Ayumi Hamasaki

Ayumi Hamasaki urodziła się w japońskiej prefekturze Fukuoka. Po opuszczeniu rodziny przez ojca, matka Hamasaki ciężko pracowała w celu utrzymania rodziny, więc Ayumi zajmowała się babcia. W dzieciństwie chciała zostać modelką, jednak w przyszłości okaże się, że jest za niska. Poza tym pracowała w banku, przez co bardzo ciężko byłoby jej pogodzić te sprawy.

Jako nastolatka przeprowadziła się do Tokio. Występowała w serialach i rozmaitych tanich produkcjach filmowych. Tańczyła i śpiewała w klubach nocnych, gdzie została dostrzeżona przez Maxa Matsuurę – jej przyszłego producenta. Zaczęła uczęszczać na lekcje śpiewu. Wyjechała do Nowego Jorku, by tam szlifować talent wokalny. Matsuura zaproponował, by sama napisała teksty, których mogłaby użyć na swojej płycie.

A Song for XX jest oficjalnie debiutanckim albumem piosenkarki.

1 stycznia 2011 roku Ayumi wyszła za austriackiego modela Manuela Schwarza. Ślub odbył się w Las Vegas.

Po raz pierwszy szerszej publiczności Ayumi zaprezentowała się wraz z wydaniem singla Nothing from Nothing, pochodzącego z albumu o tej samej nazwie, z gościnnym wystąpieniem Dohzi-T i DJ Bassa pod szyldem Columbii Japan. Samo wydawnictwo nie odniosło sukcesu, co spowodowało, że wytwórnia postanowiła zakończyć współpracę z Hamasaki.

Hamasaki zadebiutowała w wytwórni Avex Trax 8 kwietnia 1998 roku wydając swój pierwszy singiel poker face. Płyta znalazła się na #22 miejscu w rankingu Oricon. Drugim singlem wydanym w 1998 roku był singel YOU (znalazł się na #12 pozycji), a następnie single Trust (5 sierpnia), For My Dear... (7 października) i Depend on you (9 grudnia). Każdy z nich osiągał wyższą pozycję od poprzedniego. Piosenki z Depend on you zostały wykorzystane w grze video Thousand Arms. Ayumi wydała swój debiutancki album A Song for XX 1 stycznia 1999 roku, który okazał się sukcesem – sprzedano 1 451 910 kopii płyty. Za swoje osiągnięcia zdobyła Japan Gold Disc Award w kategorii „Najlepszy Nowy Artysta Roku” (ang. „New Artist Of The Year”)^[2]. Po spektakularnym debiucie wydano pierwszy album remiksowy ayu-mi-x.

WHATEVER zostało szóstym singlem, zapowiadającym wraz z następnym krążkiem LOVE ~Destiny~, kolejny longplay Hamasaki. Singel A został wydany w sierpniu 1999 roku, został najlepiej sprzedającym się singlem w karierze piosenkarki (sprzedano 1 670 000 egzemplarzy). 10 listopada 1999 wyszedł drugi album Hamasaki LOVEppears, który sprzedał się w ilości 2 562 130. Promowały go również wydane po jego premierze single – appears (10 listopada), kanariya (8 grudnia) i Fly high (9 lutego 2000 roku). Album zaprezentował także zmiany w tekstach piosenkarki. Chociaż teksty LOVEppears nadal dotyczyły samotności, wiele z nich zostało napisane z perspektywy trzeciej osoby^[3]. W celu dalszego promowania albumu Hamasaki odbyła swoją pierwszą trasę Ayumi Hamasaki Concert Tour 2000 A.

Poczynając od 26 kwietnia, Ayu wydała tak zwaną „trylogię” – single vogue, Far Away (17 maja) i SEASONS (7 czerwca), zapowiadające nowy album Duty, o bardziej rockowym brzmieniu. Sam longplay stał się najlepiej sprzedającym się albumem w karierze Hamasaki – sprzedano ok. 2,9 mln egzemplarzy. Tego samego dnia (27 sierpnia) wydano singel SURREAL, a 1 listopada AUDIENCE. W 2001 roku ukazała się pierwsza kompilacja – A BEST, z największymi hitami Hamasaki oraz trzema nagranymi piosenkami na nowo w celu ukazania zmian w głosie Ayumi. Jest to do dzisiaj najlepiej sprzedające się wydawnictwo Ayu w Japonii – sprzedano 4 295 353 sztuk.

