Wikipedysta:Reytan/Brudnopis

Odczyn Biernackiego (OB), rzadziej opad Biernackiego, wskaźnik opadania erytrocytów (ESR, ang. erythrocyte sedimentation rate) – badanie laboratoryjne polegające na pomiarze szybkości opadania krwinek czerwonych w niekrzepnącej krwi. W diagnostyce medycznej i weterynaryjnej służy jako wskaźnik procesów zapalnych, reumatycznych i nowotworowych^[1].

Historia

Odczyn opadania erytrocytów został odkryty w 1897 przez polskiego lekarza Edmunda Biernackiego^[2]^[3]^[1]. W 1918 r. szwedzki patolog Robin Fåhræus opisał to samo zjawisko, stąd w niektórych krajach OB nazywane jest od jego nazwiska i nazwiska Alfa Westergrena testem Fåhræusa-Westergrena^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b Henryk Bomski: Podstawowe laboratoryjne badania hematologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, s. 186-192. ISBN 83-200-1918-4.
↑ Edmund Faustyn Biernacki w bazie Who Named It (ang.)
↑ Biernacki's test w bazie Who Named It (ang.)
↑ Robert (Robin) Sanno Fåhræus w bazie Who Named It (ang.) i Alf Vilhelm Albertsson Westergren w bazie Who Named It (ang.)

[Bomski-1] Henryk Bomski: Podstawowe laboratoryjne badania hematologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, s. 186-192. ISBN 83-200-1918-4.

[2] Edmund Faustyn Biernacki w bazie Who Named It (ang.)

[3] Biernacki's test w bazie Who Named It (ang.)

[4] Robert (Robin) Sanno Fåhræus w bazie Who Named It (ang.) i Alf Vilhelm Albertsson Westergren w bazie Who Named It (ang.)

[1]

[2]

[3]

[4]