Wiado
52°38′32″N 25°45′44″E/52,642222 25,762222| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 52°38′32″N 25°45′44″E/52,642222 25,762222
| |
Wiado – dawna wieś nad Jeziorem Bobrowickim. Miejsce, w którym się znajdowała, współcześnie położone jest na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim, w sielsowiecie Telechany, na terenie Wygonowskiego Rezerwatu Krajobrazowego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś pojawia się w źródłach od XVI w.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kosowskim/iwacewickim[a], do 1 stycznia 1926 w gminie Borki-Hiczyce, następnie w gminie Święta Wola[1][2].
12 września 1942 Wiado oraz sąsiednie wsie Bobrowicze, Kraśnica i Tupice (Tupiczyce) zostały spalone wraz z mieszkańcami przez esesmanów z niemieckiej ekspedycji karnej. Po wojnie wsi nie odbudowano.
Obecnie o istnieniu wsi przypomina obelisk upamiętniający pomordowanych przez Niemców mieszkańców, postawiony w czasach sowieckich. W miejscu Wiada oraz nieodległych Tupic i pól otaczających obie wsie rozwinęła się niewielka pustynia antropogeniczna[3].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ do 12 grudnia 1920 w powiecie słonimskim
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 129, poz. 933
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2021-01-07]. (pol.).
- ↑ I. Pirożnik, W. Snytko, T. Szczypek, Walory turystyczne szlaku Kanału Ogińskiego na Polesiu Bialoruskim, „Acta Geographica Silesiana”, 5, 2009, s. 54–55 [zarchiwizowane z adresu 2016-06-03].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiado, pow. słonimski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 266.
- Wiado na mapie WIG
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-01-07]. (ros.).