Zbroja kryta

Zbroja kryta – wczesna wersja średniowiecznej zbroi płytowej (blisko spokrewniona z brygantyną), w postaci kaftana składającego się z metalowych płyt zakrytych warstwą skóry lub tkaniny (najczęściej aksamitu)^[1].

Zbroja kryta znana była już na przełomie XII-XIII w. Podobnie jak w brygantynie, jej metalowe płyty nitowano od wewnątrz do warstw skóry lub tkaniny, bądź wszywano je między tymi warstwami. Istotną różnicą była jednak wielkość tych elementów. O ile brygantyna składała się z dużej ilości małych płytek, to zbroja kryta miała formę kilku większych zespolonych ze sobą blach. Od XIV w. płyty chroniące klatkę piersiową, zaczęto zastępować monolitycznym napierśnikiem (nadal jednak zakrywanym tkaniną)^[2]^[1]. Z czasem zbroja kryta straciła na popularności na rzecz stosowanej równolegle zbroi białej w której odkryty kirys składał się z dwóch monolitycznych elementów (napierśnika i naplecznika).

Przypisy

↑ ^a ^b WłodzimierzW. Kwaśniewicz WłodzimierzW., Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Bellona, 2005, s. 155-156, ISBN 83-11-10063-2 .
↑ Clifford J.C.J. Rogers Clifford J.C.J., The Oxford Encyclopedia of Medieval Warfare and Military Technology, t. 1, Oxford: Oxford University Press, 2010, s. 69-70, ISBN 978-0195334036 .

[Kwaśniewicz-1] WłodzimierzW. Kwaśniewicz WłodzimierzW., Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Bellona, 2005, s. 155-156, ISBN 83-11-10063-2 .

[2] Clifford J.C.J. Rogers Clifford J.C.J., The Oxford Encyclopedia of Medieval Warfare and Military Technology, t. 1, Oxford: Oxford University Press, 2010, s. 69-70, ISBN 978-0195334036 .

[1]

[2]