[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Ławrientij Beria

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Beria ze Swietłaną Alliłujewą,
córką siedzącego z tyłu Stalina (1931)

Ławrientij Pawłowicz Beria (pseud. Prokurator; 1899–1953) – gruziński działacz komunistyczny, szef NKWD 1938-1953. Jeden z głównych wykonawców zbrodni stalinowskich.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Co się tak przypierdoliliście do towarzysza Iosifa Wissarionowicza? Dobrze wam radzę, odpierdolcie się od niego, bo będzie z wami źle!
    • Opis: w reakcji na ponawiające się pytania Bolesława Bieruta o los „zaginionych” polskich komunistów (rozstrzelanych z rozkazu Stalina i Berii w 1938).
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
  • Czy nie męczy was ciągły widok swoich wyretuszowanych łbów? Mnie bardzo. W swoim pince-nez wyglądam jak dureń. A ty, ty przypominasz prosiaka. Odczuwasz przyjemność, widząc się w każdym kącie ulicy?
    • Opis: komentując wygląd Nikity Chruszczowa podczas rozmowy z kolegami.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • Dajcie mi go na jedną noc, a przyzna się, że jest królem Anglii.
    • Opis: jedno z ulubionych powiedzonek podkreślających skuteczność stosowanych przez szefa NKWD metod śledczych.
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
  • Jeśli ktoś okaże się łotrem w jednej sprawie, będzie nim na całej linii. Nie istnieją półłajdacy.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • Lenin był człowiekiem bardzo inteligentnym, wybitnym intrygantem, ale niezdolnym do praktycznego działania. Gdyby żył dłużej, zniszczyłby państwo albo je zrujnował, i nigdy nie doszedłby do tego, do czego doszedł Stalin, ponieważ nie potrafił administrować. Umiejętnie szczuł na siebie ludzi lub odnosił zwycięstwa w partyjnych rozgrywkach, ale zupełnie nie znał się na gospodarce.
    • Opis: opisując synowi Lenina.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • Niech przez miesiąc w niewoli pracuje przy sadzonkach, może wtedy zrozumie, ile trudu trzeba włożyć w zazielenienie Tbilisi.
    • Opis: gdy przejeżdżając jedną z głównych ulic Tbilisi zobaczył właściciela knajpki wylewającego pomyje pod drzewami.
    • Źródło: Lew Łurje, Człowiek w złotych binoklach, „Ogoniok”, 19 lipca 2013.
  • Od dłuższego czasu Związek Radziecki jest już za mały dla Iosifa Wissarionowicza.
    • Opis: po wojnie do pierwszego sekretarza gruzińskiej organizacji partyjnej Kandida Czarkwianiego.
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
  • Posłusznie melduje, że 14700 oficerów i policjantów oraz 11000 kontrrewolucyjnych obszarników to szpiedzy i sabotażyści (…), nieprzejednani (…) wrogowie władzy radzieckiej, którzy zostaną osądzeni przez (…) towarzyszy Mierkułowa, Kobułowa i Basztakowa.
    • Opis: fragment oficjalnego pisma Berii do Politbiura w sprawie polskich jeńców przetrzymywanych w Ostaszkowie, Kozielsku i Starobielsku.
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
    • Zobacz też: Katyń
  • Potrafię ściąć każde drzewo!
    • Opis: aluzja wypowiedziana do Stalina w 1933, podczas jednego z pierwszych wspólnych spotkań, na terenie posiadłości w Soczi. Niedługo później Beria zaczął szybko awansować w radzieckim aparacie bezpieczeństwa.
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
  • Prawdziwa maszynka do mielenia mięsa.
  • Przyjaźń między członkami Biura Politycznego nie wchodzi w rachubę. To gniazdo węży.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • Stalin: Ale dlaczego? Gdzie macie swoją przeklętą klasę robotniczą?
    Beria: Gdyby ci ludzie coś mieli, walczyliby od pierwszego dnia jak lwy i tygrysy.
    • Opis: do Stalina przerażonego bezsilnością radzieckich wojsk w czasie niemieckiej ofensywy.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • Stalin: Ależ ja go badam.
    Beria: Czy nie sądzicie, że i on was bada?
  • Beria: Co mam twoim zdaniem zrobić?
    Nina: Udaj chorego, weź urlop.
    Beria: Nie rozumiesz, Nino, że to nie zdałoby się na nic? Na moim szczeblu jest tylko dwoje drzwi wejściowych: jedne na tamten świat, a drugie do więzienia – gdzie też czeka tamten świat.
    • Opis: podczas rozmowy z żoną, która ciągle wypominała mu zbrodnie.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • Stalin: Umiecie organizować entuzjazm mas. Cóż, proszę więc robić to w dalszym ciągu.
    Beria: Czy insynuujecie, że jestem waszym naczelnym propagandzistą? Propaganda to nie mój teren, wasz pianista jest od tego.
  • To niczego nie zmienia. Wszyscy wiedzą, co myślę. Gdybym zachowywał się inaczej, uznaliby to za podejrzane.
    • Opis: do syna, którego dziwiło, że Beria krytykuje Stalina przy jego współpracownikach.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • ZSRR nie może prosperować, jeśli nie będziemy mieli własności prywatnej.
    • Opis: wypowiedziane po wojnie do pierwszego sekretarza gruzińskiej organizacji partyjnej Kandida Czarkwianiego.
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

