The Bolsheviks

The Bolsheviks

Flaga Związku Radzieckiego była także sztandarem The Bolsheviks.
Tag team
Członkowie	Boris Zhukov Nikolai Volkoff Slick (manager)
Nazwy	The Bolsheviks
Wzrosty	1,88 m (6' 2'') – Boris Zhukov[1] 1,92 m (6' 4'') – Nikolai Volkoff[2]
Łączna waga	274 kg (604 lb)[1][2]
Data debiutu	1987
Data rozwiązania	1990
Lata aktywności	1987-1990
Promocja	WWF

The Bolsheviks – nieistniejący tag team w profesjonalnym wrestlingu występujący w World Wrestling Federation (WWF) od 1987 do 1990 roku. Należeli do niego Nikolai Volkoff i Boris Zhukov. Ich menedżerem przez krótki czas był Slick^[3][4].

Nazwa zespołu The Bolsheviks (pl. Bolszewicy) w szerszym znaczeniu oznacza zwolenników komunizmu^[5]. Zhukov i Volkoff byli heelami, komunistami i radzieckimi patriotami. Stany Zjednoczone uważali za swojego wroga. Na ring wchodzili z flagą Związku Radzieckiego i odśpiewywali hymn ZSRR przed każdą walką, a po 1990 roku Pieśń Patriotyczną. Zawsze nosili czerwone stroje, a poza ringiem czerwone płaszcze z długimi rękawami oraz czarne futrzane czapki. Na strojach zwykle mieli radzieckie symbole. Ten tag team był bardzo nieskuteczny w walce, prawie zawsze przegrywał i nigdy nie zdobył jakiegokolwiek tytułu mistrzowskiego. Zhukoff i Volkoff byli w tym okresie jobberami^[3][6][7][8].

Nikolai Volkoff i Boris Zhukov jeszcze przed stworzeniem tag teamu odgrywali role heelów i rosyjskich komunistów. Volkoff do 1987 roku był w tag teamie z The Iron Sheikiem w WWF, a Boris Zhukov walczył w organizacji American Wrestling Association. Jednak po tym jak Sheik został zwolniony, WWF postanowiło zatrudnić Zhukova by został nowym partnerem Volkoffa^[3][6]. The Bolsheviks zaczynali jako silny zespół, pokonując w ciągu pierwszych kilku miesięcy The Young Stallions (Jim Powers i Paul Roma) i The Rougeau Brothers (Jacques Rougeau i Raymond Rougeau)^[9].

Pierwszym pay-per-view duetu było Survivor Series. The Bolsheviks wzięli udział w pojedynku dziesięciu tag teamów. Odpadli jako pierwsi w drugiej minucie po tym jak Tito Santana z zespołu Strike Force przypiął Zhukova^[10][11][12]. Obaj wzięli też udział w battle royalu na WrestleManii IV. Zhukov wyeliminował Hillbilly Jima, ale później razem z partnerem sam został wyeliminowany przez Kena Paterę, który przy okazji wyeliminował też samego siebie^[13].

W 1988 roku na WrestleFest zostali pokonani przez The Powers of Pain (The Barbarian i The Warlord) w 7 minut^[14]. Oba zespoły ponownie starły się ze sobą na SummerSlam, gdzie Slick debiutował jako menedżer The Bolsheviks. The Powers of Pain ponownie wygrali pojedynek^[15]. 26 października 1988 przegrali z posiadaczami WWF Tag Team Championship Axem i Smashem z zespołu The Demolition. Walka nigdy nie została wyemitowana w telewizji, ale została opublikowana na kasetach VHS^[16]. Na Survivor Series, The Bolsheviks ponownie wzięli udział w pojedynku dziesięciu tag teamów, gdzie Zhukovowi udało się wyeliminować Jima Powersa, a tym samym cały tag team The Young Stallions. Kilka minut później The Bolsheviks również zostali wyeliminowani po tym jak Marty Jannetty zaatakował Zhukova Sunset Flipem i go przypiął^[17].

30 grudnia 1988 w WWF debiutował tag team The Bushwhackers. Wcześniej był on znany z tego, że przegrywał większość walk i służył bardziej jako archetyp komediowy. Jednak w swojej debiutanckiej walce pokonali The Bolsheviks w niecałe dwie i pół minuty^[8][18]. Przez kilka kolejnych miesięcy The Bolsheviks i The Bushwhackers rywalizowali ze sobą. The Bushwackers ostatecznie wygrali więcej walk^[19].

Tag team wystąpił również na WrestleManii VI 1 kwietnia 1990 roku. The Bolsheviks wzięli udział w segmencie zakulisowym, w którym komik Steve Allen miał zagrać rosyjski hymn narodowy, ale za każdym razem dla żartu grał coś innego denerwując przy tym wrestlerów. Obaj odeszli oburzeni w momencie gdy zamiast hymnu usłyszeli dochodzący z innego pomieszczenia dźwięk spłuczki. Tego wieczoru drużyna zmierzyła się z tag teamem The Hart Foundation (Bret Hart i Jim Neidhart). Ku uciesze widzów The Bolsheviks zostali zaatakowani w czasie odśpiewywania hymnu i przegrali w 19 sekund^{[3][7][20][21][22]}.

W 1990 roku gdy Zimna wojna dobiegła końca, a Litwa będąca zgodnie z fabułą ojczyzną Volkoffa ogłosiła niepodległość, wrestler zmienił swoje nastawienie^[23]. Został ambasadorem dobrej woli, promował pokojową współpracę między Stanami Zjednoczonymi, a Związkiem Radzieckim odnosząc się z równym szacunkiem wobec obu państw i od teraz przed rozpoczęciem każdej walki odśpiewywał hymn Stanów Zjednoczonych. Był to jego pierwszy w WWF face turn^[3][24][6]. Zhukov nie podzielał nowego nastawienia Volkoffa, więc obaj zawodnicy zaczęli ze sobą rywalizować, a tag team został rozwiązany^[25].

• Finishery
  • Kombinacja backbreaker hold (Volkoff) i Second rope axe handle elbow drop (Zhukov)

• Menedżerowie
  • Slick^[26]

• Wrestling Observer Newsletter
  • Najgorszy tag team (1988)