Bóbr

Bóbr – ssak z rzędu gryzoni.

• Bóbr iest to zwierzę ziemnowodne, ma weirzenie straszne, dla długich i ostrych zębów, którymi drzewa ścina. Przednie nogi ma do psich podobne, a zadnie do gęsich. Ogon cały łuskowaty nakształt ryby, który iest tłusty i bardzo smaczy. Niektórzy mięso iego iedzą nawet w post.
  • Autor: Remigiusz Ładowski
  • Komentarz: pisownia oryginalna.
  • Źródło: Piotr Topiński, Kampinoskie bobry, Alfa, Warszawa 1987, ISBN 83-7001-142-X.

• Bóbr ma białe, mocne zęby
  A szczególnie oba przednie.
  Umyj swoje pierwszorzędnie,
  To bobrowi mina zrzednie.
  • Autor: Sara Segal, Bóbr

• Jak masz bobra, to sprawa dobra.
  • Opis: przysłowie staropolskie
  • Źródło: Jacqueline i Zdzisław Wdowińscy, Tropem bobra, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1981, ISBN 83-09-00065-0, s. 41.

• Jak zabijesz bobra, nie będziesz miał dobra.
  • Opis: przysłowie staropolskie
  • Źródło: Jacqueline i Zdzisław Wdowińscy, Tropem bobra, op. cit., s. 41.

• Nie zawsze się dają łapać bobry.
  • Opis: przysłowie staropolskie.
  • Źródło: Jerzy Bralczyk, Zwierzyniec, Warszawa: Agora, 2019, s. 23.

• Okupić się jak bóbr strojami.
  • Opis: przysłowie staropolskie, według którego ścigany bóbr odgryzał sobie genitalia.
  • Źródło: Jerzy Bralczyk, Zwierzyniec, Warszawa: Agora, 2019, s. 23.

• Raz jezuita omackiem idący
  Namacał bobra u dziewuchy śpiącej
  Ta odeckniona zawoła nań hola!
  Takowej misji nie kazał Loyola!
  • Autor: Franciszek Ksawery Dmochowski.
  • Źródło: Jerzy Bralczyk, Zwierzyniec, Warszawa: Agora, 2019, s. 24.
  • Zobacz też: Ignacy Loyola, jezuici.