Trolejbusy w Hoyerswerdzie

Trolejbusy w Hoyerswerdzie

trolejbus
Były trolejbus z Hoyerswerdy sfotografowany w Tallinnie
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Saksonia
Lokalizacja	Hoyerswerda
Operator	Verkehrsgesellschaft Schwarze Elster
Liczba linii	2
Lata funkcjonowania	1989–1994
Infrastruktura
Długość sieci	10,83 km
Napięcie zasilania	300 V DC
Liczba zajezdni	1
Tabor
Liczba pojazdów	10

Przebieg linii Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   Wohngebiet Seidewinkel Käthe-Kollwitz-Straße Fritz-Kube-Heim Lehrlingswohnheim GSP Kühnichter Heide Waldfriedhof Kühnicht Forsthaus Klinikum Haus der Institutionen Käthe-Niederkirchener-Straße Gaststätte Treff 8 Gästehaus Am Ehrenhain Albert-Einstein-Straße Warenhaus Centrum Gaststätte Melodie Rosarium Haltepunkt Neustadt Ziolkowskistraße Betonwerk Robotron Gerüstbau Kraftverkehr

Trolejbusy w Hoyerswerdzie – nieistniejący już system transportu trolejbusowego w Hoyerswerdzie, w Saksonii, w Niemczech. Funkcjonował w latach 1989–1994^[1]. Był ostatnim jak dotąd systemem trolejbusowym uruchomionym w Niemczech. Hoyerswerda to też jedno z niewielu niemieckich miast (obok Greizu, Königsteinu i Ludwigsburga), w których kursowały trolejbusy, a nigdy nie kursowały tramwaje.

Operatorem systemu był pierwotnie VEB Kraftverkehr Schwarze Pumpe^[2], połączony potem z VE Verkehrskombinat Cottbus. Po zjednoczeniu Niemiec odpowiedzialność za system przeszła na Kraftverkehr Schwarze Pumpe GmbH. Z tej firmy powstało w końcu w 1992 r. Verkehrsgesellschaft Spree-Elster (VSE), potem przemianowane na Verkehrsgesellschaft Schwarze Elster^[3], a od 2003 r. działające pod nazwą Verkehrsgesellschaft Hoyerswerda (VGH).

W czasie istnienia NRD Hoyerswerda była znaczącym ośrodkiem wydobycia węgla brunatnego. Wraz ze zwiększeniem wydobycia węgla i powołaniem do życia kombinatu górniczego, liczba mieszkańców zaczęła wzrastać. W związku z tym podjęto decyzję o budowie linii trolejbusowych^[2]. Do 1993 r. miały zostać utworzone 3 linie^[1]. Pierwsze trolejbusy wyjechały na ulice miasta 6 października 1989 r., kiedy to uruchomiono uroczyście linię A na trasie o długości 6 km, łączącej centrum ze strefą przemysłową^[1]. Potem powstała jeszcze linia D^[3]. Obie linie obsługiwało 10 trolejbusów Ikarus 280T^[3].

W 1990 r. rada miasta przegłosowała rezygnację z rozbudowy linii trolejbusowych^[2]. Na poparcie pomysłu wycofania się z rozwoju systemu trolejbusowego podawano takie argumenty jak^[1]:

• nieestetyczne słupy trakcyjne mogące oszpecić obszar starego miasta,
• trudności w finansowaniu inwestycji z budżetu miasta,
• malejąca liczba pasażerów.

1 stycznia 1993 r. zlikwidowano linię A, a linię D przemianowano na linię nr 13. Sprzedano też 6 niepotrzebnych już trolejbusów^[3]. 30 grudnia 1994 r. trolejbusy po raz ostatni wyjechały na ulice Hoyerswerdy^[1]. Elementy sieci trakcyjnej sprzedano do Eberswalde, a trolejbusy do Czelabińska w Rosji^[1].

Pamiątką po istnieniu trolejbusów w Hoyerswerdzie jest płaskorzeźba^[4], której wygląd symbolicznie przedstawiono poniżej. Płaskorzeźba znajduje się na płocie przy dawnej pętli Am Ehrenheim. Według stanu z 2020 r. płaskorzeźba jest zdewastowana sprayem^[5].

• 
  Pętla Am Ehrenheim
• 
  Były trolejbus z Hoyerswerdy w Tallinnie