Jan

Jan – imię męskie pochodzenia biblijnego. Po hebrajsku oznacza „Bóg (Jahwe) jest łaskaw”.

• A gdy jesienią w skrzynię zieloną
  Pod czarny krzyżyk Jasia złożono,
  Biedna kalina znać go kochała,
  Bo wszystkie swoje liście rozwiała,
  Żywe korale rzuciła w wodę.
  Z żalu straciła swoją urodę.
  • Autor: Teofil Lenartowicz, Kalina

• Było sobie niegdyś w szkole
  Piękne dziecię, zwał się Janek.
  Czuł zawczasu Bożą wolę,
  Ze starymi suszył dzbanek.
  • Autor: Juliusz Słowacki, O Janku co psom szył buty

• Bywał Jan u dworu, wie, jako w piecu palą.
  • Źródło: przysłowie

• Czego się Jaś nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał.
  • Źródło: przysłowie

• Jaka na Jana od Krzyża pogoda się głosi,
  taką, jak starzy mówią, Nowy Rok przynosi.
  • Źródło: przysłowie

• Jasio konie poił,
  Kasia wodę brała,
  on sobie zaśpiewał,
  ona zapłakała.
  • Źródło: piosenka ludowa

• Kto oszczędny,
  Ten krótkie imiona popiera.
  Zajmują bowiem mniej miejsca
  W urzędowych papierach.
  Jan – na przykład,
  Trzy litery zupełnie mu wystarczają,
  Jakie to korzyści w skali całego kraju!
  • Autor: Ludwik Jerzy Kern

• Kusy Janek, podkasanek, poszedł w las z toporkiem,
  Siekierką się opasywał, podpierał się workiem.
  • Źródło: popularne

• Od Cypriana aż do Jana gdy pogoda zakichana,
  to od Jana do Jerzego ciągle jeszcze nic nowego,
  a gdy Jerzy się rozśmieje, to za kilka dni znów leje.
  • Źródło: przysłowie