O śmierci Stalina

[edytuj]
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Tyran nie żyje!
    • Opis: nad umierającym Stalinem.
    • Źródło: Miloš Mikeln, Stalin
  • Iosifie Wissarionowiczu, ojcze narodu! Co my bez ciebie poczniemy?
    • Opis: gdy umierający Stalin nagle otworzył oczy na krótko przed śmiercią, po usłyszeniu słów „Tyran nie żyje!”.
    • Źródło: Miloš Mikeln, Stalin
  • Śmieszna jesteś, Nino. Jego śmierć ocaliła ci życie.
    • Opis: słowa skierowane do żony po tym jak rozpłakała się na wieść, że Stalin dostał udaru mózgu.
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
  • Gdyby rządził jeszcze rok, nie przeżyłby żaden z członków Biura Politycznego.
    • Opis: rozmawiając z żoną.
    • Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec
  • Ten szubrawiec! To ścierwo! Dzięki Bogu, uwolniliśmy się od niego! (…) On nie wygrał wojny! My wygraliśmy wojnę! Mało tego – wojny można było uniknąć!
    • Opis: opinia o Stalinie wypowiedziana w 1953 na posiedzeniu Politbiura.
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

O Ławrientiju Berii

[edytuj]
  • Beria był okrutnym szefem sowieckiej tajnej policji politycznej, psychopatycznym gwałcicielem i sadystą, który czerpał przyjemność z torturowania swych ofiar i ponosił osobistą odpowiedzialność za śmierć wielu osób. Z drugiej jednak strony był człowiekiem wysoce inteligentnym i świetnym organizatorem, który miał wizję ostatecznego odrzucenia idei marksistowskich i przyjęcia liberalnego programu rozwoju państwa w rodzaju tego, który po latach wprowadził w życie Michaił Gorbaczow.
    • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 243.
  • Był ogromnie inteligentny i miał wprost nieludzką energię, potrafił pracować przez tydzień, tylko jedną noc przeznaczając na sen.
    • Autor: Wiaczesław Mołotow
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 245.
  • Nie wiem, jakich potrzebujesz dowodów, ja tylko czuję, że on jest łajdakiem! Nie usiądę z nim przy jednym stole.
    • Autor: Nadieżda Alliłujewa
    • Opis: podczas kłótni ze Stalinem.
    • Źródło: Swietłana Alliłujewa, Dwadzieścia listów do przyjaciela
  • Niski, przysadzisty, łysy i z biegiem lat coraz grubszy, Beria miał płaską twarz, duże, mięsiste usta, oliwkową cerę i szarobłękitne oczy widoczne zza połyskliwych binokli. Jednocześnie był człowiekiem niezwykle energicznym, dowcipnym, szybkim w działaniu i dociekliwym, namiętnym czytelnikiem książek historycznych. (…) Według jednego ze swoich popleczników „Beria bez najmniejszego wahania zabiłby swego najlepszego przyjaciela”. Niektórzy z jego bliskich współpracowników twierdzili, że gdyby Beria urodził się w Stanach Zjednoczonych, zostałby zapewne dyrektorem General Motors. Z drugiej strony – ze swym zamiłowaniem do intryg, trucicielstwa, tortur i morderstw – z pewnością dałby sobie znakomicie radę także na dworze Borgiów.
    • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 245.
  • Stalin [pod koniec życia] po prostu bał się Berii, bo Beria zdolny był zrobić ze Stalinem to samo, co robił na polecenie Stalina.
  • To jedyny radziecki przywódca, którego można by sobie wyobrazić jako prezesa General Motors.
    • Autor: Sergo Beria, syn Ławrientija
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
  • To nasz Himmler. To Beria.
    • Autor: Józef Stalin
    • Opis: podczas konferencji w Jałcie, gdy prezydent Roosevelt zainteresował się gościem towarzyszącym Stalinowi.
  • W listopadzie 1931 r. Beria został I sekretarzem KC gruzińskiej partii bolszewickiej. Gdy rządził Gruzją, republika stała się głównym dostawcą herbaty, winogron i cytrusów dla całego Związku Radzieckiego. Czarnomorskie wybrzeże Gruzji stało się radziecką Riwierą. Najbiedniejsza republika związkowa zmieniła się w najbogatszą.
    • Autor: Lew Łurje, Człowiek w złotych binoklach, „Ogoniok”, tłum. „Forum”, 19 lipca 2013.
    • Zobacz też: Gruzja
  • Wszystko, co podlegało Berii, musiało funkcjonować jak w zegarku, (…) nie znosił pustosłowia i mglistych sformułowań.
    • Autor: Łazar Kaganowicz, członek Biura Politycznego partii komunistycznej
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Ławrientij_Beria&oldid=578775”