[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Wydział Teologiczny Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wydział Teologiczny
Faculty of Theology
Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie
Ilustracja
Gmach Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie przy ul. W. Broniewskiego 48 mieszczący Wydział Teologiczny ChAT
Państwo

 Polska

Adres

01-771 Warszawa, ul. Władysława Broniewskiego 48

Dziekan

dr hab. Jerzy Ostapczuk prof. ChAT

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wydział Teologiczny”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wydział Teologiczny”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wydział Teologiczny”
52°14′52,0800″N 21°00′28,0800″E/52,247800 21,007800
Strona internetowa

Wydział Teologiczny ChAT – jeden z dwóch wydziałów Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie będący podstawową jednostką organizacyjną w rozumieniu poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 27 lipca 2005 Prawo o szkolnictwie wyższym[1]. Ma siedzibę we własnym gmachu przy ul. Władysława Broniewskiego 48 w Warszawie. W latach 1968–2018 mieścił się w Centrum Luterańskim przy ul. Miodowej 21.

Dawna siedziba Wydziału Teologicznego ChAT w Centrum Luterańskim przy ul. Miodowej w Warszawie

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Jest najstarszą jednostką organizacyjną ChAT, istnieje od 1954[2]. Jest kontynuatorem powstałego w 1920 Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz utworzonego w okresie międzywojennym Studium Teologii Prawosławnej UW. Początkowo posiadał dwie sekcje teologiczne: Sekcję Ewangelicką i Sekcję Starokatolicką. W 1957 powołano do życia Sekcję Prawosławną[2]. Odtąd Wydział posiada:

  • Sekcję Teologii Ewangelickiej
  • Sekcję Teologii Prawosławnej
  • Sekcję Teologii Starokatolickiej

W 2012 został z niego wyodrębniony Wydział Pedagogiczny, który stał się drugą podstawową jednostką organizacyjną uczelni[3] (w 2019 przemianowany na Wydział Nauk Społecznych)[4].

16 listopada 2016 z okazji 200-lecia obecności teologii jako dyscypliny akademickiej na forum uniwersyteckim w Warszawie (w związku z obchodami 200-lecia Uniwersytetu Warszawskiego) odbyło się wspólne posiedzenie Rady Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Rady Wydziału Teologicznego ChAT. Podczas tego posiedzenia podjęto wspólną uchwałę zawierającą deklarację na temat związków obu Wydziałów i woli współpracy w przyszłości. Posiedzeniu towarzyszyła zorganizowana przez Wydziały Teologiczne UKSW i ChAT 2-dniowa konferencja naukowa pt. 200 lat teologii uniwersyteckiej w Warszawie[5].

Studia

[edytuj | edytuj kod]

W Wydziale prowadzone są obecnie następujące studia[6]:

  • Studia I stopnia (licencjackie) na kierunku teologia w specjalnościach: Teologia ewangelicka, Teologia prawosławna, Teologia starokatolicka
  • Studia II stopnia (magisterskie) na kierunku teologia w specjalnościach: Teologia ewangelicka, Teologia prawosławna, Teologia starokatolicka
  • Studia III stopnia (doktoranckie): studia doktoranckie w zakresie nauk teologicznych – teologii ewangelickiej, prawosławnej i starokatolickiej
  • Studia podyplomowe: Integracja społeczna i prawa człowieka w kontekście wieloreligijności (3-semestralne)

Uprawnienia akademickie

[edytuj | edytuj kod]

Wydział posiada prawo do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego nauk teologicznych[7].

Poczet dziekanów

[edytuj | edytuj kod]

W ostatnich latach dziekanami Wydziału byli:

Władze

[edytuj | edytuj kod]

Władze dziekańskie Wydziału w kadencji 2016–2020

[edytuj | edytuj kod]

Członkowie Rady Wydziału

[edytuj | edytuj kod]

Wewnątrzwydziałowe jednostki organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Sekcja Teologii Ewangelickiej

[edytuj | edytuj kod]

Kierownik: bp prof. ChAT dr hab. Marcin Hintz

  • Katedra Wiedzy Nowotestamentowej i Języka Greckiego, kierownik: ks. prof. ChAT dr hab. Marek Uglorz
  • Katedra Wiedzy Starotestamentowej i Języka Hebrajskiego, kierownik: prof. ChAT dr hab. Jakub Slawik
  • Katedra Teologii Historycznej, kierownik: prof. ChAT dr hab. Jerzy Sojka
  • Katedra Teologii Systematycznej, kierownik: bp prof. ChAT dr hab. Marcin Hintz
  • Katedra Ewangelickiej Teologii Praktycznej, p.o. kierownika: bp dr Adrian Korczago
  • Pracownia Badań nad Pentekostalizmem[10]

