Watson kilkanaście dni później, razem z Magdą Linette, triumfowała w Roehampton.

W 2011 roku zadebiutowała w barwach Wielkiej Brytanii w rozgrywkach Pucharu Federacji.

W 2012 roku wygrała swój pierwszy tytuł deblowy – razem z Mariną Erakovic pokonały w finale turnieju w Stanford Jarmilę Gajdošovą i Vanię King wynikiem 7:5, 7:6(7). Kolejny tytuł wywalczyła miesiąc później w Dallas. Razem z Erakovic zwyciężyły 6:3, 6:0 z parą Līga Dekmeijere i Irina Falconi. We wrześniu razem z Alicją Rosolską osiągnęła finał turnieju w Québecu, gdzie uległy 6:7(5), 7:6(6), 7–10 parze Tatjana Malek–Kristina Mladenovic. W październiku wystąpiła w turnieju International w Osace. W rozgrywkach singlowych odniosła pierwsze zawodowe zwycięstwo, pokonując w meczu mistrzowskim Chang Kai-chen wynikiem 7:5, 5:7, 7:6(4). W grze podwójnej w parze z Kimiko Date-Krumm nie sprostały deblowi Raquel Kops-Jones–Abigail Spears, przegrywając spotkanie 1:6, 4:6.

W marcu 2013 roku Watson poinformowała o zdiagnozowaniu u niej mononukleozy zakaźnej, zakaźnej choroby wirusowej skutkującej osłabieniem organizmu, która wymusiła na tenisistce czasowe przerwanie kariery^[1].

W sezonie 2014 razem z Aleksandrą Panową odniosły triumf w zawodach w Baku. W meczu mistrzowskim pokonały Ralucę Olaru i Szachar Pe’er 6:2, 7:6(3). W 2015 roku Brytyjka zwyciężyła w zawodach w Hobart, w finale pokonując Madison Brengle 6:3, 6:4.

W marcu 2016 roku Watson wygrała po raz trzeci w rozgrywkach WTA Tour, tym razem w Monterrey, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Kirsten Flipkens 3:6, 6:2, 6:3. W lipcu odniosła triumf w rozgrywkach wielkoszlemowych na Wimbledonie w grze mieszanej. Razem z Henrim Kontinenem pokonali w finale Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha 7:6(5), 6:4

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	Q2	1R	3R	1R	1R	1R	2R	1R	1R	2R	2R	2R	Q1	Q1	0 / 11	6 – 11
French Open	A	A	2R	2R	1R	2R	2R	2R	Q3	2R	Q2	1R	1R	1R	Q1		0 / 10	6 – 10
Wimbledon	A	1R	1R	3R	1R	2R	3R	1R	3R	1R	2R	NH	1R	4R	1R		0 / 13	11 – 13
US Open	A	Q1	1R	1R	1R	1R	1R	1R	1R	1R	Q1	1R	1R	Q3	Q1		0 / 10	0 – 10

Ranking na koniec roku	588	176	92	49	119	50	54	77	74	101	92	59	73	133	169		0 / 44	23 – 44

Występy w grze podwójnej

Turniej	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	A	2R	2R	1R	1R	1R	A	3R	2R	1R	1R	0 / 10	5 – 10
French Open	A	A	A	A	1R	A	1R	1R	1R	2R	1R	1R	1R	2R	A		0 / 9	2 – 9
Wimbledon	A	2R	1R	1R	1R	1R	2R	3R	2R	QF	1R	NH	3R	3R	2R		0 / 13	12 – 13
US Open	A	A	A	1R	1R	1R	A	2R	1R	1R	A	A	A	A	2R		0 / 7	2 – 7

Ranking na koniec roku	589	254	172	52	135	131	102	72	123	50	113	163	112	115	88		0 / 38	20 – 38

Występy w grze mieszanej

Turniej	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	QF	0 / 1	2 – 1
French Open	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	A		0 / 1	0 – 1
Wimbledon	A	A	2R	2R	2R	1R	1R	W	F	3R	2R	NH	1R	A	2R		1 / 11	15 – 10
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	NH	A	A	A		0 / 1	0 – 1

																	1 / 14	17 – 13

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 5 (4–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	14 października 2012	Osaka	Twarda	Chang Kai-chen	7:5, 5:7, 7:6(4)
Zwyciężczyni	2.	17 stycznia 2015	Hobart	Twarda	Madison Brengle	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	3.	6 marca 2016	Monterrey	Twarda	Kirsten Flipkens	3:6, 6:2, 6:3
Finalistka	1.	13 października 2019	Tiencin	Twarda	Rebecca Peterson	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	4.	29 lutego 2020	Acapulco	Twarda	Leylah Annie Fernandez	6:4, 6:7(8), 6:1

