Grzegorz Ciechowski

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) – polski artysta, piosenkarz, instrumentalista, poeta, aranżer, flecista, lider zespołu Republika.

• Ja nawet miałem na przełomie liceum i studiów taki opozycyjny epizod. W Toruniu powstała pewna organizacja – totalna amatorka, Filomaci i Filareci byli przy tym super zorganizowani. Biegaliśmy z ulotkami po Toruniu, robiliśmy napisy na murach, potem się cieszyliśmy, gdy przyjeżdżała ekipa i brała próbki farby. Mało tego, ktoś z naszej grupy wpadł, miał rozmowy na SB…

• Ja tu nikogo nie wpuszczam. Nagrywam tylko moje produkcje. Powstało tu też dużo sygnałów radiowych, reklam – normalna sprawa dla każdego studia… W przypadku tej płyty mieliśmy komfortową sytuację: mogliśmy zamknąć się w kręgu tylko tych osób, z którymi chcieliśmy pracować. Było nam jak w niebie. Kiedy mieliśmy ochotę, to wychodziliśmy na dwór, robiliśmy sobie grilla, jedliśmy, obok była Lola i jej osiem szczeniaków. Nastrój był niesłychany. Wszystko się udawało. Ja nie wiedziałem, czy w tym studiu można nagrać płytę, i okazało się, że trudno byłoby gdzie indziej zrealizować płytę o takim brzmieniu. Bębny nagraliśmy tylko na dwa mikrofony, z własnym pogłosem pomieszczenia i są to najlepsze bębny na płytach Republiki.

• To co robię jest niemal niszowe. Nie liczę, że nagle wywalę hit na miarę Budki Suflera, wiem, że to jest niemożliwe. Nie mam umiejętności komunikowania się z tak szeroką publicznością. Z tym trzeba się raz na zawsze pogodzić i traktować to jako specyfikę swojej pracy.

• To, jak wyglądaliśmy i jak zachowywaliśmy się na scenie, było ucieleśnieniem mechanistycznego transu. Żadnego kontaktu z publicznością! Niektórzy nasi fanklubowicze twierdzili nawet, że jesteśmy ufoludami.

• Mnie prześladowała własna grzywka. Powstawały dowcipy, np. Ciechowski idzie po pustyni, ledwie zipie, w końcu dochodzi do źródełka, zanurza w nim ręce i… mokrą dłonią poprawia grzywkę. W końcu ją obciąłem.

• Gdybym powiedział, że owszem, jestem prawdopodobnie geniuszem, to dałbym wyraz braku inteligencji, bufonady, a nie geniuszu. Nie myślę o tym. Takim jak ja udaje się łączyć przyjemność bytowania z pasją życia, a jednocześnie stanowi to ich zawód. Idziemy naprzód na tyle, na ile nam drogę oświetla strumień indywidualnej latarki. Nieraz baterie bywają słabsze, nieraz mocniejsze. Jednak nie widzimy dalej, niż pada nasze światło. To życie w niepewności.

• Bycie producentem nie polega na szarogęsieniu się i mówieniu, że ma się rację i koniec. Bo to nie jest „i koniec”, to jest początek. Nie ma nic gorszego niż niezadowolony artysta, który wychodzi ze studia i pierwsze co mówi to to, że to nie jest płyta jego marzeń i że może następna będzie fajna. Oznacza to, że cały wysiłek poszedł na marne.

• Żadna z płyt, czy to Obywatela G.C., czy Republiki, to nie są płyty, których musiałbym się wstydzić. Wszystkie one są zapisem tego, co się działo w moim życiu, w życiu moich kolegów. Te płyty były takim rodzajem dosyć intensywnie pisanego pamiętnika, spisu wydarzeń, które miały miejsce. I co najważniejsze, że do tych relacji można wracać i nie ma wstydu.

• Ja jestem kimś, kto sobie z muzyką radzi dla własnych potrzeb, lubię słuchać swojej muzyki. Na dodatek okazało się, że ileś osób ma podobną potrzebę słuchania mojej muzyki.

• Gdyby nie było Republiki, zostałbym chyba piszącym wiersze nauczycielem polskiego. Zacząłem się jednak spełniać literacko, publikując teksty piosenek, a kolejne płyty traktowałem jak tomiki poetyckie.

