Rio Bravo (film)

Ten artykuł od 2018-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rio Bravo

Gatunek	western
Data premiery	18 marca 1959 czerwiec 1962[1] (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	141 min
Reżyseria	Howard Hawks
Scenariusz	Leigh Brackett, Jules Furthman
Główne role	John Wayne Dean Martin Ricky Nelson Angie Dickinson Walter Brennan
Muzyka	Dimitri Tiomkin
Zdjęcia	Russell Harlan
Scenografia	Leo K. Kuter, Ralph S. Hurst
Kostiumy	Marjorie Best
Montaż	Folmar Blangsted
Produkcja	Howard Hawks
Wytwórnia	Armada Productions
Dystrybucja	Warner Bros.
Multimedia w Wikimedia Commons

Rio Bravo – amerykański western w reżyserii Howarda Hawksa z 1959 roku na podstawie opowiadania B.H. McCampbell^[1].

Szeryf małego, odciętego od świata, miasteczka na Dzikim Zachodzie John T. Chance, aresztuje za morderstwo Joe Burdette’a. Brat Joe, Nathan Burdette, bogaty ranczer i przywódca miejscowych rabusiów, podejmuje działania zmierzające do jego uwolnienia. Szeryf, wraz ze swoimi zastępcami: alkoholikiem Dude oraz kulejącym staruszkiem Stumpym podejmuje próbę przetrzymania Joego w areszcie do czasu przybycia funkcjonariuszy US Marshals Service.

Pomoc szeryfowi oferuje przejeżdżający przez miasto z kawalkadą wozów przyjaciel, Pat Wheeler (Ward Bond). W hotelu, prowadzonym przez Carlosa, John poznaje piękną hazardzistkę używającą pseudonimu Faethers (szal boa), ściganą listem gończym. Podejrzewa ją o oszustwa podczas gry, ale okazuje się, że oszustem był inny gracz. Nie chcąc mieć dodatkowych problemów, próbuje ją zmusić do wyjazdu z miasteczka. Jednocześnie jednak oboje zaczynają wzajemnie się skłaniać do siebie. Tymczasem Pat ginie, zastrzelony przez rewolwerowca wynajętego przez Burdette’a. John i Dude osaczają mordercę, a Dude zabija go celnym strzałem. Nathan odwiedza swego brata w więzieniu. Stumpy, skrzywdzony kiedyś przez Nathana (Nathan zagarnął jego ranczo), daje jasno do zrozumienia, że przy próbie napadu na więzienie Joe będzie „przypadkowo” zabity. Nathan nie może więc wykorzystać liczebnej przewagi. Oddala się, każąc grać orkiestrze ponurą melodię o braku litości dla pokonanych. Ludzie Natahana próbują sterroryzować szeryfa, aby wypuścił Joego. Dzięki pomocy Feathers i Colorado nie udaje im się to. Jednak udaje im się porwać Dude’a. Szeryf zgadza się na wymianę. Podczas wymiany Dude rzuca się na Joego i obezwładnia go. Tymczasem szeryf ze swoimi pomocnikami i sympatykami pokonują bandę Nathana, wykorzystując także dynamit przewożony w wozach Pata. Nathan i jego ludzie poddają się. John, w dosyć mętny sposób, oświadcza się Feathers.

• John Wayne – John T. Chance (szeryf)
• Dean Martin – Dude (pomocnik szeryfa, uzależniony od alkoholu)
• Ricky Nelson – Colorado Ryan (młody rewolwerowiec na służbie u P. Wheelera)
• Walter Brennan – Stumpy (pomocnik szeryfa utykający na nogę)
• Angie Dickinson – Feathers (atrakcyjna wdowa po szulerze karcianym)
• Pedro Gonzalez Gonzalez – Carlos Robante (Meksykanin, właściciel hotelu)
• Estelita Rodriguez – Consuela Robante (żona Carlosa)
• Ward Bond – Pat Wheeler (przyjaciel szeryfa)
• John Russell – Nathan Burdette (bogaty ranczer)
• Claude Akins – Joe Burdette (brat Nathana, morderca aresztowany przez szeryfa)

Ważną rolę w filmie pełni muzyka. Szczególnią popularność zdobyła piosenka śpiewana przez ówczesnego idola nastolatków Deana Martina – „My Rifle, My Pony, and Me” („Moja strzelba, mój koń i ja”). Piosenka ta znalazła się na liście 100 najlepszych piosenek z westernów^[2]. Po niej inny piosenkarz Ricky Nelson wykonuje skróconą wersję „Get Along Home, Cindy”. Melodia, którą Nathan poleca grać, dotyczy krwawej bitwy pod Alamo, podczas wojny o niepodległość Teksasu.

• Rio Bravo w bazie IMDb (ang.)