Yass

*Yass*
Pochodzenie	Bydgoszcz, Trójmiasto
Czas i miejsce powstania	początek lat 90. XX wieku
Gatunki pokrewne	jazz, off jazz

Yass (jass) – często definiowany jako osobny styl w muzyce, nie jest nowym gatunkiem w dosłownym sensie, a raczej swoistym konglomeratem różnych stylów, łączącym elementy współczesnej muzyki improwizowanej, jazzu, punk rocka i folku.

Opis

Termin ten powstał na początku lat 90. na oznaczenie nowego nurtu w polskiej muzyce, który powstawał wówczas w Trójmieście i Bydgoszczy. Autorami byli: trójmiejski kontrabasista i gitarzysta Tymon Tymański, Jerzy Mazzoll – klarnecista i Tomasz Gwinciński – gitarzysta, którzy chcieli podkreślić oryginalność proponowanej przez siebie i innych muzyków yassowych twórczości, a jednocześnie zdystansować się od polskiej sceny jazzowej, bardzo wówczas krytycznej wobec dokonań yassowców. W Bydgoszczy głównym ośrodkiem sceny yassowej jest klub Mózg.

Za pierwszy album yassowy uznaje się wydane w 1992 roku Tańce bydgoskie grupy Trytony Tomka Gwincińskiego^[1].

Po okresie bardzo szerokiej działalności w latach dziewięćdziesiątych, kiedy ukazały się dziesiątki płyt kojarzonych z yassową sceną (między innymi zespołów Miłość, Trytony, Łoskot czy Mazzoll & Arhythmic Perfection) ruch yassowy stracił swoją intensywność, a muzycy z nim związani poświęcili się karierom solowym.

Charakterystyczną cechą sceny yassowej była duża liczba zakładanych ad hoc zespołów i projektów (o częstokroć dziwnych nazwach), które często występowały pod konkretną nazwą zaledwie na kilku koncertach^[2].

Muzycy yassowi

Przypisy

↑ Rerak, str. 198.
↑ Rerak, str. 317.

Bibliografia

Sebastian Rerak: Chłepcąc ciekły hel – Historia yassu. Gdynia: A KuKu Sztuka, 2013. ISBN 978-83-925374-1-0.
Joanna Wojdas. Porozmawiajmy o Miłości. Rozmowa z Tymonem Tymańskim. „Machina”, 2007.
Ryszard Tymon Tymański. Cały ten dżez. „Jazz Forum”. 6, 1997.
Bartek Chaciński. Dzieci Miłości. „Przekrój”. 17-18, 2007.

[1] Rerak, str. 198.

[2] Rerak, str. 317.

[1]

[2]