Wędrzyn
52°26′51″N 15°10′55″E/52,447500 15,181944| kolonia | |
 Kościół pw. św. Sebastiana | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2012) |
1161[2] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
69-200[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FSU |
| SIMC |
0187961 |
Położenie na mapie gminy Sulęcin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego  | |
| 52°26′51″N 15°10′55″E/52,447500 15,181944[1]
| |
Wędrzyn (niem. Wandern[4][5]) – kolonia w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin.
Jest to osiedle wojskowe położone przy drodze wojewódzkiej nr 137. Na terenie osiedla znajdują się trzy jednostki wojska polskiego: 17 Brygada Zmechanizowana, 45 Wojskowy Oddział Gospodarczy oraz Komenda Poligonu zarządzająca Ośrodkiem Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Wędrzynie. Osiedle leży na trasie linii kolejowej nr 364.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. Miejscowość ta w latach powojennych oznaczana była na mapach jako Modlęcin[6] lub nie była w ogóle zaznaczana. Niedaleko znajduje się jezioro Postomsko, z którego wypływa rzeka Postomia. W okolicy znajduje się duży poligon wojskowy, gdzie ćwiczą jednostki NATO.[potrzebny przypis]
Historia
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy wieś wymieniona została 21 lutego 1322 roku, kiedy książę głogowski Henryk II nadał joannitom Sulęcin wraz z sześcioma wsiami, w tym Wanderin. Wieś położona była na średniowiecznym szlaku handlowym z Frankfurtu przez Międzyrzecz do Poznania. W latach 1890–1892 3,5 km na północny wschód od Wędrzyna zbudowano stację kolejową. W latach trzydziestych na południe od wsi wybudowano poligon wojskowy Truppenübungsplatz Wandern. Jego powierzchnia wynosiła 10 335,14 hektarów, z czego 863 hektary zajmowały lasy[7]. W latach 70. wybudowano tu unikatowy poligon zurbanizowany, przeznaczony do szkoleń z zakresu walki w miastach.
Religia
[edytuj | edytuj kod]We wsi działa rzymskokatolicka parafia wojskowa św. Sebastiana, która obsługuje kościół parafialny pw. św. Sebastiana Męczennika[8].
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]W Wędrzynie znajduje się szkoła podstawowa im. Żołnierza Polskiego oraz Przedszkole Wojskowe nr 88 „Przyjaciele z Zielonego Lasu”[9][10].
Sport
[edytuj | edytuj kod]W latach 2002–2010 w miejscowości funkcjonował piłkarski klub sportowy WKS Wędrzyn[11]. Przy szkole podstawowej znajduje się ogólnodostępne boisko sportowe o sztucznej nawierzchni.
Baza wojskowa
[edytuj | edytuj kod]W czasie zimnej wojny w okolicach miejscowości nad jeziorem Buszno mieściła się baza wojsk sowieckich, a w silosach tej bazy mogły znajdować się głowice nuklearne. Pozostałości instalacji poradzieckich zostały usunięte w 2011 roku[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 145164
- ↑ Sulecin – oficjalny serwis gminy. sulecin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-11)]..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1458 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ A, Lorbiecki, M. Wałdoch: Chojnice 1939, Warszawa: Bellona, 2014, s. 75, ISBN 978-83-11-13350-1.
- ↑ Mapa WIG z 1928 – P39 S20 297 Zielenzig (Cielęcin). [dostęp 2014-01-23]. (pol.).
- ↑ Mapa samochodowa: Zielonogórskie, gorzowskie. Warszawa – Wrocław: PPWK, 1985.
- ↑ Charakterystyka Wędrzyna. [dostęp 2009-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 stycznia 2009)]. (ang.).
- ↑ Parafia św. Sebastiana Męczennika w Wędrzynie [online], wojskowawedrzyn.parafialnastrona.pl [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Strona szkoły podstawowej im. Żołnierza Polskiego w Wędrzynie [online], spwedrzyn.szkolnastrona.pl [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Przedszkole Wojskowe nr 88 „Przyjaciele z Zielonego Lasu”, Wędrzyn [online], przedszkolowo.pl [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Skarb – WKS Wędrzyn [online], www.90minut.pl [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Dariusz Brożek, Stąd mogła przyjść zagłada. Skład atomowy koło Sulęcina [online], Gazeta Lubuska, 14 maja 2022 [dostęp 2022-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-14].
