Teochew

Teochew, tiochiu, diojiu (潮州話, teoch. Dio5 ziu1 uê7, pinyin Cháozhōuhuà) – dialekt należący do grupy języków minnańskich^[1], używany w regionie Chaoshan we wschodniej części prowincji Guangdong w Chinach. Wykazuje niski poziom podobieństwa do innych dialektów minnańskich, rzędu 50%^[2]. Zachował potrójną opozycję fonologiczną spółgłosek bezdźwięcznych przydechowych, bezdźwięcznych nieprzydechowych i dźwięcznych nieprzydechowych, nieistniejącą w języku mandaryńskim^[3].

Dialekt teochew jest dialektem chińskim najbardziej powszechnie używanym przez Chińczyków zamieszkujących Tajlandię.

Teochew powszechnie zapisywany jest odrębnym systemem romanizacji, która każdemu z sześciu tonów przyporządkowuje cyfrę go określającą, stawianą za sylabą, która jest w nim wypowiadana.

Przypisy

↑ Charlene Gia LimCh.G.L. Tan Charlene Gia LimCh.G.L., An Introduction To The Culture And History Of The Teochews In Singapore, Singapore: World Scientific, 2018, s. 26, ISBN 978-981-3239-35-7, ISBN 978-981-323-937-1 [dostęp 2023-09-20] (ang.).
↑ Index of Overall Mutual Intelligibility in Minnan Dialects, glossika.com [zarchiwizowane 2008-11-21] (ang.).
↑ Teochew (Diojiu Ue / 潮州話). omniglot.com. [dostęp 2010-12-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Chinese, Min Nan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-10-29] (ang.).
Teochew language and pronunciation [online], Omniglot [dostęp 2023-09-20] (ang.).
Teochew: Lingua Franca by Thomas Liew. YouTube.
Wikitongues: The Teochew language, casually spoken. YouTube.

[1] Charlene Gia LimCh.G.L. Tan Charlene Gia LimCh.G.L., An Introduction To The Culture And History Of The Teochews In Singapore, Singapore: World Scientific, 2018, s. 26, ISBN 978-981-3239-35-7, ISBN 978-981-323-937-1 [dostęp 2023-09-20] (ang.).

[glossika-2] Index of Overall Mutual Intelligibility in Minnan Dialects, glossika.com [zarchiwizowane 2008-11-21] (ang.).

[3] Teochew (Diojiu Ue / 潮州話). omniglot.com. [dostęp 2010-12-24]. (ang.).

[1]

[2]

[3]