• kombinat pracuje
  oddycha buduje
  kombinat to tkanka
  ja jestem komórką
  nie wyrwę się
  nie wyrwę się
  to tylko wiem
  wiem wiem wieeeeeeem
  • Źródło: Kombinat

• biegnę zataczając się
  czuję zimny oddech twój
  biegnę i dogania mnie?
  pocałunków twoich chłód
  • Źródło: Zawsze ty (klatka)

• lodowce już podchodzą pod nasz dom
  spod twoich powiek patrzy na mnie śnieg
  codziennie rano zmywam z twarzy szron
  na naszych mapach nie ma ciepłych stref
  • Źródło: Arktyka, Nowe sytuacje (1983)

• rozbierasz mnie leciutko pani
  umieram prawie rozebrany
  z ust płynie mi
  strumyczek krwi
  w bikini jesteś więc ubrana
  w bikini śmierć…
  • Źródło: Śmierć w bikini, Nowe sytuacje (1983)

• reaguję na impulsy (znak)
  reaguję na kolory (znak)
  oto ściany cztery to jest świat
  oto światła które dają znak
  oto sygnał abym spał
  oto sygnał abym jadł
  oto sygnał bym się śmiał
  • Źródło: Psy Pawłowa, Nieustanne tango (1984)

• więc gdy podglądam cię
  me serce myli sejsmografy
  lecz nie potrafię przejść
  po drodze mlecznej nie potrafię
  • Źródło: Obcy astronom, Nieustanne tango (1984)

• moja krew
  co chyłkiem płynie w głębi ciała które kryje się
  po ciemnych korytarzach w alkoholu w ustach kobiet krew
  podskórne życie me mierzone w litrach i płynące wspólną rzeką w morze krwi
  moja krew moja krew
  mrożona wysyłana i składana w bankach krwi
  bankierzy przelewają ją na tajne konta tajna broń
  moją krwią
  tajna broń konstruowana aby jeszcze lepiej
  jeszcze piękniej
  bezboleśniej ucieleśnić krew
  moją krew
  wypijaną przez kapłanów na trybunach na mównicach
  na dyskretnych rokowaniach
  moja krew
  • Źródło: Moja krew

• tak długo czekam
  a ty ciągle ciągle myjesz swoje ciało
  tak długo czekam
  ale wiem że to co robisz robisz dla mnie
  tak długo czekam
  moje dłonie z głodu prawie umierają
  tak długo czekam
  ale wiem że to co robisz
  robisz dla mnie
  • Źródło: Ciało, Obywatel G.C. (1986)

• jednogłośnie cię obrośnie
  las moich rąk
  są za tobą wargi me
  oczy me
  stopy me i myśli
  decyzją mą
  wydam dekret pożądania
  uwłaszczę cię
  i uchylę
  wolę twą wole twą
  wolę twoją wrogą
  • Źródło: Błagam nie odmawiaj, Obywatel G.C. (1986)

• to znowu ja twój brudny żołnierz
  wycieram twarz o włosy twoje
  dotykaj mnie najdelikatniej
  me brudne słowa w twoich dłoniach
  • Źródło: Spoza linii świata, Obywatel G.C. (1986)

• Są na pewno takie strony w których
  trzeba by nam być
  stoją mury po to by je zburzyć
  l po to żeby żyć
  na ziemi obiecanej
  lecz nikt z nas tam nie stanie
  ani ja
  ani ty
  • Źródło: Ani ja ani ty, Tak! Tak! (1988)

• nie pytaj mnie co ciągle widzę w niej
  nie pytaj mnie dlaczego w innej nie
  nie pytaj mnie dlaczego ciągle chcę
  zasypiać w niej i budzić się
  • Źródło: Nie pytaj o Polskę, Tak! Tak! (1988)

• i tak wylądujemy w niebie
  wszyscy skończymy właśnie tam
  w niebie nam lepiej będzie pewnie
  musi być w niebie lepiej nam
  • Źródło: Skończymy w niebie, Tak! Tak! (1988)

• już miałem świece gasić
  kiedy weszłaś
  by mi oddać swój grzech
  w konfesjonale nagle jaśniej
  mów – gdy mówisz
  świeci twój szept
  • Źródło: Tobie wybaczam (misja), Obywatel świata (1992)

• tak – to ja ją uczyłem
  jak dotykać twego ciała
  jak nazywać miłość
  po jej piersiach moje usta
  wędrowały latami
  moje palce zakamarki
  jej jaskini poznawały… tak
  • Źródło: Prośba do następcy, Siódma pieczęć (1993)