Sekcja Teologii Prawosławnej

[edytuj | edytuj kod]

Kierownik: abp prof. zw. dr hab. Jerzy Mariusz Pańkowski

  • Katedra Pisma Świętego Nowego Testamentu, kierownik: dr hab. Jerzy Ostapczuk
  • Katedra Pisma Świętego Starego Testamentu, kierownik: dr hab. Jerzy Ostapczuk
  • Katedra Prawosławnej Teologii Praktycznej, kierownik: abp prof. zw. dr hab. Jerzy Mariusz Pańkowski
  • Katedra Historii Kościoła Powszechnego i Autokefalicznych Kościołów Prawosławnych, kierownik: ks. dr Doroteusz Sawicki
  • Katedra Prawosławnej Teologii Dogmatycznej i Moralnej, kierownik: metropolita prof. zw. dr hab. Sawa Michał Hrycuniak
  • Katedra Patrologii, kierownik: ks. prof. ChAT dr Jerzy Tofiluk[11]

Sekcja Teologii Starokatolickiej

[edytuj | edytuj kod]

Kierownik: vacat

  • Katedra Biblistyki, p.o kierownika: dr hab. Borys Przedpełski, prof. ChAT
  • Katedra Starokatolickiej Teologii Dogmatycznej i Moralnej
  • Katedra Historii Kościoła, p.o kierownika: dr hab. Borys Przedpełski, prof. ChAT
  • Katedra Starokatolickiej Teologii Praktycznej, p.o. kierownika: dr hab. Borys Przedpełski[12]

Katedry międzysekcyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • Katedra Nauk o Religii i Ekumenizmu, kierownik: prof. zw. dr hab. Marek Uglorz
  • Katedra Prawa Wyznaniowego i Kanonicznego[13]

