[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

The Monster Ball Tour

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Monster Ball Tour
Ilustracja
Wykonawca trasy koncertowej
Lady Gaga
Promowane albumy

The Fame Monster

Data rozpoczęcia

27 listopada 2009

Data zakończenia

6 maja 2011

Liczba koncertów

63 w Europie
119 w Ameryce Północnej
15 w Oceanii
4 w Azji
201 razem

Support

Semi Precious Weapons

Lady Gaga
The Fame Ball Tour
(2009)
The Monster Ball Tour
(2009–2011)
Born This Way Ball
(2012–2013)

The Monster Ball Tour – druga światowa trasa amerykańskiej piosenkarki pop Lady Gagi promująca jej drugi krążek The Fame Monster. Trasa oficjalnie została ogłoszona 15 października 2009 po jej trasie z raperem Kanye Westem, która nagle została odwołana. Gaga opisała trasę jako „pierwsza electro pop opera”. Tournée rozpoczęło się cztery dni po wydaniu albumu promowanego. Kid Cudi i Jason Derulo zostali potwierdzeni jako support w Ameryce Północnej, a zespół Alphabeat w Wielkiej Brytanii. Virgin Mobile USA i Virgin Mobile Kanada są sponsorami trasy w Ameryce. Haus of Gaga z Lady na czele zaprojektował oficjalny poster i etapy koncertów. Trasa The Monster Ball Tour zarobiła łączną sumę 227 milionów dolarów. Jest to najbardziej dochodowa trasa koncertowa debiutanta w historii muzyki. Gwiazda w jej ramach odwiedziła 4 kontynenty i zagrała 201 koncertów, w tym jeden w Trójmieście.

Pokaz podzielony jest na pięć części, w której ostatni to bis. Każdy etap przedstawia Lady w nowym stroju, wcześniej następuje krótkie wideo w czasie którego piosenkarka zmienia kostium. Artystka rozpoczęła show w labiryncie pełnym świateł. Następnie kontynuowana go grą na fortepianie akustycznym, zmianą fryzury na Kleopatrę i Roszpunkę. Krytycy chwalili trasę, chwaląc głos, poczucie stylu i mody Gagi. Byli pod wrażeniem teatralności show i porównywali ją do takiej wokalistki jak Madonna.

Początkowo artysta Kanye West i Lady Gaga planowali wspólnie zorganizować trasę koncertową pt: „Fame Kills: Starring Lady Gaga i Kanye West”, która została potwierdzona we wrześniu 2009 r. na zachodzie[1]. W 2009 MTV Video Music Awards West złożył publiczne oświadczenie, że przyjmuje przerwę w przemyśle muzycznym po ataku na niego przez media po wybuchu na Taylor Swift za wygraną w VMA w kategorii „Najlepszy Teledysk Roku”. Trasa Fame Kills powinna rozpocząć się 10 listopada 2009 roku w Phoenix w Arizonie. Wkrótce potem została oficjalnie odwołana bez żadnych wyjaśnień. Gaga w jednym z wywiadów stwierdziła, że: Kanye zamierza zrobić sobie przerwę, ale dobrą wiadomością jest to, że ona nie[2].

W miejsce zlikwidowanej trasy Fame Kills, Gaga oficjalnie zapowiedziała własną o nazwie Monster Ball Tour 15 października 2009 roku. Tournée pierwotnie planowano rozpocząć w Londynie na początku 2010 roku, ale rozpoczęto 27 listopada 2009 w Montrealu[3]. Raper Kid Cudi i piosenkarz Jason Derülo zostali potwierdzeni jako support[3][4]. Kid Cudi będzie wspierał piosenkarkę od początku trasy, Derulo dołączy 28 grudnia 2009 roku. Oficjalny poster trasy przedstawia wokalistkę w okularach Versace 676 z kolekcji „Orbit”, które założyła po raz pierwszy 3 października 2009 w programie Saturday Night Live. Produkt został zaprojektowany przez Nasira Mazhara we współpracy z firmą Gagi Haus of Gaga[2]. Sponsorem amerykańskich koncertów jest Virgin Mobile USA, który wprowadził „Free IP”. Program ten oferuje fanom, którzy poświęcają swój czas bezdomnym darmowe bilety[5].