Gra podwójna 14 (5–9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	15 lipca 2012	Stanford	Twarda	Marina Erakovic	Jarmila Gajdošová Vania King	7:5, 7:6(7)
Zwyciężczyni	2.	24 sierpnia 2012	Dallas	Twarda	Marina Erakovic	Līga Dekmeijere Irina Falconi	6:3, 6:0
Finalistka	1.	16 września 2012	Québec	Dywanowa (hala)	Alicja Rosolska	Tatjana Malek Kristina Mladenovic	6:7(5), 7:6(6), 7–10
Finalistka	2.	14 października 2012	Osaka	Twarda	Kimiko Date-Krumm	Raquel Kops-Jones Abigail Spears	1:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	27 lipca 2014	Baku	Twarda	Aleksandra Panowa	Raluca Olaru Szachar Pe’er	6:2, 7:6(3)
Finalistka	3.	16 października 2016	Hongkong	Twarda	Naomi Broady	Chan Hao-ching Chan Yung-jan	3:6, 1:6
Zwyciężczyni	4.	3 marca 2018	Acapulco	Twarda	Tatjana Maria	Kaitlyn Christian Sabrina Santamaria	7:5, 2:6, 10–2
Finalistka	4.	17 czerwca 2018	Nottingham	Trawiasta	Mihaela Buzărnescu	Alicja Rosolska Abigail Spears	3:6, 6:7(5)
Finalistka	5.	24 lutego 2019	Budapeszt	Twarda (hala)	Fanny Stollár	Jekatierina Aleksandrowa Wiera Zwonariowa	4:6, 6:4, 7–10
Finalistka	6.	20 marca 2021	Monterrey	Twarda	Zheng Saisai	Caroline Dolehide Asia Muhammad	2:6, 3:6
Finalistka	7.	18 czerwca 2023	Nottingham	Trawiasta	Harriet Dart	Ulrikke Eikeri Ingrid Neel	6:7(6), 7:5, 8–10
Zwyciężczyni	5.	30 lipca 2023	Warszawa	Twarda	Yanina Wickmayer	Weronika Falkowska Katarzyna Piter	6:4, 6:4
Finalistka	8.	7 stycznia 2024	Brisbane	Twarda	Greet Minnen	Ludmyła Kiczenok Jeļena Ostapenko	5:7, 2:6
Finalistka	9.	11 lutego 2024	Abu Zabi	Twarda	Linda Nosková	Sofia Kenin Bethanie Mattek-Sands	4:6, 6:7(4)

Gra mieszana 2 (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	10 lipca 2016	Wimbledon	Trawiasta	Henri Kontinen	Anna-Lena Grönefeld Robert Farah	7:6(5), 6:4
Finalistka	1.	16 lipca 2017	Wimbledon	Trawiasta	Henri Kontinen	Martina Hingis Jamie Murray	4:6, 4:6

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza (7)

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	19/07/2009	Frinton-on-Sea	ITF	10 000	trawiasta	Anna Fitzpatrick	4:6, 6:4, 6:2
2.	25/07/2010	Wrexham	ITF	25 000	twarda	Sania Mirza	6:2, 6:4
3.	07/11/2010	Toronto	ITF	50 000	twarda	Alizé Lim	6:3, 6:3
4.	16/02/2014	Midland	ITF	100 000	twarda	Ksienija Pierwak	6:4, 6:0
5.	18/05/2014	Praga	ITF	100 000	ziemna	Anna Schmiedlová	7:6(5), 6:0
6.	12/05/2019	Fukuoka	ITF	60 000	dywanowa	Zarina Dijas	7:6(1), 7:6(4)
7.	18/08/2019	Vancouver	ITF	100 000	twarda	Sara Sorribes Tormo	7:5, 6:4
7.	21/07/2024	Nottingham	ITF	50 000	twarda	Manon Leonard	6:3, 6:0

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Wielka Brytania [Alt]
I runda	Hiszpania: Sílvia Soler Espinosa	6:2, 6:2
II runda	Rosja: Marija Kirilenko [14]	3:6, 2:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Wielka Brytania
I runda	Chiny: Peng Shuai	6:4, 6:7(5), 6:3
II runda	Ukraina: Elina Switolina	3:6, 6:1, 3:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Wielka Brytania
I runda	Niemcy Anna-Lena Friedsam	6:7(5), 3:6

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Wielka Brytania
I runda	Laura Robson	Niemcy: Angelique Kerber / Sabine Lisicki [5]	6:1, 4:6, 3:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Wielka Brytania
I runda	Johanna Konta	Serbia: Jelena Janković / Aleksandra Krunić	6:2, 6:1
II runda	Johanna Konta	Chińskie Tajpej: Chan Hao-ching / Chan Yung-jan [3]	6:3, 0:6, 4:6

Gra mieszana

Runda	Partner	Przeciwnicy	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Wielka Brytania
I runda	Andy Murray [Alt]	Hiszpania: Carla Suárez Navarro / David Ferrer	6:3, 6:3
Ćwierćfinał	Andy Murray [Alt]	Indie: Sania Mirza / Rohan Bopanna [4]	4:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2009	US Open	Twarda	Jana Buczina	6:4, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2009	French Open	Ceglana	Tímea Babos	Elena Bogdan Noppawan Lertcheewakarn	6:3, 3:6, 8-10

Przypisy

↑ Marcin Motyka: Najlepsza brytyjska tenisistka zachorowała na mononukleozę. sportowefakty.pl, 2013-04-03. [dostęp 2013-04-04]. (pol.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-09] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-09] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-09] (ang.).

[Motyka2013-1] Marcin Motyka: Najlepsza brytyjska tenisistka zachorowała na mononukleozę. sportowefakty.pl, 2013-04-03. [dostęp 2013-04-04]. (pol.).

[1]