Völklingen
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||||
Zarządzający |
Stephan Tautz↗ | ||||
Powierzchnia |
67,06 km² | ||||
Wysokość |
200 m n.p.m. | ||||
Populacja (31 grudnia 2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
06802, 06898 | ||||
Kod pocztowy |
66333 | ||||
Tablice rejestracyjne |
VK | ||||
Położenie na mapie Niemiec | |||||
Położenie na mapie Saary | |||||
49°15′N 6°51′E/49,250000 6,850000 | |||||
Strona internetowa |
Völklingen – miasto w zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Saara, w związku regionalnym Saarbrücken, nad rzeką Saara. Prawa miejskie uzyskało w 1937 r. W 2010 r. miasto to na powierzchni 67,06 km² zamieszkiwało 39 626 osób.
Rozwinął się tu przemysł wydobywczy (węgiel kamienny), metalurgiczny, maszynowy, materiałów budowlanych, środków transportu oraz drzewny.
W Völklingen znajduje się huta żelaza, wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1994 r.
W dzielnicy, zwanej Luisenthal, w 1820 r. rozpoczęła działalność kopalnia węgla kamiennego „Luisenthal”. Została ona zamknięta 17 czerwca 2005 r. W okresie jej funkcjonowania wydobyto łącznie około 58 mln ton węgla. W 1959 roku zatrudnionych było w niej około 3800 górników. Kopalnia ta zasłynęła z najtragiczniejszego wypadku górniczego w historii Republiki Federalnej Niemiec, w którym 7 lutego 1962 roku na skutek wybuchu metanu i pyłu węglowego poniosło śmierć 299 górników[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Józef Kabiesz: Profilaktyka przy eksploatacji pokładów w warunkach występowania zagrożeń skojarzonych, [w:] Materiały Szkoły Eksploatacji Podziemnej 2002 t. II, Polska Akademia nauk (Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią), Akademia Górniczo-Hutnicza (Katedra Górnictwa Podziemnego), Kraków 2002 ISBN 83-87854-34-4, s. 833–847.