Młoda Polska

Młoda Polska – polska odmiana modernizmu w literaturze, muzyce i sztuce polskiej przypadającego na lata 1890–1918.

• Różne chyba względy złożyły się na to, że lirycy Młodej Polski obrali wieś za kwaterę główną i chętnie zanurzali się w żywiole etnicznym. Do tego stopnia, że nadali językowi zabarwienie archaiczno-chłopskie, uroczyste, oddalone od mowy potocznej i życia codziennego warstw oświeconych. Dla późniejszych poetów język młodopolski był dziwolągiem. Nie można było z niego czerpać. Trzeba było go obejść. Ale nie tylko język. Poezja Młodej Polski stała się szkołą niekonkretności.
  • Źródło: Eseje literackie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1982
  • Autor: Adam Ważyk