Yoel Romero

Yoel Romero Palacio

Romero w 2008
Pseudonim	Soldier of God
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1977 Pinar del Río
Obywatelstwo	Kuba
Wzrost	178 cm
Masa ciała	93 kg
Styl walki	zapasy
Debiut	2009
Federacja	Bellator MMA
Kategoria wagowa	półciężka (2009–2011, 2021–obecnie) średnia (2013–2020)
Klub	American Top Team
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	23
Zwycięstwa	16
Przez nokauty	13
Przez decyzje	3
Porażki	7
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba Igrzyska olimpijskie srebro Sydney 2000 zapasy (st. wolny, 85 kg) Mistrzostwa świata brąz Teheran 1998 st. wolny, 85 kg złoto Ankara 1999 st. wolny, 85 kg brąz Krasnojarsk 2001 st. wolny, 85 kg srebro Teheran 2002 st. wolny, 84 kg srebro Budapeszt 2005 st. wolny, 84 kg Igrzyska panamerykańskie brąz Winnipeg 1999 st. wolny, 85 kg złoto Santo Domingo 2003 st. wolny, 84 kg Mistrzostwa panamerykańskie złoto Winnipeg 1998 st. wolny, 85 kg złoto Santo Domingo 2001 st. wolny, 85 kg złoto Maracaibo 2002 st. wolny, 84 kg złoto Gwatemala 2004 st. wolny, 96 kg złoto San Salvador 2007 st. wolny, 84 kg Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów złoto Maracaibo 1998 st. wolny, 84 kg

Yoel Romero Palacio (ur. 30 kwietnia 1977 w Pinar del Río) – kubański zapaśnik stylu wolnego, wicemistrz olimpijski (2000), multimedalista mistrzostw świata. Od 2009 roku zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Jest starszym bratem zawodowego boksera Yoana Pablo Hernándeza.

Na przełomie XX i XXI wieku był czołowym zapaśnikiem świata w wadze półciężkiej. Pierwszy znaczący sukces na arenie międzynarodowej odniósł w 1998 roku, zajmując 3. miejsce w mistrzostwach świata stylu wolnego. Rok później w Ankarze zdobył już czempionat globu.

W 2000 roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Sydney. Zdobył srebrny medal, ulegając w turnieju wagi półciężkiej jedynie Rosjaninowi Adamowi Sajtijewowi.

W następnych latach był dwukrotnym wicemistrzem świata (2002, 2005) i mistrzem igrzysk panamerykańskich (2003). W swoim drugim występie olimpijskim, w 2004 roku w Atenach, znalazł się tuż poza podium, zajmując 4. miejsce. Pięciokrotnie wygrywał mistrzostwa panamerykańskie. Złoto na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1998. Zajął pierwsze miejsce w Pucharze Świata w 1998, 2000 i 2005; drugie w 1999; trzecie w 1997 roku.

W 2007 roku, podczas zawodów w Lipsku Romero zbiegł ze zgrupowania kadry i nie powrócił na Kubę^[1]. Zamieszkał na stałe w Norymberdze. Utrzymywał się z posady trenera zapasów. Później dołączyła tam do niego żona z córką^[2].

W grudniu 2009 roku w wieku 32 lat zadebiutował w zawodowym MMA. W ciągu półtora roku wygrał cztery walki z rzędu przed czasem (w tym w Dąbrowie Górniczej z polskim zawodnikiem Michałem Fijałką).

W lipcu 2011 roku podpisał kontrakt ze Strikeforce, drugą co do wielkości organizacją MMA na świecie^[3]. Zadebiutował w niej 9 września, gdy podczas gali w Cincinnati zmierzył się z byłym mistrzem Strikeforce w wadze półciężkiej, Brazylijczykiem Rafaelem Cavalcante. Kubańczyk przegrał przez nokaut w drugiej rundzie^[4].

Mimo druzgocącej porażki z Cavalcante podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship. Zadebiutował tam 20 kwietnia 2013, nokautując uderzeniem kolanem z wyskoku Clifforda Starksa^[5].

27 września 2014 pokonał przez techniczny nokaut Tima Kennedy’ego^[6], a 27 czerwca 2015 zanotował największe zwycięstwo w swojej dotychczasowej karierze zawodnika MMA, pokonując przed czasem byłego mistrza UFC w wadze półciężkiej Lyoto Machide^[7].

