Hazim al-Biblawi

W 1957 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Kairskim^[2]. Ukończył także studia w zakresie ekonomii politycznej (1958) i prawa publicznego (1959) na tej samej uczelni. Studia ekonomiczne ukończył na uniwersytecie w Grenoble w 1961^[2]. Doktoryzował się z 1964 na Uniwersytecie w Paryżu^[2]. Od 1964 do 1983 był wykładowcą ekonomii na Uniwersytecie w Aleksandrii^[2]. W 1974 uzyskał stopień profesora ekonomii. Wykładał także na Uniwersytecie Kairskim, uniwersytecie Ain Szams oraz na Uniwersytecie Amerykańskim w Kairze^[3].

Od 1980 do 1983 pracował w Przemysłowym Banku Kuwejtu^[2]. W latach 1995–2000 był sekretarzem wykonawczym Komisji Gospodarczo-Społecznej ds. Azji Zachodniej ONZ, zaś od 2001 przez dziesięć lat był doradcą w Arabskim Funduszu Walutowym^[2].

Jest autorem książek i artykułów poświęconych bankowości, handlowi międzynarodowemu i rozwojowi ekonomicznemu^[3], w językach arabskim, angielskim i francuskim^[2]. Specjalizuje się w ekonomii krajów Bliskiego Wschodu^[3]. Uważany jest za zwolennika gospodarki wolnorynkowej^[3].

Po rewolucji w Egipcie w 2011 był jednym z twórców Egipskiej Partii Socjaldemokratycznej^[3].

Był wicepremierem^[4] i ministrem finansów Egiptu między lipcem a grudniem 2011, w gabinecie powstałym po obaleniu rządów Husniego Mubaraka^[5]. Zrezygnował ze stanowiska po zamieszkach, w których życie straciło 26 Koptów, zabitych przez siły porządkowe^[1][4].

9 lipca 2013, sześć dni po wojskowym zamachu stanu, który odsunął od władzy prezydenta Muhammada Mursiego związanego z Bractwem Muzułmańskim, został mianowany premierem Egiptu. Był kandydatem kompromisowym, poparła go konserwatywna salaficka partia an-Nur, która wcześniej odrzuciła kilka innych kandydatur^[5]. Jego gabinet zaprzysiężono 16 lipca 2013^[6].

Utworzenia rządu Biblawiego nie uznali Bracia Muzułmanie, którzy rozpoczęli demonstracje protestacyjne. 14 sierpnia 2013 rząd polecił rozpędzenie ich obozów w Kairze. Decyzję tę uzasadniał rozprzestrzenianiem się w kraju anarchii, zarzucił również demonstrantom atakowanie posterunków policyjnych i szpitali. Stwierdził, że rząd będzie trzymał się "mapy drogowej" ogłoszonej przez wojsko w czasie przewrotu i ma na celu budowę demokratycznego państwa^[7]. Na nadzwyczajnym posiedzeniu rządowym 18 sierpnia al-Biblawi wystąpił z propozycją ponownego zdelegalizowania Stowarzyszenia Braci Muzułmanów, które formalnie pozostaje nielegalne od 1954 (w roku tym zorganizowało nieudany zamach na prezydenta kraju Gamala Abdela Nasera^[8]), lecz po rewolucji z 2011 rozpoczęło legalną aktywność publiczną jako organizacja pozarządowa^[9].

24 lutego 2014 podał cały swój rząd do dymisji, bez podania bezpośredniego powodu tej decyzji^[10].

Oznaczony Legią Honorową V klasy (1992), belgijskim Orderem Leopolda II III klasy (1992) oraz libańskim Narodowym Orderem Cedru II klasy (2000)^[2]