Habilitacje

[edytuj | edytuj kod]
  • 2019: Mirosław Białous: Antropologiczny wymiar eklezjalnej misyjności na przykładzie doświadczeń kerygmatycznych Prawosławnej Cerkwi Rosyjskiej w periodzie XVII-XIX wieku[14]
  • 2019: Jakub (Kostiuczuk): Społeczne nauczanie Kościoła Prawosławnego[15]
  • 2018: Jerzy Sojka: Widzialne Słowo. Sakramenty w luterańskiej „Księdze zgody”[16]
  • 2018: Wilhelm Schwendemann: Reformation und Humanismus. Phillipp Melanchthon und Johannes Calvin[17]
  • 2018: Urszula Pawluczuk: Osiemnastowieczne Wilno. Miasto wielu religii i narodów[18]
  • 2017: Andrzej Borkowski: Między Konstantynopolem a Moskwą. Źródła greckie do autokefalii Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej (1919–1927)[19]
  • 2015: Jarosław Kadylak: Drogi duchowego doskonalenia w chrześcijaństwie wschodnim. T. I. „Katharsis”. T. II. „Fotismos”. T. III. „Henosis”
  • 2015: Piotr Lorek: Motyw wygnania a doktryna piekła w Nowym Testamencie
  • 2015: Marek Ławreszuk: Modlitwa wspólnoty. Historyczny rozwój prawosławnej tradycji liturgicznej
  • 2015: Elżbieta Kucharska-Dreiss: Bóg głoszony w kazaniach – z językoznawczego punktu widzenia
  • 2014: Borys Przedpełski: Odśrodkowe tendencje reformistyczne Kościoła Rzymskokatolickiego krajów języka niemieckiego w XVIII i XIX stuleciu
  • 2014: Dymitr Romanowski, Antoni Chrapowicki. Filozofia, teologia, kultura
  • 2014: Irena Matus, Schyłek unii i proces restytucji prawosławia w obwodzie białostockim w lata 30 XIX wieku
  • 2014: Jacek Aleksander Prokopski: Hegel–Kierkegaard. Filozoficzno-teologiczna kontrowersja. Krytyczny komentarz do głównych dzieł
  • 2014: Jerzy Ostapczuk, Sobotnie i niedzielne perykopy liturgiczne z Ewangelii Mateusza w cerkiewnosłowiańskich lekcjonarzach krótkich
  • 2013: Andrzej Piotr Kluczyński, „Książę Pokoju” (Iz 9,5). Obraz monarchii izraelskiej w księgach prorockich Starego Testamentu
  • 2011: Bazyli Doroszkiewicz, Monastycyzm bizantyjski od IX do połowy XV wieku
  • 2011: Alfred Tschirschnitz, Kult Baala i Aszery w tekstach Starego Testamentu. Studium historyczno-teologiczne
  • 2011: Jakub Slawik, Hiob przed Bogiem. Studium egzegetyczne prologu i epilogu Księgi Hioba mów Hioba
  • 2010: Marek Jerzy Uglorz, Jezus Chrystus wczoraj i dziś. Ten sam i na wieki. Chrystologiczne wyznanie Listu do Hebrajczyków
  • 2008: Rafał Marcin Leszczyński, Starożytna koncepcja Logosu i jej wpływ na myśl wczesnego chrześcijaństwa
  • 2008: Jerzy Mariusz Pańkowski, W poszukiwaniu zbawienia – bogactwo i piękno życia duchowego w ascetyczno-teologicznej myśli św. Iganacego Branczaninowa
  • 2008: Kalina Wojciechowska, Opowiadam wam jak Piotr. Elementy stylu i stylizacji w Ewangelii Marka
  • 2008: Marcin Hintz, Etyka ewangelicka i jej wymiar eklezjalny. Studium historyczno-systematyczne
  • 2008: Włodzimierz Wołosiuk, Wschodniosłowiańscy kompozytorzy muzyki cerkiewnej od XVII do pierwszej połowy XX wieku i obecność ich utworów w nabożeństwach PAKP
  • 2004: Mirosław Patalon, Teologia a pedagogika. Teologia mediacji H. Richarda Niebuhra jako źródło inspiracji pedagogicznych
  • 2003: Tadeusz Jacek Zieliński, Iustificatio impii. Usprawiedliwienie „sola fide” jako główny artykuł wiary protestancko-konserwatywnego nurtu Kościoła Anglii
  • 1999: Bogusław Milerski, Religia a szkoła. Status edukacji religijnej w szkole w ujęciu ewangelickim
  • 1998: Władysław Pabiasz, Małżeństwo i etyka seksualna w teologicznej refleksji Marcina Lutra
  • 1997: Christoph Führer, Aspekte eines Christentums der Zukunft Zur Theologie und Spiritualiät Friedrich Rittelmeyers
  • 1997: Bogusław Widła, Antropologia egzystencjalna Apokalipsy Janowej
  • 1992: Charyton Popow [brak danych]
  • 1989: Dymitr Kirow, Dobro i zło w bułgarskiej literaturze cerkiewnej IX–XX w.[20]
  • 1988: Manfred Uglorz, Obecność Boga w chrystologicznej refleksji ewangelisty Jana
  • 1987: Janusz Tadeusz Maciuszko, Ewangelicka postyllografia polska XVI–XVIII wieku
  • 1987: Rościsław Kozłowski, Rosyjska eklezjologia prawosławna w XIX–XX wieku
  • 1986: Marian Bendza, Tendencje unijne względem Cerkwi prawosławnej w Rzeczypospolitej w latach 1674–1686
  • 1985: Wiktor Wysoczański [brak danych]
  • 1981: Jan Anchimiuk, „Aniołów sądzić będziemy”. Elementy antropologii i angelologii w pierwszym liście św. Apostoła Pawła do Koryntian
  • 1980: Zachariasz Łyko, Sytuacja prawna Kościoła Adwentystycznego w Polsce 1918–1939
  • 1978: Michał Hrycuniak (brak danych)
  • 1975: Jerzy Gryniakow, Ustalenie stanu prawnego dla Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego
  • 1967: Szczepan Włodarski [brak danych]
  • 1964: Witold Benedyktowicz, Próba irenologii chrześcijańskiej. Doświadczenia praskie[21]

Czasopisma naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Wydział publikuje założone w 1936 i wznowione w 1959 czasopismo naukowe „Rocznik Teologiczny”. Jest ono wpisane na listę czasopism punktowanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Zgodnie z autoprezentacją przygotowaną przez jego redakcję „Rocznik Teologiczny” jest recenzowanym, teologicznym i ekumenicznym czasopismem naukowym skupiającym polskie oraz zagraniczne głosy, na łamach którego prezentowane są artykuły i rozprawy, wyniki badań naukowych, wspomnienia i relacje, bibliografie tematyczne i recenzje z teologii i dyscyplin pokrewnych (historia, pedagogika religijna, filozofia, filologia, prawo wyznaniowe, itd.). W „Roczniku Teologicznym” znajduje się także dział Kronika, w którym publikowane są relacje z wydarzeń związanych z działalnością Wydziału Teologicznego ChAT, takich jak inauguracje, uroczystości wręczenia doktoratów Honoris Causa, sprawozdania z konferencji, itp.”[22]

Od 2019 w Wydziale redagowane jest czasopismo „Studia i Dokumenty Ekumeniczne[23].

