Wizon morski
| Neogale macrodon | |||
| (Prentis, 1903) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wizon morski | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Wizon morski[4] (Neogale macrodon) – gatunek wymarłego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Gatunek ten występował u wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej w Massachusetts i Maine w Stanach Zjednoczonych oraz Nowym Brunszwiku i Nowej Fundlandii w Kanadzie[1][3].
Ssak ten został opisany po raz pierwszy przez Prentisa w 1903 roku jako Lutreola macrodon[5]. Przez dłuższy czas gatunek ten traktowany był jako podgatunek wizona amerykańskiego. W 2000 roku Mead i współpracownicy porównali N. macrodon z pięcioma podgatunkami N. vison, wykorzystując do badań czaszki, żuchwy, kość ramienną, promieniową, udową, piszczelową i inne elementy szkieletu, stwierdzając że N. macrodon była większa niż pokrewny gatunek[6]. Również badania uzębienia wykazały odrębność tego gatunku[7].
Niewiele wiadomo na temat ekologii wizona morskiego. Według słów okolicznych mieszkańców gatunek ten miał bardziej czerwone futro, puszysty ogon i grubsze ciało niż wizon amerykański[1]. W 1867 roku w Nowej Szkocji odnotowano okaz mierzący 82,6 cm długości[1]. Zamieszkiwał skaliste wybrzeża i przybrzeżne wyspy[8]. Najprawdopodobniej ssak ten wiódł nocny i samotniczy tryb życia, dużo czasu spędzając w morzu. Wizon morski żywił się ptakami, jajami ptaków, rybami oraz morskimi bezkręgowcami. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EX (wymarły)[3]. Najprawdopodobniej ssak ten wyginął około 1860 roku. Główną przyczyną wyginięcia mogły być polowania związane z handlem futrami.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Peter Mass: Neovison macrodon. Recently Extinct Animals. [dostęp 2010-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2007)]. (ang.).
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Neovison macrodon. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 10 stycznia 2009]
- ↑ a b c K. Helgen, S.T. Turvey, Neovison macrodon, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-07-20] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 161. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ D. W. Prentis. Description of an extinct mink from the shellheaps of the Maine coast. „Proceedings of the United States National Museum”. 26, s. 887-888, 1903.
- ↑ Jim I. Mead, Arthur E. Spiess, Kristin D. Sobolik. Skeleton of Extinct North American Sea Mink (Mustela macrodon). „Quaternary Research”. 53 (2), s. 247-262, Marzec 2000. University of Washington. DOI: 10.1006/qres.1999.2109.
- ↑ Rebecca A. Sealfon. Dental Divergence Supports Species Status of the Extinct Sea Mink (Carnivora: Mustelidae: Neovison macrodon). „Journal of Mammalogy”. 88 (2), s. 371-383, 2007. American Society of Mammologists. DOI: 10.1644/06-MMM-A-227R1.1.
- ↑ Sea Mink Mustela macrodon. Species at Risk Public Registry. [dostęp 2010-01-10]. (ang.).