Tuwalu

Kraj składa się z sześciu atoli i trzech wysp. Najważniejszym i najgęściej zaludnionym jest atol Funafuti, skupiający ponad połowę ludności państwa. Wszystkie wyspy są płaskie, a najwyższy naturalny punkt wznosi się na zaledwie 4,6 m nad poziomem oceanu na wyspie Niulakita. Z tego powodu kraj jest krytycznie zagrożony ze względu na podnoszący się poziom mórz.

Na Tuvalu wyróżnia się dwie pory roku: deszczową od listopada do kwietnia i suchą od maja do października. Temperatury w ciągu całego roku wahają się między 27°C a 31°C. Wyspę okazjonalnie nawiedzają cyklony.

Kraj zasiedliła ludność polinezyjska około 3 tysięcy lat temu. W styczniu 1568 r. do Tuwalu po raz pierwszy dopłynęli Hiszpanie. Przez kolejne stulecia Europejczycy docierali do archipelagu okazjonalnie. W 1861 r. na wyspy przybyli misjonarze protestanccy należący do kościoła kongregacjonalnego (odmiana kalwinizmu) i w ciągu dwóch dekad schrystianizowali je. W październiku 1892 r. Brytyjczycy uznali Tuwalu (znane wówczas jako Wyspy Ellice) za swój protektorat, od 1916 do 1974 za kolonię wspólną z Wyspami Gilberta (dziś Kiribati), a następnie za terytorium zależne. W 1975 r. Wielka Brytania rozdzieliła oba terytoria, a 1 października 1978 r. uznała niepodległość Tuwalu.

Jest to monarchia konstytucyjna, uznająca króla Brytyjskiego za nominalnego władcę.

Tuwalu, ze względu na swój rozmiar, ma najmniejszą gospodarkę na świecie. Głównym źródłem dochodu jest wydawanie licencji na połów ryb, poza tym wielu mieszkańców pracuje na statkach. Ważnymi źródłami dochodu są także przekazy finansowe od emigrantów, mieszkających głównie w Nowej Zelandii, udostępnianie domeny internetowej .tv i sprzedaż znaczków pocztowych.

Walutą używaną w państwie jest dolar australijski.

Tuwalu używa takich samych wtyczek jak Australia i Nowa Zelandia o napięciu 240V i częstotliwości 50Hz.

Na atolu Funafuti znajduje się jedyne lotnisko międzynarodowe w kraju. Jedynymi liniami lotniczymi obsługującymi Tuwalu są Fiji Airways z Suvy.