Rozwój

[edytuj | edytuj kod]

W wywiadzie dla Rolling Stone, Gaga wyjaśniła, że chciała połączyć drogie stroje i piękny show, które byłoby dostępne dla jej fanów. Wspomniała też, że trasa to „opera pop-electro”, ponieważ sztuki teatralne i elementy przeplatają się i są odtwarzane jak w operze. Według niej projekt jest innowacyjny i jest na wysokim poziomie pod względem kreatywności. Lady chciała zmienić kształt sceny zaprojektowany przez jednego z projektantów Haus of Gaga. Piosenkarka wyjaśniła, że scena to coś w rodzaju trójkąta, diamentu, który pasuje do każdego miejsca koncertu. Niezależnie od tego gdzie piosenkarka da koncert fani odczują to samo.

Tematem tournée jest ewolucja[6]. Zgodnie z piosenkami z The Fame Monster trasę reprezentują demony, z którymi artystka miała do czynienia. Piosenki mówią o grzechu pierworodnym i demonach wewnątrz człowieka. Wokalistka powiedziała: „Tak, rozmawialiśmy o wzroście gospodarczym, a to doprowadziło nas do tego rodzaju przestrzeni naukowej i zaczęliśmy rozmawiać o rozwoju i ewolucji ludzkości i jak rozpocznie się jedna rzecz, my rozpoczniemy to wzajemnie.” Temat potworów i ewolucji ma odgrywać połączenie z modą w trasie, która Gaga określiła jako „inny poziom, który był na The Fame Ball Tour [...] To będzie prawdziwie artystycznego doświadczenia jakie kiedykolwiek było.” Lady stwierdziła, że niektóre rzeczy były inspirowane trasą Fame Kills, powiedziała, że „nie zamierza używać tego co stworzyliśmy razem [Gaga z Westem]”. Podkreślając dalej temat ewolucji, powiedziała, że zaczyna występ w komórce, a przez cały show dopiero się rozwija. Trasa jest historią o walce z potworami, użyto w niej piosenek z The Fame i The Fame Monster[7].

Support

[edytuj | edytuj kod]

Listy utworów

[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Północna[10]

[edytuj | edytuj kod]
Lady Gaga rozpoczynając koncert z Dance In The Dark
Gaga podczas LoveGame
Piosenkarka wykonując Paparazzi
Lady Gaga śpiewając Bad Romance podczas The Monster Ball Tour
  1. Dance in the Dark
  2. Just Dance
  3. LoveGame
  4. Alejandro
  5. „Monster”
  6. „So Happy I Could Die” (tylko koncerty w Detroit, Bostonie i Nowym Jorku)
  7. „Teeth”
  8. „Speechless”
  9. Poker Face” (Piano Version)
  10. „Make Her Say” (wykonywana z Kid Cudim) (tylko od 27 listopada do 11 grudnia 2009)
  11. „Fashion” (tylko od 27 listopada do 11 grudnia 2009)
  12. „The Fame”
  13. „Money Honey”
  14. Beautiful, Dirty, Rich
  15. „Boys Boys Boys”
  16. „Paper Gangsta” (tylko od 12 do 24 stycznia)
  17. Poker Face
  18. Paparazzi
  19. Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)
  20. Bad Romance

Europa, Oceania, Azja i Ameryka Północna[11]

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dance in the Dark
  2. „Glitter and Grease”
  3. Just Dance
  4. Beautiful, Dirty, Rich
  5. Vanity(do września 2010 roku)
  6. „The Fame”
  7. LoveGame
  8. „Boys Boys Boys”
  9. „Money Honey”
  10. Telephone
  11. „Brown Eyes”
  12. „Stand By Me” (tylko 15 maja, 18 maja i od 28 maja do 2 czerwca 2010)
  13. „Americano” (od maja 2011)
  14. „Speechless”
  15. Yoü and I(od lipca 2010 roku)
  16. „So Happy I Could Die”
  17. „Monster”
  18. „Teeth”
  19. Alejandro
  20. Poker Face
  21. Paparazzi
  22. Bad Romance
  23. Born This Way(od lutego 2011 roku)
  24. Judas” (od maja 2011)

