Bari

Bari
Herb
Informacje
Państwo	Włochy
Region	Włochy
Powierzchnia	116 km²
Ludność	326 792
Nr kierunkowy	080
Kod pocztowy	70121–70132
Strona internetowa

Bari – miasto na południu Włoch, nad Morzem Adriatyckim, stolica regionu Apulia i prowincji Bari. Liczy ponad 320 000 mieszkańców.

• Pałac Sforzów z XVI wieku
• Zamek księcia Fryderyka II Szwabskiego z XI w., przebudowany w wieku XIII, a następnie w XVI w. w stylu renesansowym
• Romańsko-gotycka katedra św. Sabina (San Sabino) wzniesiona na przełomie XI i XII w., w miejscu gdzie stał pałac bizantyjskiego namiestnika miasta. Św. Sabin był pierwszym patronem Bari. Wewnątrz między innymi XIII-wieczne freski, obrazy J. Tintoreretta, P. Veronesego, P. Bordonego oraz obraz Madonna Odegitria przywieziony z Konstantynopola w VIII w. Legenda głosi, że został namalowany przez samego Św. Łukasza i wiernie przedstawia wizerunek Madonny.
• Romańska bazylika św. Mikołaja (San Nicola), którego budowę rozpoczęto dwa lata po przywiezieniu przez Normanów w 1087 [2] roku relikwii św. Mikołaja. Jest to potężną budowlą romańską o charakterystycznej surowej formie z tronem biskupa Eliasza (XI wiek) i XII-wiecznym cyborium. W bazylice złożono relikwie Św. Mikołaja przywiezione z Turcji do Bari; w X wieku św. Mikołaj otoczony był ogromnym kultem, zyskał miano świętego patrona miasta. O kulcie patrona świątyni przypominają znajdujące się w środku dzieła sztuki. Obecnie kustoszami bazyliki są dominikanie. W 1984 w bazylice modlił się Jan Paweł II. Z bazyliką św. Mikołaja spleciony jest ważny fragment dziejów Polski. W kościele tym znajduje się nagrobek z 1593 królowej Polski Bony, pochodzącej z panującej w Mediolanie dynastii Sforzów – żony Zygmunta Starego i matki Zygmunta Augusta. Mauzoleum ufundowane przez jej córkę, królową Annę Jagiellonkę, umieszczono za ołtarzem głównym świątyni. Sarkofag zdobi rzeźba przedstawiająca klęczącą Bonę w schyłkowych latach jej życia. Obok polskiej królowej stoją patroni Polski i Bari – św. Stanisław i św. Mikołaj. Pod koniec XVI w. ponad grobowcem wmurowano płaskorzeźbę wyobrażającą Zmartwychwstanie Pana Jezusa oraz pokryto mury freskami przedstawiającymi postacie polskich świętych i królów. Znalazły się tu wizerunki św. Kazimierza Królewicza, św. Jadwigi Śląskiej, św. Stanisława Kostki i św. Ludwika Gonzagi, a także Anny Jagiellonki, Zygmunta III Wazy, Jana Kazimierza i Marii Ludwiki Gonzagi (żony dwóch polskich królów: Władysława IV i Jana Kazimierza). Niestety, w pierwszej połowie XX w., nie bacząc na historyczną i artystyczną wartość kompozycji, usunięto większość polskich akcentów z otoczenia sarkofagu królowej Bony. Ich barokowy charakter nie pasował do surowej romańskiej świątyni. Malowidła te uległy całkowitemu zniszczeniu
• Romański kościół św. Marka (San Marco) z początku wieku XI
• Gotycki kościół i klasztor Franciszkanów (fasada z wieku XVIII)
• Romański kościół Św. Grzegorza (San Gregorio) z wieku XI/XII
• Pałace, m.in. Verrone, Milella.
• Stary pręgierz (wł. Colonna della Giustizia) z 1002 r.