Benito Mussolini

Benito Mussolini (1883–1945) – włoski dyktator, twórca faszyzmu, premier Włoch w latach 1922–1943.

• Biedna Polska! Cóż to za egzaltowany naród. Jak Polacy mogli się łudzić, że Anglia i Francja im pomogą?!
  • Źródło: Piotr Zychowicz, Pakt Ribbentrop-Beck (2013), s. 288

• Demokracja jest piękna w teorii, ale w praktyce to porażka. Wy w Ameryce przekonacie się o tym pewnego dnia.
  • Opis: do Edwina L. Jamesa.
  • Źródło: „New York Times” (1928)

• Faszyzm jest religią; XX wiek będzie znany w dziejach jako wiek faszyzmu.
  • Opis: słowa wypowiedziane po dojściu do władzy Adolfa Hitlera w 1933.
  • Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, Wydawnictwo Videograf, Chorzów 2013, ISBN 9788378351320, s. 109.

• Faszystowska koncepcja państwa jest wszechogarniająca; poza nią żadne wartości ludzkie ani duchowe nie tylko nie mają sensu, lecz po prostu nie mogą istnieć.
  • Źródło: Benito Mussolini, Doktryna faszyzmu (1932); cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 210.
  • Zobacz też: państwo, faszyzm

• Lepiej żyć jeden dzień jak lew niż 100 lat jak owca.
  • Źródło: Duce (1922–42), „Time” (2 sierpnia 1943)

• Nasz program jest prosty: chcielibyśmy rządzić Włochami. Pytają nas o nasze programy polityczne w momencie kiedy różnych programów jest już mnóstwo wszędzie. To nie programy mają służyć rozwiązaniu problemów Włoch, ale ludzie i ich siła woli.
  • Źródło: Crane Brinton, John B. Christopher, Robert Lee Wolff, A History of Civilization (1955), s. 520

• On jest pederastą.
  • Opis: słowa wypowiedziane o Hitlerze przed tym, jak obaj byli aliantami; słowa były reakcją na obalenie z rozkazu Hitlera austriackiego dyktatora Engelberta Dollfußa, który z kolei był przyjacielem Mussoliniego.

• Państwo dzisiaj jest tytoniarzem, listonoszem, kolejarzem, piekarzem, ubezpieczeniowcem, agrariuszem, kafejkarzem, cukiernikiem, torciarzem itd. itd. Każdy zarząd państwowy jest klęską ekonomiczną.
  • Źródło: artykuł Per essere liberi, „Il Popolo d’Italia” (7 stycznia 1921), w którym domagał się Mussolini większej swobody dla inicjatywy prywatnej.

• Rasa? To jest uczucie, a nie rzeczywistość: dziewięćdziesiąt-pięć procent, co najmniej, to uczucie. Nic mnie nigdy nie przekona do tego, że czyste biologicznie rasy nadal istnieją. Wystarczająco zabawne, nikt kto głosił „szlachetność” rasy Teutońskiej był sam Teutonem. Gobineau był Francuzem, Chamberlain, Anglikiem; Woltmann, Żydem; Lapouge, kolejny Francuz.
  • Opis: odpowiedź w wywiadzie dla niemiecko-żydowskiego dziennikarza Emila Ludwiga na pytanie odnośnie poglądów Il Duce na kwestie rasowe.
  • Źródło: Lawrence A. Fernsworth, Dictators and Democrats (1941), s. 68

• Sama krew pcha koła historii.
  • Źródło: Derek Swannson, Crash Gordon and the Mysteries of Kingsburg (2007), s. 507

• Socjaliści pytają nas o nasz program? Nasz program polega na zmiażdżeniu głów socjalistom.
  • Źródło: A History of Terrorism (2001), Walter Laqueur, s. 71.

• Strzelaj w moją pierś.
  • Opis: ostatnie słowa

• Tak, moja droga pani, moja gwiazda zgasła. Czekam na ostatni akt tragedii i – porzucony przez wszystkich – nie jestem już aktorem, a jedynie ostatnim widzem.
  • Opis: do dziennikarki Maddaleny Mollier w 1944.
  • Źródło: Emmanuel Hecht, Druga śmierć Duce w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 19.

• W ostatnich latach, w wielu szkołach elementarnych Królestwa, zdjęto ze ścian wizerunki Chrystusa i portrety Króla. Jest to jawne i niemożliwe do przyjęcia pogwałcenie przepisów, zwłaszcza dominującej religii Państwa, a także jedności Narodu. W związku z tym nakazujemy wszystkim administracjom miejskim Królestwa przywrócenie w szkołach, które zostały tego pozbawione, obu symboli wiary i uczuć narodowych.
  • Źródło: „Il Popolo d’Italia”, październik 1922

• Wierzyć! Być posłusznym! Walczyć!
  • Credere! Obbedire! Combattere! (wł.)