Daty koncertów

[edytuj | edytuj kod]
Data Miasto Państwo Obiekt
Ameryka Północna
27 listopada 2009 Montreal Kanada Centre Bell
28 listopada 2009 Toronto Air Canada Centre
29 listopada 2009 Ottawa Scotiabank Place
1 grudnia 2009 Boston Stany Zjednoczone Citi Performing Arts Center
2 grudnia 2009
3 grudnia 2009 Camden Susquehanna Bank Center
9 grudnia 2009 Vancouver Kanada Queen Elizabeth Theatre
10 grudnia 2009
11 grudnia 2009
13 grudnia 2009 San Francisco Stany Zjednoczone Bill Graham Civic Auditorium
14 grudnia 2009
17 grudnia 2009 Las Vegas Pearl Concert Theater
18 grudnia 2009
19 grudnia 2009 San Diego San Diego Sports Arena
21 grudnia 2009 Los Angeles Nokia Theatre L.A. Live
22 grudnia 2009
23 grudnia 2009
27 grudnia 2009 Nowy Orlean UNO Lakefront Arena
28 grudnia 2009 Atlanta Fox Theatre
29 grudnia 2009
31 grudnia 2009 Miami Knight Center
2 stycznia 2010
3 stycznia 2010 Orlando UCF Arena
7 stycznia 2010 St. Louis Fox Theatre
8 stycznia 2010 Chicago Rosemont Theatre
9 stycznia 2010
10 stycznia 2010
12 stycznia 2010 Detroit Joe Louis Arena
13 stycznia 2010
20 stycznia 2010 Nowy Jork Radio City Music Hall
21 stycznia 2010
23 stycznia 2010
24 stycznia 2010
26 stycznia 2010 West Lafayette Elliott Hall of Music
Europa
18 lutego 2010 Manchester Anglia Manchester Arena
20 lutego 2010 Dublin Irlandia The O2
21 lutego 2010
22 lutego 2010 Belfast Irlandia Północna Odyssey Arena
24 lutego 2010 Liverpool Anglia Echo Arena
26 lutego 2010 Londyn The O2
27 lutego 2010
1 marca 2010 Glasgow Szkocja Scottish Exhibition and Conference Centre
3 marca 2010 Cardiff Walia Cardiff International Arena
4 marca 2010 Newcastle Anglia Metro Radio Arena
5 marca 2010 Birmingham LG Arena
Oceania
13 marca 2010 Auckland Nowa Zelandia Vector Arena
14 marca 2010
17 marca 2010 Sydney Australia Sydney Entertainment Centre
18 marca 2010
20 marca 2010 Newcastle Newcastle Entertainment Centre
23 marca 2010 Melbourne Rod Laver Arena
24 marca 2010
26 marca 2010 Brisbane Brisbane Entertainment Centre
27 marca 2010
29 marca 2010 Canberra AIS Arena
1 kwietnia 2010 Perth Burswood Dome
3 kwietnia 2010 Adelaide Adelaide Entertainment Centre
5 kwietnia 2010 Wollongong WIN Entertainment Centre
7 kwietnia 2010 Sydney Sydney Entertainment Centre
9 kwietnia 2010 Melbourne Rod Laver Arena
Azja
14 kwietnia 2010 Kobe Japonia Kobe World Kinen Hall
15 kwietnia 2010
17 kwietnia 2010 Jokohama Yokohama Arena
18 kwietnia 2010
Europa
7 maja 2010 Sztokholm Szwecja Ericsson Globe
8 maja 2010
10 maja 2010 Hamburg Niemcy O2 World
11 maja 2010 Berlin O2 World
15 maja 2010 Arnhem Holandia GelreDome
17 maja 2010 Antwerpia Belgia Sportpaleis
18 maja 2010
21 maja 2010 Paryż Francja Palais Omnisports de Paris-Bercy
22 maja 2010
24 maja 2010 Oberhausen Niemcy König Pilsener Arena
25 maja 2010 Strasburg Francja Zénith de Strasbourg
27 maja 2010 Nottingham Anglia National Ice Centre
28 maja 2010 Birmingham LG Arena
30 maja 2010 Londyn The O2 Arena
31 maja 2010
2 czerwca 2010 Manchester Manchester Arena
3 czerwca 2010
4 czerwca 2010 Sheffield Sheffield Arena
Ameryka Północna
28 czerwca 2010 Montreal Kanada Centre Bell
1 lipca 2010 Boston Stany Zjednoczone TD Garden
2 lipca 2010
4 lipca 2010 Atlantic City Boardwalk Hall
6 lipca 2010 Nowy Jork Madison Square Garden
7 lipca 2010
9 lipca 2010
11 lipca 2010 Toronto Kanada Air Canada Centre
12 lipca 2010
14 lipca 2010 Cleveland Stany Zjednoczone Quicken Loans Arena
15 lipca 2010 Indianapolis Conseco Fieldhouse
17 lipca 2010 St. Louis Scottrade Center
20 lipca 2010 Oklahoma City Chesapeake Energy Arena
22 lipca 2010 Dallas American Airlines Center
23 lipca 2010
25 lipca 2010 Houston Toyota Center
26 lipca 2010
28 lipca 2010 Denver Pepsi Center
31 lipca 2010 Phoenix US Airways Center
3 sierpnia 2010 Kansas City Sprint Center
6 sierpnia 2010 Chicago Grant Park
11 sierpnia 2010 Los Angeles Staples Center
12 sierpnia 2010
13 sierpnia 2010 Las Vegas MGM Grand Garden Arena
16 sierpnia 2010 San Jose HP Pavilion
17 sierpnia 2010
19 sierpnia 2010 Portland Rose Garden
21 sierpnia 2010 Tacoma Tacoma Dome
23 sierpnia 2010 Vancouver Kanada Rogers Arena
24 sierpnia 2010
26 sierpnia 2010 Edmonton Rexall Place
27 sierpnia 2010
30 sierpnia 2010 Saint Paul Stany Zjednoczone Xcel Energy Center
31 sierpnia 2010
2 września 2010 Milwaukee Bradley Center
4 września 2010 Auburn Hills The Palace of Auburn Hills
5 września 2010 Pittsburgh Consol Energy Center
7 września 2010 Waszyngton Verizon Center
8 września 2010 Charlottesville John Paul Jones Arena
14 września 2010 Filadelfia Wells Fargo Center
15 września 2010
16 września 2010 Hartford XL Center
18 września 2010 Charlotte Time Warner Cable Arena
19 września 2010 Raleigh RBC Center
Europa
13 października 2010 Helsinki Finlandia Hartwall Areena
14 października 2010
16 października 2010 Oslo Norwegia Oslo Spektrum
17 października 2010
20 października 2010 Herning Dania Jyske Bank Boxen
26 października 2010 Dublin Irlandia The O2
27 października 2010
29 października 2010
30 października 2010 Belfast Irlandia Północna Odyssey Arena
1 listopada 2010
2 listopada 2010
5 listopada 2010 Zagrzeb Chorwacja Arena Zagreb
7 listopada 2010 Budapeszt Węgry Budapest Sports Arena
9 listopada 2010 Turyn Włochy Torino Palasport Olimpico
11 listopada 2010 Wiedeń Austria Wiener Stadthalle
14 listopada 2010 Zurych Szwajcaria Hallenstadion
15 listopada 2010
17 listopada 2010 Praga Czechy O2 Arena
19 listopada 2010 Malmö Szwecja Malmö Arena
22 listopada 2010 Antwerpia Belgia Sportpaleis
23 listopada 2010
26 listopada 2010 Gdańsk Polska Ergo Arena
29 listopada 2010 Rotterdam Holandia Ahoy Rotterdam
3 listopada 2010
2 grudnia 2010 Lyon Francja Halle Tony Garnier
4 grudnia 2010 Mediolan Włochy Mediolanum Forum
5 grudnia 2010
7 grudnia 2010 Barcelona Hiszpania Palau Sant Jordi
10 grudnia 2010 Lizbona Portugalia Pavilhão Atlântico
12 grudnia 2010 Madryt Hiszpania Palacio de Deportes
16 grudnia 2010 Londyn Anglia The O2
17 grudnia 2010
20 grudnia 2010 Paryż Francja Palais Omnisports de Paris-Bercy
21 grudnia 2010
Ameryka Północna
19 lutego 2011 Atlantic City Stany Zjednoczone Boardwalk Hall
21 lutego 2011 Nowy Jork Madison Square Garden
22 lutego 2011
24 lutego 2011 Waszyngton Verizon Center
26 lutego 2011 Pittsburgh Consol Energy Center
28 lutego 2011 Chicago United Center
1 marca 2011 Grand Rapids Van Andel Arena
3 marca 2011 Toronto Kanada Air Canada Centre
4 marca 2011 Buffalo Stany Zjednoczone HSBC Arena
6 marca 2011 Ottawa Kanada Scotiabank Place
8 marca 2011 Boston Stany Zjednoczone TD Garden
10 marca 2011 Columbus Jerome Schottenstein Center
12 marca 2011 Louisville KFC Yum! Center
14 marca 2011 Dallas American Airlines Center
15 marca 2011 San Antonio AT&T Center
17 marca 2011 Omaha Qwest Center Omaha
19 marca 2011 Salt Lake City EnergySolutions Arena
22 marca 2011 Oakland Oracle Arena
23 marca 2011 Sacramento ARCO Arena
25 marca 2011 Las Vegas MGM Grand Garden Arena
26 marca 2011 Phoenix US Airways Center
28 marca 2011 Los Angeles Staples Center
29 marca 2011 San Diego Viejas Arena
31 marca 2011 Anaheim Honda Center
4 kwietnia 2011 Tulsa BOK Center
6 kwietnia 2011 Austin Frank Erwin Center
8 kwietnia 2011 Houston Toyota Center
9 kwietnia 2011 Nowy Orlean New Orleans Arena
12 kwietnia 2011 Fort Lauderdale BankAtlantic Center
13 kwietnia 2011 Miami American Airlines Arena
15 kwietnia 2011 Orlando Amway Center
16 kwietnia 2011 Tampa St. Pete Times Forum
18 kwietnia 2011 Atlanta Arena at Gwinnett Center
19 kwietnia 2011 Nashville Bridgestone Arena
22 kwietnia 2011 Newark Prudential Center
23 kwietnia 2011 Uniondale Nassau Veterans Memorial Coliseum
25 kwietnia 2011 Montreal Kanada Centre Bell
27 kwietnia 2011 Cleveland Stany Zjednoczone Quicken Loans Arena
3 maja 2011 Guadalajara Meksyk Estadio Tres de Marzo
5 maja 2011 Meksyk Foro Sol
6 maja 2011

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]
Obiekt Miasto Sprzedane bilety Dochód
Centre Bell Montreal 40,285 / 44,466 (90%) $10,016,362
Air Canada Centre Toronto 28,753 / 28,753 (100%) $2,506,582
Scotiabank Place Ottawa 21,895 / 21,895 (100%) $1,891,532
Wang Theatre Boston 7,056 / 7,056 (100%) $4,385,924
Susquehanna Bank Center Camden 7,143 / 7,143 (100%) $4,891,295
Queen Elizabeth Theatre Vancouver 8,220 / 8,220 (100%) $479,149
Bill Graham Civic Auditorium San Francisco 17,000 / 17,000 (100%) $9,840,960
Nokia Theatre Los Angeles 20,559 / 20,559 (100%) $944,680
Fox Theatre Atlanta 8,897 / 8,897 (100%) $489,849
James L. Knight Center Miami 9,365 / 9,365 (100%) $445,933
UCF Arena Orlando 6,753 / 6,785 (99%) $283,886
Rosemont Theatre Rosemont 12,712 / 13,032 (97%) $610,177
Joe Louis Arena Detroit 16,084 / 16,648 (97%) $750,090
Radio City Music Hall New York City 23,684 / 23,684 (100%) $1,360,515
Edward C. Elliott Hall of Music West Lafayette 5,765 / 5,765 (100%) $198,893
Manchester Arena Manchester 40,327 / 40,472 (~100%) $3,007,033
The O2 Dublin 25,194 / 25,194 (100%) $1,225,970
Odyssey Arena Belfast 10,038 / 10,038 (100%) $426,986
The O2 Arena London 67,795 / 67,812 (99%) $4,618,330
Vector Arena Auckland 23,084 / 23,936 (96%) $1,056,840
Sydney Entertainment Centre Sydney 35,460 / 35,460 (100%) $2,533,140
Newcastle Entertainment Centre Newcastle 7,182 / 7,225 (99%) $527,770
Rod Laver Arena Melbourne 39,299 / 39,299 (100%) $2,679,010
AIS Arena Canberra 4,990 / 5,058 (99%) $328,569
Burswood Dome Perth 18,383 / 22,891 (80%) $1,746,560
Adelaide Entertainment Centre Adelaide 9,186 / 9,791 (94%) $629,515
WIN Entertainment Centre Wollongong 5,183 / 5,746 (90%) $349,420
Brisbane Entertainment Centre Brisbane 25,222 / 25,476 (99%) $2,065,210
O2 World Hamburg Hamburg 7,010 / 10,500 (67%) $600,688
Sportpaleis Antwerp 63,759 / 63,759 (100%) $5,255,380
Palais Omnisports de Paris-Bercy Paris 31,474 / 31,552 (~100%) $2,763,340
Boardwalk Hall Atlantic City 26,827 / 26,837 (100%) $3,434,715
Madison Square Garden New York City 74,410 / 74,410 (100%) $8,295,034
American Airlines Center Dallas 39,501 / 41,619 (95%) $4,334,491<
Staples Center Los Angeles 44,094 / 44,476 (99%) $5,091,571
Rose Garden Portland 13,149 / 13,149 (100%) $1,386,255
Rexall Place Edmonton 28,282 / 28,282 (100%) $2,794,870
Verizon Center Washington, D.C. 29,608 / 29,608 (100%) $3,235,156
Consol Energy Center Pittsburgh 14,713 / 14,713 (100%) $1,554,415
United Center Chicago 15,845 / 15,845 (100%) $1,801,457
Van Andel Arena Grand Rapids 11,992 / 11,992 (100%) $1,227,096
HSBC Arena Buffalo 15,512 / 15,512 (100%) $1,580,602
TD Garden Boston 14,361 / 14,361 (100%) $1,525,663
Jerome Schottenstein Center Columbus 13,229 / 13,229 (100%) $1,369,378
KFC Yum! Center Louisville 17,270 / 17,270 (100%) $1,678,962
AT&T Center San Antonio 14,257 / 14,257 (100%) $1,462,754
Qwest Center Arena Omaha 15,313 / 15,313 (100%) $1,606,232
EnergySolutions Arena Salt Lake City 14,385 / 14,385 (100%) $1,313,005
Oracle Arena Oakland 15,913 / 15,913 (100%) $1,563,797
Power Balance Pavilion Sacramento 14,285 / 14,285 (100%) $1,302,951
MGM Grand Garden Arena Las Vegas 14,119 / 14,119 (100%) $1,712,826
US Airways Center Phoenix 14,166 / 14,166 (100%) $1,386,115
Viejas Arena San Diego 9,655 / 9,655 (100%) $1,147,055
Honda Center Anaheim 13,026 / 13,026 (100%) $1,380,353
BOK Center Tulsa 13,710 / 13,710 (100%) $1,322,897
Frank Erwin Center Austin 12,904 / 12,904 (100%) $1,295,938
Toyota Center Houston 13,412 / 13,412 (100%) $1,401,330
New Orleans Arena New Orleans 13,513 / 13,513 (100%) $1,392,998
BankAtlantic Center Sunrise 13,398 / 13,398 (100%) $1,442,679
American Airlines Arena Miami 14,695 / 14,695 (100%) $1,573,090
Amway Center Orlando 13,451 / 13,451 (100%) $1,460,286
St. Pete Times Forum Tampa 15,134 / 15,134 (100%) $1,506,017
Arena at Gwinnett Center Atlanta 10,864 / 10,864 (100%) $1,173,392
Bridgestone Arena Nashville 14,925 / 14,925 (100%) $1,485,607
Prudential Center Newark 14,809 / 14,809 (100%) $1,500,885
Nassau Veterans Memorial Coliseum Uniondale 13,195 / 13,195 (100%) $1,393,404
Quicken Loans Arena Cleveland 14,857 / 14,857 (100%) $1,499,897
Estadio Tres de Marzo Guadalajara 29,047 / 29,047 (100%) $2,559,232
Foro Sol Meksyk 111,060 / 111,060 (100%) $6,699,708
W sumie 1,454,824 / 1,469,682 (99%) $227.400.000

Personel

[edytuj | edytuj kod]
  • Reżyser – Arthur Fogel
  • Dyrektorzy kreatywni – Matthew „Dada” Williams i Willo Perron
  • Choreograf – Laurie-Ann Gibson
  • Asystent Choreografa – Richard Jackson
  • Stylista – Nicola Formichetti
  • Asystent Stylisty– Anna Trevelyon
  • Stylista Fryzur – Frederic Aspiras
  • Makijaż – Tara Savelo and Sarah Nicole Tanno
  • Reżyser Video – Nick Knight and Haus of Gaga
  • Edytor Video – Ruth Hogben, Kevin Stenning (BURSTvisual)
  • Video Programista – Matt Shimamoto
  • Firma Lighting – Production Resource Group (PRG)
  • Wideo na żywo – Nocturne Video
  • Oświetlenia – Willie Williams
  • Reżyser Oświetlenia – Ethan Weber
  • Zarządzanie – Troy Carter
  • Finanse – TMI Productions
  • Organizator – Live Nation Global Touring (Worldwide) and AEG Live (UK)
  • Sponsor trasy koncertowej – Virgin Mobile (US) and M.A.C Cosmetics (Worldwide)
  • Tancerze– Michael Silas, Ian McKenzie, Asiel Hardison, Graham Breitenstein, Montana Efaw, Sloan Taylor-Rabinor,
    Amanda Balen, Molly d’Amour, Mark Kanemura, Jeremy Hudson, Cassidy Noblett i Victor Rojas
Oryginalne show (2009–10)
  • Dyrektor Muzyczny – Jeff Bhasker
  • Scenografia – Es Devlin
  • Zestaw Zbudowany – Tait Towers
  • Kostiumy – Haus of Gaga with Franc Fernandez, Gary Card, Maison Martin Margiela, Miguel Villalobos,
    Oscar O Lima i Zaldy Goco
  • Keytar – Lady Gaga
  • Gitara – Adam Smirnoff
  • Perkusja – Charles Haynes
  • Keyboards – Pete Kuzma
  • Keyboards/Bas – Mitch Cohn
Zmienione show (2010–11)
  • Dyrektor Muzyczny – Joe „Flip” Wilson
  • Scenografia – Roy Bennett
  • Zestaw Zabudowany – Tait Towers
  • Ustawienie Rzeźby – Nick Knight and Kevin Stenning
  • Kostiumy – Haus of Gaga with Giorgio Armani, Miuccia Prada, Philip Treacy, Charlie le Mindu, Jaiden rVa James,
    Rachel Barrett, Gary Card, Keko Hainswheeler, Atsuko Kudo, Alex Noble, Zaldy Goco, Alun Davies,
    Marko Mitanovski, Alexander McQueen i NOKI
  • Emma and Keytar - Lady Gaga
  • Gitara – Ricky Tillo and Kareem Devlin
  • Perkusja – George „Spanky” McCurdy
  • Keyboards – Brockett Parsons
  • Bas – Lanar “Kern” Brantley
  • Elektryczne Skrzypce – Judy Mickey Kang
  • Harfa – Rashida Jolley
  • Chórek – Posh, Charity Davis, Ameera Perkins, Lenesha Randolph, Taneka Samone Duggan, Chevonne Ianuzzi i Jasmine Morrow

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rolling Stone magazine. (Journal, magazine, 1967) [WorldCat.org] [online], worldcat.org [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  2. a b Lady Gaga Says Kanye West Is 'A Good Person' - MTV [online], mtv.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  3. a b Lady Gaga Unveils 'Monster Ball' Tour Dates, 'The Fame Monster' Tracklist | Billboard.com
  4. a b c Exclusive: Jason Derulo To Tour With Lady Gaga - MTV [online], mtv.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  5. Lady Gaga : News : Monster Ball 2010 North American Tour Announcement!
  6. Lady Gaga's Monster Ball Tour: The Concept | MTV [online], mtv.com [dostęp 2017-11-27].
  7. Lady Gaga Plans To Battle Her 'Monsters' During Monster Ball Tour - MTV [online], mtv.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  8. Alphabeat Signs Universal Publishing Deal. [dostęp 2010-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-01)].
  9. Mutant showgirl: Lady Gaga touches down in Las Vegas - Las Vegas Sun Newspaper [online], lasvegassun.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  10. Columnists | Toronto Sun [online], torontosun.com [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-05] (ang.).
  11. BBC News - Lady Gaga: The Monster Ball meets Manchester [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2017-11-27] (ang.).