Roman Pokora

Roman Pokora
Pełne imię i nazwisko	Roman Mychajłowycz Pokora
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1948 ; Zborów
Data i miejsce śmierci	8 marca 2021 ; Lwów
Wzrost	177 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
1972	ZSRR U-21
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1989	Zaria Bielce
1989–1991	Weres Równe
1992	Karpaty-2 Lwów (asystent)
1992–1994	Wołyń Łuck
1994–1995	Hetman Zamość
1996	Karpaty Mukaczewo
1999–2003	Polihraftechnika Oleksandria
2003	FK Mikołajów
2004	Nywa Winnica
2004–2006	FK Ołeksandrija
2006–2010	Simurq Zaqatala
2010	Enerhetyk Bursztyn
2010–2011	Helios Charków
2013	Guria Lanczchuti
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Roman Mychajłowycz Pokora, ukr. Роман Михайлович Покора, ros. Роман Михайлович Покора, Roman Michajłowicz Pokora (ur. 22 lutego 1948 w Zborowie, w obwodzie tarnopolskim, zm. 8 marca 2021 we Lwowie^[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek klubu SKA Lwów. Pierwszy trener Bohdan Markewicz. W 1965 został zaproszony do Karpat Lwów. 12 maja 1966 zadebiutował w spotkaniu z klubem Awanhard Charków^[2]. Od 1967 podstawowy pomocnik klubu. W 1975 przeszedł do Metalista Charków, w którym występował do 1976. Potem jeszcze trzy lata występował w drużynie Spartak Iwano-Frankowsk, w której zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Pierwszy duży sukces przyszedł w 1990, kiedy z Weresem Równe zdobył brązowe medale w Drugiej Lidze Mistrzostw ZSRR. Następnie asystował trenerowi w drugiej drużynie lwowskich Karpat. W 1992-1994 trenował Wołyń Łuck, skąd wyjechał za granicę trenować Hetman Zamość. Po 1,5 rocznej pracy był zmuszony opuścić klub z powodu braku polskiej licencji trenerskiej. Po powrocie do ojczyzny trenował drugoligowy zespół Karpaty Mukaczewo. W 1999 otrzymał propozycję trenować Polihraftechnikę Oleksandria. Z klubem zdobył awans do Wyszczej Lihi. W 2003 przez problemy finansowe klub został rozwiązany, a trener został bez pracy. Ale już od września 2003 pracował na stanowisku trenera w FK Mikołajów, a od kwietnia 2004 w Nywie Winnica. Kiedy w 2004 został reaktywowany klub w Oleksandrii został ponownie zaproszony prowadzić ten klub. Od 2006 do czerwca 2010 pracował na stanowisku trenera azerskiego klubu Simurq Zaqatala^[3]. Na początku września 2010 objął stanowisko głównego trenera Enerhetyka Bursztyn^[4]. A po trzech meczach 28 września 2010 przeniósł się do Heliosu Charków^[5]. 16 kwietnia 2011 po serii nieudanych meczów został zwolniony z zajmowanego stanowiska^[6]. We wrześniu 2013 objął prowadzenie gruzińskiego klubu Guria Lanczchuti^[7].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

mistrz Pierwoj Ligi ZSRR: 1970
zdobywca Pucharu ZSRR: 1969

Sukcesy reprezentacyjne

wicemistrz młodzieżowych mistrzostw Europy: 1972

Sukcesy trenerskie

brązowy medalista Perszej lihi Ukrainy: 2001
brązowy medalista mistrzostw Azerbejdżanu: 2009

Odznaczenia

tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1969.

Przypisy

Bibliografia

Roman Pokora w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
Roman Pokora w bazie RusTeam (ros.)
Profil na wz.lviv.ua (ukr.)
Roman Pokora, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Ушел из жизни легендарный игрок «Карпат» (ukr.)

[3] ФК «Карпати» Львів [online], www.fckarpaty.lviv.ua [dostęp 2017-11-26] .

[4] Николаевские новости Роман Покора в Азербайджане

[5] UA-Футбол. Прес-конференція з новим тренером "Енергетика" Романом Покорою

[6] UA-Футбол. Роман Покора – новый главный тренер "Гелиоса"

[7] UA-Футбол. Роман Покора и его помощники уволены

[8] Роман Покора очолив грузинську "Гурію" - UA-Футбол

[t-9] tymczasowo

[t-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-11] tymczasowo

[t-12] tymczasowo

[t-13] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o tymczasowo

[t-14] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]