• Wolność jest obowiązkiem, nie prawem.
  • Źródło: Tim Redman, Ezra Pound and Italian Fascism (1991), s. 114.

• W życiu kobiety pierwszeństwo ma zawsze miłość do dzieci lub mężczyzny. Jeśli go nie kocha, to już zagłosowała przeciw niemu.
  • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, wyd. Videograf II, Katowice 2004, s. 159.

• Wygracie albo umrzecie.
  • Vincere o morire. (wł.)
  • Opis: w telegramie do włoskich piłkarzy przed meczem na mistrzostwach świata w 1938.
  • Źródło: Alfredo Relaño, Tantos mundiales, tantas historias

• Z mojej strony to ja preferuję pięćdziesiąt tysięcy karabinów od pięciu milionów głosów.
  • Źródło: Christopher Hibbert, Benito Mussolini: The Rise and Fall of Il Duce (1965), s. 40.

• Zdaję sobie sprawę i wszyscy to mi mówią, że nasz kraj nie chce mieć nic wspólnego z Niemcami.
  • Źródło: „Galeazzo Ciano”, sierpień 1939

• Złamiemy kręgosłup Grecji!
  • Spezzeremo le reni alla Grecia! (wł.)
  • Opis: przemówienie z 18 listopada 1940; dosłownie „złamiemy nerki Grecji”.
  • Źródło: Enrico G. Dapei, Una potenza virtuale alla resa dei Conti

• Był ojcem faszyzmu – despotycznym autokratą, którego totalitarna polityka utorowała drogę hitlerowskiemu nazizmowi. Bezlitośnie tłumiąc wszelkie formy opozycji we własnym kraju, Mussolini był również zaborczym kolonizatorem, który żywiąc ambicje w stylu rzymskich cesarzy, dokonał bezprecedensowej inwazji na Abisynię i był bezpośrednio odpowiedzialny za śmierć ponad 300 000 jej mieszkańców. Jako sojusznik Adolfa Hitlera, Mussolini był również współwinny zbrodni popełnionych przez nazistowskie Niemcy.
  • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit., s. 210.

• Gdybym był Włochem, byłbym z wami w waszej zwycięskiej walce z zachłannymi apetytami leninizmu. Włochy pokazały światu, że są sposoby na to, aby masy ludowe wzięły udział w obronie stabilności socjalnej. Włochy dostarczyły również cywilizowanym narodom niezbędnego antidotum przeciw rosyjskiej truciźnie.
  • Autor: Winston Churchill
  • Źródło: Jacek Bartyzel, „Umierać, ale powoli!“. O monarchistycznej i katolickiej kontrrewolucji w krajach romańskich 1815-2000, Kraków 2006, s. 735.

• Mussolini robi szybkie postępy i z żywiołową siłą powali wszystko, co stanie mu na drodze. Mussolini to cudowny człowiek. Słyszycie mnie? Cudowny człowiek! Niedawno się nawrócił. Wyszedł ze skrajnej lewicy i ma siłę napędową neofity… Do niego należy przyszłość.
  • Autor: Pius XI
  • Opis: wypowiedziane pod koniec 1921.
  • Źródło: Hans Kuhner, Das Imperium der Papste: Kirchengeschichte, Weltgeschichte, Zeitgeschichte von Petrus bis heute, Stuttgart 1980, s. 364.

• Podobnie jak Hitler i jego naziści, włoscy faszyści zaoferowali gloryfikację woli narodu w miejsce monotonii kompromisów politycznych. Mussolini, a po nim Hitler wykorzystali w polityce wewnętrznej istnienie Związku Radzieckiego. Choć pełni podziwu dla leninowskiej dyscypliny i modelu państwa jednopartyjnego, obydwaj posługiwali się niemniej groźbą rewolucji komunistycznej jako argumentem, by zyskać władzę. Mimo że różnili się pod wieloma względami, obydwaj reprezentowali nową odmianę europejskiej prawicy, uznającą za oczywistość, że największym wrogiem jest komunizm, a zarazem naśladującą pewne aspekty polityki komunistów.
  • Autor: Timothy Snyder, Skrwawione ziemie. Europa między Hitlerem a Stalinem, przeł. Bartłomiej Pietrzyk, Warszawa 2011, s. 36.
  • Zobacz też: faszyzm, komunizm, prawica, Adolf Hitler

• Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina, Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
  • Autor: Paul Johnson, Bohaterowie, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 312.
  • Zobacz też: Adolf Hitler, Mustafa Kemal Atatürk, Józef Stalin, Mao Zedong, Napoleon Bonaparte, Hồ Chí Minh