Ubiad
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
644[2] |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
33-311[3] |
Tablice rejestracyjne |
KNS |
SIMC |
0421285 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego | |
Położenie na mapie gminy Chełmiec | |
49°41′03″N 20°42′44″E/49,684167 20,712222[1] |
Ubiad – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Chełmiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. 30 czerwca 2004 r. wieś liczyła 565 mieszkańców.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Ubiad to wieś o charakterze rolniczym. Położona jest na terenie Pogórza Rożnowskiego, na północ od Nowego Sącza.
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0421291 | Bankówka | część wsi |
0421300 | Bieńkówka | część wsi |
0421316 | Działek | część wsi |
0421322 | Trzaśniki | część wsi |
0420015 | Ubiadek | część wsi |
0421339 | Zadziele | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś od XIV w. wchodziła w skład klucza wielogłowskiego i traktowana była jako przysiółek Wielogłów. Rejestr poborowy z 1581 stwierdzał, że właścicielką Wielogłów, Dąbrowy i Ubiadu była wdowa Wielogłowska, a dzierżawcą folwarku i wsi był Bartłomiej Stojowski. Ten sam dokument z 1629 wykazał nowego właściciela wsi, którym był Piotr Biernacki. W XVIII w. wieś dzieliła losy majątku wielogłowskiego. W pierwszej połowie XIX w. wieś przeszła w ręce hrabiów lanckorońskich. W 1881 właścicielem klucza wielogłowskiego był Ignacy hrabia Lanckoroński.
Charakterystycznym obiektem jest kapliczka przydrożna ze źródełkiem. Na cześć wizyty Jana Pawła II na Sądecczyźnie w najwyższym punkcie wsi wybudowano inną kapliczkę, od nazwiska posiadacza tego terenu potocznie zwaną "na Kożuchu".
We wsi od 2000 działa piłkarski Ludowy Klub Sportowy Ubiad, występujący w nowosądeckiej A klasie.
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W Ubiadzie rośnie okazały, pomnikowy dąb szypułkowy, to drzewo o obwodzie 701 cm i wysokości 29 m (w 2013). Jego pień posiada masywną podstawę, a także liczne osobniki grzyba rozkładającego drewno dębowe, żółciaka siarkowego[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142357
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1312 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. s.272-273
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ubiad, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 732 .