[go: up one dir, main page]

2010 TK7

planetoida trojańska Ziemi

2010 TK7planetoida będąca pierwszą zaobserwowaną planetoidą trojańską Ziemi. Została odkryta w 2010 roku za pomocą teleskopu kosmicznego WISE. Planetoida nie ma jeszcze własnej nazwy ani numeru, a jedynie oznaczenie tymczasowe.

(-) 2010 TK7
Ilustracja
Położenie planetoidy oznaczono zielonym kółkiem
Data odkrycia

październik 2010

Numer kolejny

-

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Trojańczyk Ziemi[1],
Grupa Atena[1]

Półoś wielka

0,9997[1] au

Mimośród

0,1906[1]

Peryhelium

0,8092[1] au

Aphelium

1,1903[1] au

Okres obiegu
wokół Słońca

1[1] rok

Inklinacja

20,89[1]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

0,379[1] km

Albedo

0,059[1]

Jasność absolutna

20,8[1]m

Odkrycie

edytuj

Naukowcy przewidywali, że podobnie jak w przypadku Jowisza, Neptuna czy Marsa również Ziemia może posiadać planetoidy trojańskie. Długo nie udawało się ich wykryć, gdyż obiekty te są względnie małe, a z punktu znajdującego się na Ziemi widoczne są na niebie blisko Słońca. Pierwsza ziemska planetoida trojańska została odkryta w październiku 2010 za pomocą satelity WISE. Hipotezę o wspólnej z Ziemią orbicie wysunął Martin Connors (Uniwersytet Athabasca, Kanada), a obserwacje obiektu przeprowadził Christian Veillet za pomocą 3,6-metrowego Teleskopu Kanadyjsko-Francusko-Hawajskiego na Hawajach. Na ich podstawie Paul Wiegert (Uniwersytet Zachodniego Ontario, Kanada) wykonał symulacje komputerowe, które potwierdziły początkową hipotezę. Odkrycie zostało ogłoszone 28 lipca 2011 roku (artykuł o odkryciu został przedstawiony w czasopiśmie Nature)[2].

Orbita

edytuj
 
Punkty Lagrange’a układu Ziemia–Słońce

Asteroida ma około 300 metrów średnicy. 2010 TK7 okrąża Słońce w średniej odległości 1 j.a., takiej jak Ziemia. Jej orbita[a] okrąża punkt libracyjny Lagrange’a L4 na orbicie Ziemi, położony w odległości kątowej 60° przed planetą; jest ona wydłużona i sprawia, że planetoida dociera aż w pobliże punktu libracyjnego L3, położonego po przeciwnej stronie Słońca niż Ziemia. W 2014 roku odległość 2010 TK7 od Ziemi zmieniała się w granicach od ok. 30 mln km do ok. 120 mln km[3]. Obliczenia wskazują, że najmniejsza odległość, na jaką obiekt ten może zbliżyć się do naszej planety, to ok. 12,7 mln km[1]. Według obliczeń odkrywców orbita planetoidy powinna być stabilna co najmniej następne 10 tysięcy lat.

Pomimo że NASA planuje w przyszłości wysłać załogową wyprawę na planetoidę bliską Ziemi, 2010 TK7 nie jest najlepszym celem, ponieważ jej orbita sprawia, że planetoida znacznie oddala się od ekliptyki i dotarcie do niej wymagałoby dużego wydatku energii; inne planetoidy trojańskie Ziemi, jeśli zostaną odkryte[4], mogą okazać się bardziej dostępne[5].

Planetoida ta jest zaliczana również do grupy Atena[1].

Zobacz też

edytuj
  1. W układzie odniesienia obracającym się wraz z obiegiem Ziemi wokół Słońca.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m 2010 TK7 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
  2. Krzysztof Czart: Kosmos. Pierwsza planetoida trojańska Ziemi.. T. 33. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., 2011, s. 3. ISBN 978-83-252-1267-4.
  3. AstDys 2010TK7 Ephemerides. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
    Przykładowa efemeryda na rok 2014
  4. planetoida 2020 XL5 wg https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/odkryto-drugiego-trojanczyka-ziemi
  5. Charles Q. Choi: First Asteroid Companion of Earth Discovered at Last. Space.com, 2011-07-27. [dostęp 2011-07-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj