Søren Kierkegaard

Søren Aabye Kierkegaard (1813–1855) – duński filozof i teolog.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

• Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.
  • Zobacz też: wiara

• Błoga bezczynność, daleka od bycia źródłem wszelkiego zła, jest raczej jedynym prawdziwym dobrem.
  • Lediggang som saadan er ingenlunde Roden til alt Ondt, tværtimod, den er et sandt guddommeligt Liv, naar man ikke keder sig.

• Bóg zna tylko indywiduum, a nie masę.
  • Źródło: Pureté de Coeur.

• By uciec od woli Boga, wynaleźliśmy naukę... Bronimy siebie, kryjąc się za foliałami.
  • Źródło: Lowrie, tom II, s. 539.
  • Zobacz też: nauka

• Cała Europa znalazła się na skraju bankructwa.
  • Opis: o kondycji europejskiej kultury.
  • Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 406.

• Cała moja działalność pisarska jest równocześnie moim własnym rozwojem, w którym coraz głębiej zastanawiam się nad swoją ideą, swoim zadaniem.

• Chrystus nie chce tych, co Go podziwiają, ale tych, co Go naśladują.

• Człowiek jest syntezą nieskończoności i skończoności, doczesności i wieczności, wolności i konieczności, jednym słowem, syntezą.

• Człowiek, który zapragnął używania życia, wstąpił na drogę rozpaczy...

• Człowiek zawsze czuje się czymś więcej niż tym, co osiągnął, więc cokolwiek by osiągnął, w niczym nie może znaleźć ukojenia, zadowolenia, szczęścia.

• Czy to zrobisz, czy nie zrobisz, będziesz i tego, i tego żałował.
  • Źródło: Albo, albo, PWN, Warszawa 1982, s. 41.

• Dawniej ludzie wiedzieli mało, ale to „mało” poruszało do głębi ich serca. Dzisiaj ludzie wiedzą wiele, ale to „wiele” porusza ich tylko powierzchownie i karykaturalnie.

• Do tego, żeby żyć zwyczajnie, trzeba mieć wiele odwagi.

• Gdy słyszę, jak ktoś wzdycha: „Życie jest ciężkie”, zawsze mam ochotę spytać: „W porównaniu z czym?”
  • Når jeg hører nogen sukke, at „livet er hårdt”, fristes jeg altid til at spørge: „Sammenlignet med hvad?”

• Gdyż, mówiąc po ludzku, śmierć jest rzeczą ostateczną i, mówiąc po ludzku, nadzieja istnieje, póki istnieje życie. Ale, rozumując po chrześcijańsku, śmierć nie jest czymś ostatecznym, jest tylko drobnym zdarzeniem w przebiegu całości, to znaczy życia wiecznego i, rozumując po chrześcijańsku, w śmierci jest nieskończenie więcej nadziei niż wtedy, kiedy po ludzku mówimy, że istnieje jeszcze życie, nawet życie w pełni zdrowia i sił.
  • Źródło: Bojaźń i drżenie: Choroba na śmierć, PWN, 1969, s. 144.
  • Zobacz też: śmierć, nadzieja

• Im bardziej człowiek się izoluje, tym bardziej natarczywi stają się nicponie i plotkarze.

• Im mniej strachu, tym więcej ducha.

• Ironia życia leży w tym, że żyje się je do przodu, a rozumie do tyłu.
  • Livet må forstås baglæns, men må leves forlæns. (duń.)

• Jest zarazem straszne i niebezpieczne przejść do życia wiecznego z możliwościami i życiowymi szansami, którym nie dano się urzeczywistnić na ziemi. A one same są boskimi wskazówkami. Wykorzystaj więc je, teraz!

• Jeśli Boga mogę pojąć obiektywnie, to nie wierzę, ale właśnie dlatego, że nie mogę go ująć obiektywnie, muszę wierzyć. I jeśli pragnę zachować wiarę, muszę stale pilnować, by utrzymać obiektywną niepewność, by w obiektywnej niepewności znaleźć się na głębinie wody i nadal wierzyć.
  • Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 410.

• Każda prawda jest prawdziwa tylko do pewnego stopnia. Jeżeli przekracza granice, pojawia się kontrapunkt i przestaje być prawdą.

• Każdy pisarz religijny, głosiciel lub nauczyciel, który unika niebezpieczeństw i miejsc, gdzie się je spotyka i gdzie są warownie Zła, jest oszustem.
  • Źródło: S.A. Kierkegaard, The Point of View for My Work as an Author, Harper and Row, New York 1962, s. 59.

• Każdy stan ma swoich zdrajców.

• Kiedy moja modlitwa stała się bardziej skupiona i wewnętrzna, to miałem coraz mniej do powiedzenia. W końcu zamilknąłem.

• Konieczność bycia kimś innym, niż się jest, stanowi dla człowieka źródło najgłębszej rozpaczy.

• Kto sam siebie oszukał, ten sam sobie przeszkodził w uzyskaniu wieczności. Bo wieczność nie pozwala z siebie kpić...

• Kto żyje etycznie, zawsze znajdzie wyjście...

• Ludzie domagają się wolności słowa jako rekompensaty za wolność myślenia, której rzadko używają.