W następnym roku wydano kolejny album I am..., na który składały się w większości piosenki skomponowane przez samą Hamasaki pod pseudonimem „CREA”. Początkowa wizja albumu została zmieniona przez piosenkarkę ze względu na ataki z 11 września. Okładka albumu miała przedstawiać Hamasaki jako „muzę pokoju”. Powstała również piosenka a song is born, dotycząca tychże zamachów, która została singlem śpiewanym w duecie z Keiko Yamadą jako część charytatywnej akcji wytwórni Avex Trax Song Nation. Z powodu zmian premiera albumu przeciągnęła się na styczeń 2002 roku. Singlami pochodzącymi z tego albumu są m.in.: przewodni M (13 grudnia 2000 r.), evolution (31 stycznia 2001), Endless sorrow (16 maja) oraz wydany tylko w Belgii, Hiszpanii i Niemczech pierwszy europejski singel Connected (7 kwietnia 2003 r.). W roku 2002 również dała pierwszy koncert poza granicą Japonii – podczas uroczystości rozdania nagród MTV Asia w Singapurze. Odbyły się również dwie trasy koncertowe promujące album – Ayumi Hamasaki ARENA TOUR 2002 A i Ayumi Hamasaki STADIUM TOUR 2002 A. Jeszcze w tym samym roku, 18 grudnia został wydany nowy album RAINBOW, dosyć zróżnicowany muzycznie. Sama Hamasaki rozpoczęła pisanie tekstów z uwzględnieniem partii w języku angielskim, co miało na celu uczynić jej twórczość bardziej dostępną w innych krajach. Album promowały trzy single – Free & Easy (24 kwietnia 2002 r.), H (24 lipca) oraz Voyage (26 września), z krótkim filmem Tsuki ni Shizumu.

W 2003 roku Ayumi wydała trzy single: &, forgiveness oraz No way to say. Aby uczcić wydanie jej trzydziestego singla (forgiveness), odbył się koncert w Yoyogi National Gymnasium^[4]. Wydała też swój pierwszy EP Memorial address w formacie CD+DVD. Podobnie jak jej poprzednie albumy, Memorial address znalazł się na szczycie listy Oricon i sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy^[5]. Sprzedaż singli Ayumi zaczęła słabnąć. Choć wszystkie trzy single utrzymywały się na pierwszych miejscach rankingu Oricon, & był ostatnim singlem, który sprzedał się w ilości ponad 500 tys. egzemplarzy^[6].

W grudniu 2004 roku wydała swój kolejny album MY STORY. W przeciwieństwie do jej poprzednich albumów, MY STORY nie ma z określonego tematu, Hamasaki nie próbowała napisać „czegoś dobrego” lub nawet „czegoś, co da ludziom nadzieję”; raczej po prostu pisała swobodnie i szczerze^[7][a]. W efekcie album zawiera przede wszystkim autobiograficzne teksty jej emocjach i wspomnieniach związanych z jej karierą. Była tak zadowolona z wyniku, że zadeklarowana MY STORY pierwszym albumem, z którym czuła się usatysfakcjonowana^[8]. W styczniu zaczęła pracować z Orchestre Lamoureux, powstał album MY STORY Classical – klasyczna wersja MY STORY, a także klasyczna wersja utworu a song is born, który znalazł się w albumie MY STORY Classical, i który Hamasaki wykonała na otwarcie Expo 2005^[9].

W styczniu 2005 roku wyszedł jej kolejny album (miss)understood. Chcąc śpiewać melodię podobnie jak grupa Sweetbox, Hamasaki uzyskała zgodę kompozytora Roberta „Geo” Rosana do korzystania z dema utworów, które miały być wydane w nadchodzącym albumie tego zespołu. Po przeedytowaniu utworów, tak aby pasowały jej osobistej wizji^[10], rezultat był bardziej różnorodny muzycznie niż jej poprzedni album; (miss)understood zawierał ballady, funk, dance-pop, R&B i rockowe piosenki^[11][12].

