[go: up one dir, main page]

Brzeźnicki (Brzeznicki) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

W polu srebrnym wieża czerwona, o trzech blankach, bramie otwartej i dwóch oknach czarnych, stojąca na pagórku zielonym[1].

Klejnot: Mąż zbrojny, trzymający w prawicy trzy włócznie w gwiazdę, w lewicy samopał lufą do góry[2].

Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Nadany mieszczaninowi stężyckiemu Stanisławowi Brzeźnickiemu 6 marca 1581[3].

Brzeznicki - Brzeźnicki.

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. U Szymańskiego sama wieża, drewniana, płonąca
  2. Szymański opisuje inaczej: mąż w szacie czarnej, włócznie trzyma w lewicy, samopał prawicy
  3. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 25. ISBN 83-7181-217-5.