• a kiedy nad ranem
  słońce cię rozbiera dla mnie
  sentymentalnie
  i nad fortepianem
  pochyleni święci brody swe
  rozpuszczają
  oglądam twą nagość
  i nie wierzę sobie sam
  tutaj niebo swe mam
  tutaj niebo swe mam
  tu mój raj
  • Źródło: Tu jestem w niebie, Siódma pieczęć (1993)

• jak płatki śniegu nad wulkanem
  twe ciche łkania
  mój anioł stróż twe łono dla mnie
  sam odsłania
  • Źródło: Amen, Siódma pieczęć (1993)

• a Betlejem
  Betlejem może być wszędzie
  Jezusów pełno dokoła
  dzieciaki nagie wciąż w swych żłobkach
  a pasterzy wciąż nie ma by przybieżeli
  a w sercach naszych anielich
  Trzech Króli nie ma się gdzie spotkać
  • Źródło: Betlejem jest wszędzie

• celibat myśli mych
  celibat dłoni mych
  stał mi się celą
  a ty więzieniem
  • Źródło: Celibat, Republika marzeń (1995)

• Jestem lżejszy od fotografii
  z których będziesz mnie teraz wycinać
  będę milczał? i tak jestem martwy
  odchodząc zabierz mnie
  • Źródło: Odchodząc, Masakra (1998)

• nie ma kogo zdradzać
  skończyło się
  nie ma komu już wiernym być
  na dobre i złe
  i nie ma kogo oskarżać
  nikt nie wie kim jest
  nie ma co udowadniać
  nie ma przed kim i gdzie
  • Źródło: Koniec czasów, Masakra (1998)

• nie pokonasz miłości
  nie zwyciężysz jej w sobie – to wiedz
  nie pokonasz miłości
  nie zwyciężysz jej
  odłożysz wszelką broń
  gdy ujrzysz ją…
  • Utwór: Nie pokonasz miłości, Wiedźmin (2001)
  • Zobacz też: miłość

• najpierw pstrąg
  a za pstrągiem karp
  potem ja
  po mnie morski koń
  morski pies
  a na końcu kot
  nie ma cię -
  moja śmierć na pięć
  • Źródło: Śmierć na pięć, (listopad 2001)

• żyć nie umierać
  coś dzieje się
  a ja nic nie wiem – i co?
  i tak ma być
  mogę żyć
  i tak ma być
  ja mogę żyć z tym
  • Źródło: Żyć nie umierać, grudzień 2001 (powstał sam tekst z powodu śmierci Ciechowskiego)

• (…) o ile mogę zaprogramować brzmienie wiolonczeli, o tyle nigdy nie zastąpię emocji i osobowości wiolonczelisty…
  • Źródło: Wojtek Wysocki, Grzegorz Ciechowski „Republika Wiedźmina”, nuta.pl

• Nie boję się jej w taki sposób jak wiele osób które znam. Nie myślę o niej w kategoriach czegoś straszliwego, co w końcu musi się zdarzyć. Raczej traktuję to jako następny etap, początek następnego etapu, który, mam nadzieję, zacznie nasz nowy byt który będzie zupełnie inny, którego nie jesteśmy w stanie nawet w tej chwili ani przewidzieć, ani opisać ani wyobrazić sobie jak też może wyglądać
  • Opis: o śmierci.

• W filmie Bergmana Siódma pieczęć śmierć gra z rycerzem w szachy o życie. Nie liczę na taką łaskawość. Liczę się z tym, że założy mi czarną szarfę na oczy w najmniej oczekiwanym momencie.
  • Zobacz też: śmierć

• W Piosence kata na płycie Tak, tak było, że „cenzor swoją gilotyną ścina słowa tak, jak skazańcowi głowę ścina kat” i on mi to skreślił. Więc ja mu mówię, że on właśnie robi to, co mi skreślił: „To fenomen, pan usuwa w niebyt zdania opisujące to, co pan robi, a przecież pan istnieje, pan tu siedzi”. No i on to puścił. To był już rok 1988.
  • Opis: o cenzorze.

• Wszystko, co robił Grzegorz Ciechowski, było intelektualne. Łączył trzy rzeczy: literaturę, muzykę oraz intelekt. To zjawisko, które w Polsce już się nigdy nie powtórzyło.
  • Autor: Mariusz Szczygieł, G.C. otworzył mi drzwi. Opowieść o Grzegorzu Ciechowskim, 18 grudnia 2002

• Tacy sami