Greet Minnen
Greet Minnen (ur. 14 sierpnia 1997 w Turnhout) – belgijska tenisistka.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1997 |
| Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
| Trener |
Ann Devries |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
59 (16 października 2023) |
| Australian Open |
2R (2020) |
| Roland Garros |
1R (2020–2022, 2024) |
| Wimbledon |
2R (2022, 2024) |
| US Open |
3R (2021, 2023) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 2 WTA 125, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
47 (15 sierpnia 2022) |
| Australian Open |
2R (2022, 2023) |
| Roland Garros |
QF (2022, 2023) |
| Wimbledon |
3R (2023) |
| US Open |
3R (2021) |
Kariera tenisowa
edytujW rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w lipcu 2014 roku w turnieju ITF w belgijskiej miejscowości Maaseik. W seniorskim debiucie doszła aż do finału, w którym przegrała z o trzy lata starszą Manon Arcangioli. We wrześniu 2015 roku w Pétange wygrała pierwszy tytuł w zawodowej karierze (ITF 15 000 $).
W lutym 2018 roku doszła do ćwierćfinału ITF $15 000 w Solarino. Trzy tygodnie później, w trzecim podejściu w tym samym turnieju, odniosła czwarte zwycięstwo singlowe w rozgrywkach ITF. W maju wygrała w tureckiej Antalyi, w sierpniu w Oldenzaal oraz we wrześniu w Santarém. W październiku wystąpiła po raz pierwszy w karierze w rozgrywkach WTA, w parze z Alison Van Uytvanck wystartowała w turnieju w Luksemburgu. W pierwszej rundzie pokonały rozstawione z numerem czwartym Dalilę Jakupović i Renatę Voráčovą 6:7(7), 7:6(2), 10–5. W półfinale druga para turnieju Kirsten Flipkens–Johanna Larsson skreczowała w drugim secie przy stanie 7:6(6), 3:1 dla Belgijek. W meczu mistrzowskim zmierzyły się z duetem Wiera Łapko–Mandy Minella. Zwycięstwo 7:6(3), 6:2 było dla Minnen pierwszym triumfem w turnieju WTA i to w debiucie. Po tym sukcesie awansowała aż o 508 pozycji w rankingu deblowym WTA – w notowaniu z 22 października została sklasyfikowana na 215. miejscu.
Życie prywatne
edytujPrywatnie była związana z inną belgijską tenisistką Alison Van Uytvanck[1], z którą w grudniu 2020 roku się zaręczyła, ale po kilku miesiącach para rozstała się[2].
Historia występów wielkoszlemowych
edytuj- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
edytuj| Turniej | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | Q1 | 1R | 0 / 4 | 1 – 4 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | Q3 | 1R | 1R | 1R | Q3 | 0 / 3 | 0 – 3 | |||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | Q3 | NH | 1R | 2R | 1R | 0 / 3 | 1 – 3 | |||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | Q1 | 1R | 3R | 1R | 3R | 0 / 4 | 4 – 4 | |||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 932 | – | 457 | 323 | 828 | 316 | 123 | 110 | 75 | 202 | 62 | 0 / 14 | 6 – 14 | |||||||||||||
Występy w grze podwójnej
edytuj| Turniej | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | 2R | 1R | 0 / 4 | 2 – 4 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | QF | QF | 0 / 4 | 6 – 4 | |||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 2R | NH | 2R | 1R | 3R | 0 / 4 | 4 – 4 | |||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | 2R | 2R | 0 / 3 | 4 – 3 | |||||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | – | 714 | 605 | – | 221 | 171 | 108 | 91 | 65 | 59 | 0 / 15 | 16 – 15 | |||||||||||||
Występy w grze mieszanej
edytujGreet Minnen nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
edytujGra podwójna 4 (2–2)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2018 | Luksemburg | Twarda (hala) | 7:6(3), 6:2 | ||
| Finalistka | 1. | 21 maja 2021 | Belgrad | Ceglana | 0:6, 2:6 | ||
| Zwyciężczyni | 2. | 18 września 2021 | Luksemburg | Twarda (hala) | 6:3, 6:3 | ||
| Finalistka | 2. | 7 stycznia 2024 | Brisbane | Twarda | 5:7, 2:6 |
Finały turniejów WTA 125
edytujGra pojedyncza 2 (0–2)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 7 maja 2023 | Saint-Malo | Ceglana | 3:6, 4:6 | |
| Finalistka | 2. | 13 sierpnia 2023 | Kozerki | Twarda | 6:2, 1:6, 3:6 |
Gra podwójna 2 (2–0)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 12 grudnia 2021 | Angers | Twarda (hala) | 4:6, 6:1, 10–8 | ||
| Zwyciężczyni | 2. | 6 maja 2023 | Saint-Malo | Ceglana | 7:6(7), 7:6(3) |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
edytujGra podwójna 1 (0–1)
edytuj
|
| |||||||||||
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2015 | Twarda | 5:7, 4:6 |
Przypisy
edytuj- ↑ Jim Buzinski: Alison Van Uytvanck in relationship with fellow pro tennis player Greet Minnen. outsport.com, 2018-03-05. [dostęp 2018-07-09]. (ang.).
- ↑ Marija: Alison Van Uytvanck reveals new girlfriend, Emilie Vermeiren. womenstennisblog.com, 2022-05-29. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-22] (ang.).