8 lipca 2017 na UFC 213 zmierzył się o tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze średniej z Australijczykiem Robertem Whittakerem, ostatecznie przegrywając z nim jednogłośnie na punkty^[8].

10 lutego 2018 na UFC 221 znokautował w trzeciej odsłonie rundowej Luke'a Rockholda^[9]. Początkowo ten pojedynek miał toczyć się o pas tymczasowy UFC w wadze średniej, jednak przez to, że Romero nie zrobił wagi, nie mógł zdobyć tego tytułu^[10].

Cztery miesiące później doszło do rewanżowego starcia z Robertem Whittakerem^[11]. Romero ponownie nie wykonał limitu wagowego, w związku z tym, w razie zwycięstwa nie miał szansy zdobyć tytułu^[12]. Pojedynek po pięciu rundach decyzją niejednogłośną zwyciężył Australijczyk^[13].

Dwie następne walki przegrał także na punkty, m.in. z Paulo Costą^[14] oraz Israelem Adesanyą (pojedynek o pas mistrzowski w wadze średniej)^[15]. Po tych porażkach został zwolniony z najlepszej federacji MMA na świecie^[16].

W grudniu 2020 ogłoszono, że podpisał kontrakt z jedną z czołowych, amerykańskich organizacji, Bellator MMA^[17].

9 lutego 2021 roku ogłoszono, że weźmie udział w turnieju Bellator Light Heavyweight World Grand Prix. 16 kwietnia w ćwierćfinale na Bellator 257 miał zmierzyć się z Anthonym Johnsonem, jednak 26 marca ogłoszono, że walka zostanie przeniesiona na późniejszą galę Bellator 258^[18][19]. 29 kwietnia ogłoszono, że Yoelowi nie udało się przejść testów medycznych z powodu problemów z oczami, przez co walka została wycofana z karty^[20]. Na jego miejsce w turnieju wszedł Jose Augusto^[21].

Oficjalny debiut dla organizacji odbył 18 września 2021 roku na gali Bellator 266. Jego rywalem był Phil Davis^[22]. Przegrał walkę przez niejednogłośną decyzję sędziów^[23].

Oczekiwano, że 6 maja 2022 roku na Bellator 280 zmierzy się z doświadczonym Melvinem Manhoefem, jednak Holender wycofał się z walki z powodu kontuzji ręki i został zastąpiony przez Alexa Polizzi^[24][25]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w ostatnich sekundach trzeciej rundy^[26].

Walka z niedoszłym Manhoefem została tym razem przełożona na przypadającą 23 września 2022 roku galę Bellator 285^[27]. Romero brutalnie znokautował łokciami w trzeciej rundzie swojego rywala, dla którego była to ostatnia walka w karierze^[28].

16 czerwca 2023 w walce wieczoru gali Bellator 297 w Chicago przystąpił do walki o pas mistrzowski Bellator MMA wagi półciężkiej, mierząc się z Wadimem Niemkowem^[29]. Przegrał jednogłośną decyzją sędziów (49-46, 49-46, 49-46)^[30].

24 lutego 2024 na mistrzowskiej gali PFL vs. Bellator: CHAMPS w Rijadzie zmierzył się z Thiago Santosem^[31]. W pojedynku w karcie głównej wydarzenia pokonał rywala jednogłośną decyzją sędziów^[32].

