Władcy Prus
Wygląd
Księstwo Pruskie (1525–1618)
[edytuj | edytuj kod]Władca | Lata panowania |
---|---|
Albrecht | 1525–1568 |
Albrecht Fryderyk | 1568–1618 |
Jerzy Fryderyk von Ansbach Regent | 1578–1603 |
Joachim Fryderyk Regent | 1603–1608 |
Jan Zygmunt Regent | 1608–1618 |
Księstwo Pruskie w unii z Brandenburgią (1618-1701)
[edytuj | edytuj kod]Po śmierci Albrechta Fryderyka w 1618 roku doszło do powstania unii Prus z Brandenburgią jako Brandenburgia-Prusy.
Władca | Lata panowania |
---|---|
Jan Zygmunt | 1618–1620 |
Jerzy Wilhelm | 1620–1640 |
Fryderyk Wilhelm I Wielki Elektor |
1640–1688 |
Fryderyk III | 1688–1701 |
Królestwo Prus (1701–1918)
[edytuj | edytuj kod]Władca | Lata panowania |
---|---|
Fryderyk I | 1701–1713 |
Fryderyk Wilhelm I | 1713–1740 |
Fryderyk II Wielki | 1740–1786 |
Fryderyk Wilhelm II | 1786–1797 |
Fryderyk Wilhelm III | 1797–1840 |
Fryderyk Wilhelm IV | 1840–1861 |
Wilhelm I | 1861–1888 cesarz niemiecki od 1871 |
Fryderyk III | 1888 cesarz niemiecki |
Wilhelm II | 1888–1918
cesarz niemiecki |
Tytuł królewski
[edytuj | edytuj kod]- Fryderyk I oraz Fryderyk Wilhelm I posługiwali się tytułem króla w Prusach (a nie króla Prus), gdyż Pomorze Gdańskie, uznawane za część historycznych Prus (należały do państwa zakonu krzyżackiego), było częścią Rzeczypospolitej, a królowie polscy używali tytułu książąt pruskich – Hohenzollernowie uważali więc, że nie panują nad całymi Prusami. Tak tłumaczyli się sami Hohenzollernowie, jednak prawda była odrobinę inna: gdy Fryderyk I starał się o koronę królewską, musiał uzyskać formalną zgodę swojego zwierzchnika, cesarza. Dlatego Fryderyk zabiegał o przyjaźń cesarza i zawsze występował przeciw jego wrogom (m.in. przeciw Francji, potem wspierał go w wojnie o sukcesję hiszpańską). Leopold Habsburg ostatecznie zgodził się na koronację, ale poza granicami Rzeszy oraz z zastrzeżeniem, że Hohenzollernowie będą jedynie „królami w Prusach” – co miało podkreślić, że królewski tytuł Fryderyk nosi poza cesarstwem, w nim bowiem prym wiedzie dom austriacki.
- Fryderyk II Wielki nie miał skrupułów poprzedników i przyjął tytuł króla Prus w 1772 roku. W tym samym roku w wyniku I rozbioru Polski Prusy opanowały Pomorze Gdańskie.
- Rzeczpospolita uznała ten tytuł królewski Hohenzollernów w czasie bezkrólewia w 1764 (w wyniku rosyjskiego i pruskiego przekupstwa), zaś Stolica Apostolska w 1787 po objęciu władzy przez Fryderyka Wilhelma II.
- Ceremonię koronacji królewskiej przeprowadzono jedynie w przypadku Fryderyka I (18 stycznia 1701) oraz Wilhelma I (18 października 1861). Obydwie ceremonie odbyły się w Królewcu.