Kolejny studyjny album piosenkarki Secret został wydany w listopadzie 2006 roku^[13]. Chociaż Secret pierwotnie miał być wydany jako mini-album, Hamasaki „rozpoczęła wypełniać go rzeczami do powiedzenia” przy produkcji albumu i napisała pięć utworów^[b][14]. Album składała się głównie z rockowych piosenek i ballad; w celu ich uzupełnienia Hamasaki eksperymentowała z nowymi technikami wokalnymi^[15].

Piosenkarka od początku 2008 roku całkowicie nie słyszy na lewe ucho. Artystka już od kilku lat skarżyła się na szumy uszne. Zdiagnozowano u niej chorobę Ménière’a. Na swoim blogu napisała, że jej lewe ucho „już nigdy więcej nie będzie działać”. Choroba ma na ogół charakter postępujący, w jednym z wywiadów^[16] powiedziała, że „stara się wykorzystać limit, który pozostał jeszcze jej prawemu uchu”. Mimo problemów zdrowotnych piosenkarka wyznała, że „wciąż chce być piosenkarką i jako profesjonalistka, wypełniać swe powinności”. 25 marca 2009 roku ukazał się jej kolejny album NEXT LEVEL.

W marcu 2011 roku Hamasaki ofiarowała 35 mln jenów na pomoc humanitarną dla ofiar trzęsienia ziemi i tsunami u wybrzeży Honsiu. Współpracowała także z magazynem mody ViVi sprzedając charytatywne T-shirty^[17].

• 1993: Battle spirits ryûko no ken
• 1995: Nagisa no Shindobaddo
• 1995: Sumomo mo momo
• 1995: Miseinen
• 1996: Gakko II

1999

• Japan Gold Disc Awards – „Best New Artist of the Year”^[2]
• Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”^[2] – A Song for XX
• All Japan Request Awards – Grand Prix
• Piąty najbardziej dochodowy artysta roku w Japonii.

2000

• Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”^[18] – LOVEppears
• Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”^[18] – A
• The Japan Record Awards – „Best Album” – Duty
• The Japan Record Awards – „Gold Prize” – SEASONS
• Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2001

• Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”^[19] – (M, SEASONS)
• Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”^[19] – Duty
• Japan Gold Disc Awards – „Artist of the Year”^[19]
• Japan Cable Award – „Grand Prix"
• The Japan Record Awards – „Gold Prize” – Dearest
• The Japan Record Awards – „The Award” – Dearest
• MTV Japan Video Music Awards – „Best Female Artist"
• MTV World Music Awards – „Best Japanese Pop/Rock Artist"
• MTV World Music Awards – „World’s Best-Selling Asian Artist"
• 130 million people choose best artist award – Best artist
• Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2002

• Japan Gold Disc Awards – „Pop Album of the Year”^[20] – (A BEST, I am...)
• Japan Gold Disc Awards – „Artist of the Year”^[20]
• MTV Asia Awards – „Best Female Artist Award"
• MTV Asia Awards – „Most Influential Japanese Artist In Asia” (nagroda specjalna)
• Japan Cable Award – „Grand Prix"
• The Japan Record Awards – „Gold Prize” – Voyage
• The Japan Record Awards – „The Award” – Voyage
• Oricon Awards – „Best selling remix album of the year” (Super Eurobeat presents Ayu-ro mix)
• All Japan Request Awards – „Grand Prix"
• 130 million people choose best artist award – Best artist
• Un-sorted – All Japan Request Award
• Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2003

• Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”^[21] – (Free & Easy, H, Voyage)
• Japan Gold Disc Awards – „Rock&Pop Album of the Year”^[21] – (RAINBOW)
• MTV Japan Video Music Awards – „Best Female Video” – Because of you
• MTV Japan Video Music Awards – „Best Pop Video” – No way to say
• MTV Japan Video Music Awards – „Best Live Performance Presented by Asahi Super Dry"
• The Japan Record Awards – „Gold Prize” – No way to say
• The Japan Record Awards – „The Award” – No way to say
• 130 million people choose best artist award – Best artist
• All Japan Request Awards – „Grand Prix"
• World Music Awards – „Best Japanese Pop/Rock Artist"
• Oricon Chart Awards – „Best Selling Album Title Award"
• Oricon Chart Awards – „Best Hit Award"
• Najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2004

