Ulica Gołębia w Krakowie

ulica Gołębia

Stare Miasto
Widok z ul. Brackiej
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Długość	270 m
Plan
Przebieg
ul. Bracka ul. Wiślna ul. Jagiellońska Planty
Położenie na mapie Krakowa ulica Gołębia
Położenie na mapie Polski ulica Gołębia
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Gołębia
50°03′38,0″N 19°56′05,8″E/50,060556 19,934944
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Gołębia – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Starym Mieście.

Łączy ulicę Bracką z Plantami przy ulicy F. Straszewskiego^[1].

Przy ulicy mieści się główny gmach Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Novum, a także Collegium Witkowskiego UJ, Collegium Minus UJ i główny budynek Wydziału Polonistyki UJ. Przy Gołębiej znajdował się także warsztat znanego introligatora krakowskiego, Roberta Jahody^[2].

W 1830 roku przy ulicy Gołębiej zapłonęły pierwsze w Krakowie lampy zasilane z prowizorycznej gazowni. Kraków był pierwszym polskim miastem, w którym zaprezentowano oświetlenie gazowe. Profesor Karol Mohr przedstawił wtedy możliwości zastosowania gazu koksowniczego w celach oświetleniowych.

Ulica Gołębia pojawiła się w piosence „Kraków” wykonywanej przez zespół Myslovitz i Marka Grechutę.

• nr 1. Kamienica Niderlandowska, narożna z ul. Bracką 7, ma obok portalu wykuty w czarnym marmurze herb Abdank z koroną hrabiowską. Dom ten należał w pierwszej połowie XIX w. do hrabiowskiej rodziny Ankwiczów. To właśnie w pannie Henriecie Ewie Ankwiczównie, podczas jej pobytu w Rzymie, pod koniec 1829 roku zakochał się Adam Mickiewicz. Jednakże ojciec, hrabia Stanisław, wywiózł pannę z Rzymu do Krakowa, gdyż nie uważał poety za odpowiednią partię dla swej ukochanej jedynaczki. Henrietta Ewa Ankwiczówna stała się prototypem Ewy z III części „Dziadów”, a także adresatką wierszy poety: „Do mego Cziczerona”. „Do H... Wezwanie do Neapolu. (Naśladowanie z Goethego)”. Henrietta Ewa (1810–1879 wyszła potem dwukrotnie za mąż (1 voto Sołtykowa, 2 voto Kuczkowska), była właścicielką pałacu Decjusza na Woli Justowskiej. Wsławiła się dużą rozrzutnością, na skutek czego wyrąbano sporą część lasu na Woli. Pomiędzy rokiem 1561, a 1564 kamienicę od rodziny Bonerów kupił Daniel Chroberski (złotnik, członek Rady Miejskiej, starszy zboru kalwińskiego w Krakowie). W tamtym czasie mieszkał w niej Faust Socyn. 30 kwietnia 1598 roku grupa krakowskich studentów, podburzonych przez miejscowy kler katolicki, wywlekła chorego Socyna z jego mieszkania, spaliła mieszkanie z jego księgozbiorem i usiłowała go zabić^[3][4][5][6].
• nr 2. (róg ul. Brackiej 9) Kamienica Straszewskich była ośrodkiem szerokiego życia towarzyskiego w czasach, gdy mieszkał tu współtwórca Plant – Florian Straszewski.
• nr 3.
• nr 4. Kamienica Ligęzów w 1910 przeszła na własność Roberta Jahody, który prowadził w niej zakład introligatorski.
• nr 6. Kamienica Kamedułów Bielańskich.
• nr 11. Collegium Minus Uniwersytetu Jagiellońskiego (róg ul. Jagiellońskiej 17).
• nr 13. Collegium Witkowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• nr 14. od około 1715 stanowiła własność Norbertanek, w latach 1803–1819 Drukarni Akademickiej, a od 1819 prywatnych właścicieli. W 1949 przekazano go Uniwersytetowi Jagiellońskiemu z przeznaczeniem na sale wykładowe (Kolegium Opolskie Uniwersytetu Jagiellońskiego).
• nr 16. Bursa Starnigielska, Kolegium Opolskie Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• nr 18. (zespół Kolegium Opolskiego UJ).
• nr 24. Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego to główny budynek Uniwersytetu Jagiellońskiego.

• 
  Część zachodnia. Po prawej Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ, po lewej budynki Wydziału Polonistyki UJ
• 
  Widok na wschód
• 
  Widok od skrzyżowania z ul. Wiślną na wschód
• 
  Widok na zachód, w kierunku Plant

• 
  ul. Gołębia 11
  Collegium Minus Uniwersytetu Jagiellońskiego
• 
  ul. Gołębia 13
  Collegium Witkowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego
• 
  ul. Gołębia 24
  Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego