Termy Nerona

Dwie zachowane kolumny term na via di S. Eustachio

Termy Nerona – nieistniejące obecnie termy w Rzymie, zbudowane za panowania cesarza Nerona. Znajdowały się na Polu Marsowym, na obszarze pomiędzy północno-zachodnim narożnikiem Panteonu a cyrkiem Domicjana (obecnie piazza Navona)^[1]. Był to drugi, po termach Agryppy, kompleks łaźni publicznych w mieście^[1].

Wzniesione przypuszczalnie w latach 60–62, wkrótce po oddaniu do użytku spłonęły od uderzenia pioruna i zostały odbudowane w 64 roku^[1]. Zorientowane w kierunku północnym termy zajmowały powierzchnię około 190×120 m^[1]. W 227 roku, za panowania Aleksandra Sewera, łaźnie zostały rozbudowane i przebudowane. Dostawiono do nich nowy budynek i doprowadzono akwedukt. Odtąd nazywano je termami Aleksandryjskimi (thermae Alexandrinae), chociaż stara nazwa także pozostała w użyciu^[1]. Ruiny budowli istniały jeszcze w XVI wieku, kiedy to badał je Andrea Palladio. Stopniowo zostały rozebrane na budulec, użyty m.in. do wzniesienia Palazzo Madama i Palazzo Giustiniani. Za pontyfikatu papieża Aleksandra VII dwie granitowe kolumny pochodzące z term użyto do naprawy uszkodzonego przedsionka Panteonu^[1].

Podczas prac archeologicznych na piazza S. Luigi dei Francesi w 1934 roku odnaleziono pochodzące z dawnych term dwie kolumny i kawałek gzymsu, ustawione w 1950 roku na via di S. Eustachio^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 393-395. ISBN 0-8018-4300-6.

[richardson-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 393-395. ISBN 0-8018-4300-6.

[1]