• Japan Gold Disc Awards – „Rock&Pop Album of the Year”^[22] – (A BALLADS, &, Memorial address
• Japan Gold Disc Awards – „Artist of the Year”^[22]
• Hito Awards Taiwan – „Best foreign Artist"
• Hito Awards Japan – Moments
• 130 million people choose best artist award – Best artist
• Piąty najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2005

• Japan Gold Disc Awards – „Song of the Year”^[23] – (Moments, INSPIRE)
• Japan Gold Disc Awards – „Rock&Pop Album of the Year”^[23] – (MY STORY)
• Japan Gold Disc Awards – „Music Video of the Year”^[23] – (A museum ~30th single collection live~)
• World Music Awards – „Best-Selling Japanese Artist"
• Hito Awards Taiwan – Best foreign Artist
• Hito Awards Japan – my name's Women
• Musicnet Awards – „Best Album” – (MY STORY)
• Best Selling solo and female Japanese Artist Awards (Worldwide Award)^[24]
• 130 million people choose best artist award – Best artist
• Czwarty najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2006

• No. 2 ranking for Total Female Artist Album Sales^[25]
• No. 1 ranking for Total Female Artist Single Sales (ponad 20 mln kopii)
• Musicnet Awards – „Best Artist"
• Musicnet Awards – „Best Album” – (miss)understood
• Musicnet Awards – „Best Single” – (HEAVEN)
• Musicnet Awards – „Best Concert Video” – (Arena Tour 2005 ~MY STORY~)
• 130 million people choose best artist award – Best artist
• The Japanese artist with all Original Albums ranked no.1 consecutively from Debut Album
• Piąty najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2007

• Japan Gold Disc Awards – „The Best 10 Albums”^[26] – ((miss)understood, Secret)
• Japan Gold Disc Awards – „Million Sales Album Artist Card”^[27] – (miss)understood
• RTHK International Awards – „Best Japanese Song of the Year” – Secret
• Hito Awards Taiwan – „Best foreign Artist of 2007"
• Record: Best Selling Female & Solo Japanese Artist in history
• 130 million people choose best artist award – Best artist (2007)
• 4th Best Selling Japanese Artist in history
• Best Selling Japanese Female Artist in history
• Second Best Selling Artist of 2007
• Highest Earning Female Celebrity of 2007
• Asian MUSIC eXtreme Awards 2007 – 2007 Best Asian female single artist
• Pierwsza artystka od 36 lat, która jednocześnie zajmuje dwie pierwsze pozycje na liście albumów
• Drugi najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

2008

• Japan Gold Disc Awards – „The Best 10 Albums”^[28] – (A BEST 2 -WHITE-, A BEST 2 -BLACK-)
• MTV Student Voice Awards – „Best Female Artist"
• Mnet KM Music Festival Korea – „Best Pop Artist” (Asia)
• Mnet KM Music Festival Korea – „Best Concert DVD” – (Ayumi Hamasaki – ASIA tour 2007) (Asia)
• Musicnet Awards – „Best Artist"
• Musicnet Awards – „Best Album” – (A BEST 2 -WHITE-/-BLACK-)
• Musicnet Awards – „Best Single” – (talkin’ 2 myself)
• Musicnet Awards – „Best Concert Video” (Asia Tour 2007 A: Tour of Secret)
• Hito Awards Taiwan – „Best foreign Artist"
• Record: Only female and solo artist with 30 number-one singles
• Record: Only female and solo artist with 40 TOP 10 singles
• Record: Artist with most #1 singles within consecutive years
• 130 million people choose best artist award – Best artist
• Best International Female Artist, YAHOO! Hong Kong Buzz Music Awards
• Highest Earning Female Celebrity of 2008 in Asia.
• Drugi najbardziej dochodowy artysta roku w Azji.

• Oficjalna strona Ayumi Hamasaki. avexnet.or.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-16)]. (ang. • jap.)