Samorząd Studentów

[edytuj | edytuj kod]

Studenci obydwu Wydziałów ChAT są skupieni w Samorządzie Studentów ChAT, który posiada Zarząd w składzie:

  • Ada Maria Warowny – przewodnicząca
  • Nenad Mijanović – wiceprzewodniczący
  • Maja Wydra – sekretarz
  • Klaudia Anna Szymańska
  • Kamil Czumaj
  • Justyna Kamińska
  • Damian Heratym
  • Yelyzaveta Maksymova[24]

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

Zajęcia dla studentów Wydziału odbywają się w siedzibie Akademii przy ul. W. Broniewskiego 48 w Warszawie.

Dziekanat Wydziału mieści się w siedzibie Akademii przy ul. W. Broniewskiego 48 w Warszawie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 2017 r. poz. 2183, z późn. zm.
  2. a b Prezentacja historii ChAT na witrynie uczelni (dostęp: 31 lipca 2014 r.).
  3. Tadeusz J. Zieliński, Utworzenie Wydziału Pedagogicznego ChAT, „Studia z Teorii Wychowania” 2012 nr 2 (5), s. 10.
  4. Wydział Pedagogiczny ChAT zmienia nazwę na Wydział Nauk Społecznych. chat.edu.pl. [dostęp 2019-10-07].
  5. Sprawozdanie z konferencji naukowej „200 lat teologii uniwersyteckiej w Warszawie”. chat.edu.pl. [dostęp 2016-12-01].
  6. Informacja z witryny Wydziału Teologicznego ChAT (dostęp: 31 lipca 2014 r.).. [dostęp 2014-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 października 2014)].
  7. Informacja ze strony głównej ChAT (dostęp: 31 lipca 2014 r.).
  8. O Wydziale [online], chat.edu.pl [dostęp 2016-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-16].
  9. Informacja z witryny Wydziału Teologicznego ChAT (dostęp: 31 lipca 2014 r.).. [dostęp 2014-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 października 2014)].
  10. Informacja z witryny Wydziału Teologicznego ChAT (dostęp: 28 stycznia 2021 r.).
  11. Informacja z witryny Wydziału Teologicznego ChAT (dostęp: 31 lipca 2014 r.).. [dostęp 2014-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 sierpnia 2014)].
  12. Informacja z witryny Wydziału Teologicznego ChAT (dostęp: 31 lipca 2014 r.).. [dostęp 2014-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 sierpnia 2014)].
  13. Informacja z witryny Wydziału Teologicznego ChAT (dostęp: 31 lipca 2014 r.).. [dostęp 2014-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 sierpnia 2014)].
  14. Antropologiczny wymiar eklezjalnej misyjności na przykładzie doświadczeń kerygmatycznych Prawosławnej Cerkwi Rosyjskiej w periodzie XVII i XIX wieku w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2020-12-14].
  15. Harmonogram. chat.edu.pl, 2019-03-28. [dostęp 2019-04-02].
  16. Harmonogram przebiegu postępowania habilitacyjnego dr. Jerzego Sojki. chat.edu.pl. [dostęp 2018-10-25].
  17. Uchwała 30/2018. chat.edu.pl. [dostęp 2018-07-12].
  18. Postępowania habilitacyjne. chat.edu.pl. [dostęp 2018-04-18].
  19. Habilitacje. chat.edu.pl. [dostęp 2018-01-05].
  20. Wydział Teologiczny w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-12-13].
  21. 50 lat Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej 1954–2004, red. Marek Ambroży, Warszawa 2005, s. 130.
  22. Prezentacja czasopisma na witrynie Wydawnictwa Naukowego ChAT (dostęp: 31 lipca 2014 r.).. [dostęp 2014-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 sierpnia 2014)].
  23. „Studia i Dokumenty Ekumeniczne” nowym czasopismem ChAT. 25 lutego 2019. [dostęp 2019-03-06].
  24. Skład osobowy Zarządu Samorządu Studenckiego ChAT na kadencję 2020 – 2022

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]