Ławra Uniowska

Pierwszy udokumentowany klasztor został ufundowany przez księcia litewskiego Teodora Lubartowicza. Według przekazów nie erygował on nowych budowli, a jedynie odnowił zrujnowaną cerkiew i monaster, które istniały tam wcześniej. W 1401 roku król polski Władysław II Jagiełło zatwierdził prawa wspólnoty prawosławnych mnichów do jej posiadłości w Uniowie .

Od XIV do XVI wieku klasztor miał przywilej staurapigii. Utracił go w okresie panowania Zygmunta I Starego, gdy przeszedł pod duchową jurysdykcję prawosławnych biskupów lwowsko-halickich.

W 1549 monaster został zniszczony przez najazd tatarski. Ponownej fundacji dokonał w drugiej połowie XVI wieku Aleksander Wańko Łahodowski (herbu Korczak^[2]). Odnowienie zabudowy monsteru według legendy przypisuje się cudowi i objawieniu maryjnemu, których miał doświadczyć ten szlachcic ruski podczas polowania w Uniowe.

Od 1596 klasztor był ośrodkiem dyzunickim w województwie ruskim. Działała tutaj drukarnia. W XVI i XVII wieku kilkakrotnie mnisi uniowscy odpierali zbrojne ataki ze strony lokalnej szlachty starającej się podporządkować sobie monaster, ale również prawosławnych biskupów lwowsko-halickich, z którymi byli w sporach majątkowych i administracyjnych.

W 1700 wspólnota mnichów uniowskich przyjęła unię brzeską. W latach 1700–1790 był to klasztor bazyliański. Po kasacie z rozkazu władz austriackich budynki zostały przekazane na potrzeby diecezji lwowskiej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego. W XIX i na początku XX wieku mieściła się tutaj letnia rezydencja arcybiskupów lwowskich obrządku bizantyjsko-ukraińskiego.

W 1919 metropolita Andrzej Szeptycki przekazał klasztor studytom, a jego ihumenem uczynił swojego brata Klemensa. Monaster otrzymał rangę ławry. W czasie II wojny światowej ukrywano tutaj żydowskie dzieci.

W 1946 po soborze lwowskim budynki klasztorne zostały sekualaryzowane przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Zamieniono je na przytułek dla inwalidów. Z czasem uczyniono z nich dom wypoczynkowy, a później szpital dla psychicznie i nerwowo chorych.

W latach 90. XX wieku monaster został zwrócony studytom.

• Святоуспенська Унівська Лавра. studyty.org.ua. [dostęp 2014-09-17]. (ukr.).