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Wygrana	16-7	Thiago Santos (22-11. 1 NC)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	PFL vs. Bellator: CHAMPS	24.02.2024	Rijad
Przegrana	15-7	Wadim Niemkow (16-2. 1 NC)	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	Bellator 297	16.06.2023	Chicago	Pojedynek o pas mistrzowski Bellator MMA w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana	15-6	Melvin Manhoef (32-15-1)	KO (łokcie)	3	3:34	Bellator 285	23.09.2022	Dublin	Co-Main Event
Wygrana	14-6	Alex Polizzi (10-1)	TKO (ciosy pięściami w parterze)	3	4:59	Bellator 280	06.05.2022	Paryż	Co-Main Event
Przegrana	13-6	Phil Davis (22-6)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	Bellator 266	18.09.2021	Uncasville	Debiut w Bellator MMA. Powrót do wagi półciężkiej. Main Event
Przegrana	13-5	Israel Adesanya (18-0)	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	UFC 248	07.03.2020	Las Vegas	Pojedynek o pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event
Przegrana	13-4	Paulo Costa (12-0)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 241	17.08.2019	Anaheim	Bonus za walkę wieczoru
Przegrana	13-3	Robert Whittaker (19-4)	Decyzja (niejednogłośna)	5	5:00	UFC 225	09.06.2018	Chicago	Pojedynek o pas mistrzowski UFC w wadze średniej, Romero po raz drugi nie wykonał wagi i walka nie toczyła się o pas. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana	13-2	Luke Rockhold (16-3)	KO (ciosy)	3	1:28	UFC 221	10.02.2018	Perth	Pojedynek o tymczasowy pas mistrzowski UFC w wadze średniej, Kubańczyk nie zrobił wagi i w razie jego zwycięstwa nie otrzymał tytułu mistrzowskiego. Main Event
Przegrana	12-2	Robert Whittaker (18-4)	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	UFC 213	08.07.2017	Las Vegas	Pojedynek o tymczasowy pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana	12-1	Chris Weidman (13-1)	TKO (latające kolano i ciosy pięściami w parterze)	3	0:24	UFC 205	12.11.2016	Nowy Jork	Bonus za występ wieczoru
Wygrana	11-1	Ronaldo Souza (22-3)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	UFC 194	12.12.2015	Las Vegas
Wygrana	10-1	Lyoto Machida (22-6)	KO (ciosy łokciami)	3	1:38	UFC Fight Night: Machida vs. Romero	27.06.2015	Hollywood	Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana	9-1	Tim Kennedy (18-4)	TKO (ciosy pięściami)	3	0:38	UFC 178	27.09.2014	Las Vegas	Bonus za walkę wieczoru
Wygrana	8-1	Brad Tavares (12-1)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC on Fox: Werdum vs. Browne	19.04.2014	Orlando
Wygrana	7-1	Derek Brunson (11-2)	TKO (ciosy pięściami)	3	3:23	UFC Fight Night: Rockhold vs. Philippou	15.01.2014	Duluth	Bonus za walkę wieczoru
Wygrana	6-1	Ronny Markes (14-1)	KO (ciosy pięściami)	3	1:39	UFC: Fight for the Troops 3	06.11.2013	Fort Campbell
Wygrana	5-1	Clifford Starks (8-1)	KO (cios kolanem z wyskoku)	1	1:32	UFC on Fox 7 - Henderson vs. Melendez	20.04.2013	San Jose	Debiut w wadze średniej. Debiut w UFC. Bonus za nokaut wieczoru
Przegrana	4-1	Rafael Cavalcante (10-3)	KO (ciosy pięściami)	2	4:51	Strikeforce: Barnett vs. Kharitonov	10.09.2011	Cincinnati
Wygrana	4-0	Laszlo Eck (0-0)	KO (cios pięścią)	1	0:33	Fight of the Night 2011	27.05.2011	Greding
Wygrana	3-0	Nikita Petrovs (1-4)	TKO (niezdolność do walki)	1	2:58	SFC 3: MMA Fight Night	05.03.2011	Gießen
Wygrana	2-0	Michał Fijałka (6-1)	TKO (niezdolność do walki)	3	4:05	IFF 1: Odwieczna walka	08.10.2010	Dąbrowa Górnicza
Wygrana	1-0	Sascha Weinpolter (7-1)	TKO (ciosy pięściami)	1	0:48	Fight of the Night 2009	20.12.2009	Norymberga	Debiut w MMA

^[33]

• Profil i rezultaty olimpijskie (sports-reference.com). sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)].
• Statystyki i lista zawodowych walk MMA (sherdog.com)
• Yoel Romero na Fila.com. fila-official.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-13)].

• p
• d
• e

Zapaśnicy Kuby na igrzyskach olimpijskich – Sydney 2000

styl klasyczny	Lázaro Rivas Juan Luis Marén Filiberto Ascuy Luis Enrique Méndez Reynaldo Peña Héctor Milián
styl wolny	Wilfredo García Carlos Ortíz Yosvany Sánchez Yosmany Romero Yoel Romero Wilfredo Morales Alexis Rodríguez

• p
• d
• e

Zapaśnicy Kuby na igrzyskach olimpijskich – Ateny 2004

styl klasyczny	Lázaro Rivas Roberto Monzón Juan Luis Marén Filiberto Ascuy Ernesto Peña Mijaín López
styl wolny	René Montero Yandro Quintana Serguei Rondon Iván Fundora Yoel Romero Alexis Rodríguez