• Ludzie rozumieją mnie tak słabo, że nie rozumieją nawet moich narzekań na to, że mnie nie rozumieją.
  • Folk forstaae mig saa lidt, at de ikke engang forstaae mine Klager over, at de ikke forstaae mig.
  • Źródło: Af Søren Kierkegaards efterladte papier 1833-1855: med Indledende notiser, 1869, tom 1, s. 1

• Mężczyzna w swojej żonie wielbi siebie.

• Miłość, która zastygła, może się na nowo rozpalić.

• Możliwości są bardziej przerażające niż rzeczywistość.

• Najpewniejszym z milczeń nie jest milczeć, ale mówić.

• Najsilniejszy jest zawsze ten, kto umie złożyć dłonie do modlitwy.

• Nasycenie rozczarowuje, możliwość nigdy.
  • Nydelsen skuffer, muligheden ikke. (duń.)
  • Źródło: Albo-albo

• Nie jest rzeczą etyki wchodzić w targi.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Nie ma prawdziwej przyjaźni bez sumienności.

• Nie przywdziewaj białej szaty dla człowieka, którego oczy nie dostrzegają uroku czystej, niewinnej duszy.

• Nie szukaj sprawiedliwości... Można być wolnym, nosząc kajdany.

• Nieskończoność i wieczność stanowią największą i jedyną pewność.
  • Zobacz też: nieskończoność

• Pan Bóg nigdy nie opuszcza swojego stworzenia. To raczej człowiek porzuca swojego Stwórcę.

• Podczas gdy oddający się spekulacjom Pan Profesor wysokiego rodu wyjaśnia całe istnienie, w roztargnieniu zapomniał, jak sam się nazywa: że jest człowiekiem, po prostu człowiekiem, a nie fantastycznym punktem 3/8 jakiegoś paragrafu.
  • Opis: o heglowskim typie profesora.
  • Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 408.

• Poeta potrafi wytłumaczyć cały świat, tylko nie siebie samego.
  • Digteren kan forklare hele Tilværelsen, men han kan ikke forklare sig selv. (duń.)

• Prawdziwym mężczyzną jest ten, kto pragnie powtórzenia.

• Rozpacz jest na granicy, gdzie poryw egoizmu nędznie bojaźliwego i dumnie uparta zuchwałość spotykają się w równej niemocy.

• Są ludzie, którym ordery przynoszą zaszczyt i ludzie, którzy przynoszą zaszczyt orderom.

• Starość urzeczywistnia marzenia młodości; widzimy to na przykładzie Swifta: w młodości budował dom dla wariatów, na starość sam tam poszedł.

• Świat składa się z samych okazji do miłości.

• To, co człowiek pierwotny nazywa przerażającym, to, co wylicza ze spraw najstraszniejszych i nic już więcej nie ma do wymienienia, dla chrześcijanina jest ułudą; (...) co lęka dziecko, jest niczym dla dorosłego.

• Trzeba być uczciwym i nie podawać swego braku odwagi za pokorę, jest to bowiem – przeciwnie – pycha, a odwaga wiary jest jedynie pokorną odwagą.

• Trzeba mieć niemało odwagi, aby się ukazać takim, jakim się jest naprawdę.

• Trzeba ugodzić śmiertelnie ziemską nadzieję, tylko wtedy można uratować siebie nadzieją prawdziwą.

• Uczeni w Piśmie wiedzieli, gdzie musiał się narodzić Mesjasz – ale siedzieli całkiem spokojnie w Jerozolimie. Trzej królowie zdani byli tylko na plotkę – ale ta plotka tak ich poruszyła, że podjęli długą podróż.
  • Zobacz też: Trzej Królowie

• W każdym małżeństwie to nie droga jest trudna, lecz trudności są drogą.

• Większość ludzi jest subiektywna w stosunku do siebie i obiektywna w stosunku do wszystkich innych; niekiedy aż za bardzo obiektywna.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• W naszych czasach pisanie książek podupadło bardzo, ludzie piszą o rzeczach, nad którymi nigdy nie rozmyślali, a jeszcze mniej je przeżywali.
  • Opis: z roku 1843

• W świecie zwierzęcym, jednostka jest zawsze mniej ważna niż gatunek. Jest jednak osobliwością gatunku ludzkiego, że właśnie dlatego, iż jednostka została stworzona na obraz Boga, jednostka jest wyższa od gatunku.
  • Źródło: Journals of Kierkegaard, „Harper and Row”, New York 1958, s. 187.
  • Zobacz też: człowiek, zwierzę

• Wszyscy chcą rozwoju, ale nikt nie chce zmiany.
  • Alle vil Udvikling – ingen vil Forandring. (duń.)

• Zgorszenie zawsze sieją mężczyźni.

• Zrozumieć wszystko bez zrozumienia siebie – to śmieszne.

• Źródłem wszystkich naszych bied jest porównywanie.

• Życie można zrozumieć, patrząc nań tylko wstecz. Żyć jednak trzeba naprzód.
  • (...) Livet maa forstaaes baglænds. Men (...) det maa leves forlænds.
  • Źródło: Søren Kierkegaards skrifter. Bind 18. Journalerne, Søren Kierkegaard Forskningscenteret, 2001, s. 194.
  • Journalen 1843