Talassa (księżyc)
Talassa jest na tym zdjęciu oznaczona 1989 N5 | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca |
Richard J. Terrile (Voyager Imaging Team) |
Data odkrycia |
sierpień 1989 |
Tymczasowe oznaczenie |
S/1989 N 5 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka |
50 074 km[1] |
Mimośród |
0,0002[1] |
Okres obiegu |
0,311 d[1] |
Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a |
0,135°[1] |
Długość węzła wstępującego |
145,980°[1] |
Argument perycentrum |
237,065°[1] |
Anomalia średnia |
262,923°[1] |
Własności fizyczne | |
Wymiary |
108×100×52 km[2] |
Masa |
3,7 × 1017 kg |
Średnia gęstość |
1,3 g/cm³[3] |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,013 m/s² |
Albedo |
0,091[3] |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|
Temperatura powierzchni |
~51 K |
Talassa (Neptun IV, ang. Thalassa) – drugi (w kolejności od planety) księżyc Neptuna. Nazwa satelity pochodzi od Talassy, córki Eteru i Hemery z mitologii greckiej[4]. Thalassa jest również greckim określeniem morza.
Talassa została odkryta w sierpniu 1989 roku ze zdjęć zrobionych przez sondę Voyager 2. Otrzymała tymczasowe oznaczenie S/1989 N 5[4].
Ma nieregularny kształt i nie wykazuje śladów jakiejkolwiek modyfikacji geologicznej. Orbita Talassy znajduje się wewnątrz granicy Roche’a, przez co siły pływowe działające na ten księżyc spowodują, że pewnego dnia spadnie na Neptuna lub rozpadnie się na kawałki, a jego pozostałości zasilą pierścień planety.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- lista księżyców Neptuna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-14]. (ang.).
- ↑ David R. Williams: Neptunian Satellite Fact Sheet. NASA, 2015-10-13. [dostęp 2016-02-14]. (ang.).
- ↑ a b c Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-14]. (ang.).
- ↑ a b Thalassa. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Thalassa. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).