[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Robert Kendrick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Kendrick
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1979
Fresno

Wzrost

190 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

2013

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

69 (20 lipca 2009)

Australian Open

1R (2007, 2009)

Roland Garros

2R (2009)

Wimbledon

2R (2006)

US Open

2R (2008, 2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

77 (4 lutego 2008)

Australian Open

1R (2004, 2007, 2008)

Roland Garros

1R (2007, 2009)

Wimbledon

2R (2009)

US Open

QF (2007)

Robert Bradley Kendrick (ur. 15 listopada 1979 w Naples) – amerykański tenisista.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Do zawodowego grona tenisistów przystąpił w 2000 roku, natomiast w 2013 roku zakończył zawodową karierę.

Pierwszy kontakt z rakietą tenisową miał w wieku pięciu lat. Do zawodowego grona tenisistów przystąpił w dwudziestym roku życia. Przez pierwsze lata swojej kariery grywał głównie w turniejach rangi ITF Men's Circuit. Później rozpoczął grę w zawodach kategorii ATP Challenger Tour, a w 2001 roku zadebiutował w rozgrywkach ATP World Tour, w Auckland. W roku 2001 po raz pierwszy przystąpił do wielkoszlemowego turnieju, Wimbledonu, lecz odpadł w eliminacjach. Podobnie było również w US Open, natomiast grze podwójnej zagrał w turnieju głównym odpadając w I fazie rozgrywek. Tego roku wygrał turnieje ATP Challenger Tour w deblu w Aptos, wspólnie Brandonem Hawkiem oraz w Kerrville ponownie grając razem z Hawkiem.

W roku 2002 w Australian Open, French Open, jak i US Open Amerykanin nie przebrnął kwalifikacji, a do Wimbledonu nie przystąpił. Tego samego roku zdobył tytuł singlowy ATP Challenger Tour w Tulsie, pokonując w finale 6:3, 6:3 Daniela Mela. W deblu wygrał w San Antonio, będąc wtedy w parze z Diegiem Ayalą.

Sezon 2003 Amerykanin rozpoczął od półfinału imprezy rangi ATP World Tour w Delray Beach, przechodząc najpierw kwalifikacje. W turnieju głównym, walcząc o finał imprezy, uległ swojemu rodakowi, późniejszemu zwycięzcy rozgrywek, Janowi-Michaelowi Gambillowi 3:6, 6:2, 6:7(5). Wcześniej, w San José zagrał w finale w grze podwójnej. Ostatecznie wraz z Paulem Goldsteinem nie sprostał w walce o tytuł mistrzowski duetowi Lee Hyung-taikUładzimir Wałczkou przegrywając 5:7, 6:4, 3:6. Później awansował do turnieju głównego Wimbledonu, lecz w I rundzie przegrał z Felicianem Lópezem. Latem wystartował po raz pierwszy w rozgrywkach rangi ATP Masters Series, w Cincinnati.

W 2004 roku Kendrick wywalczył tytuł w zawodach ATP Challenger Tour w Austin pokonując w finale Wesleya Whitehousa 7:5, 6:7, 6:2.

W sezonie 2006 Kendrick wygrał w grze singlowej turniej ATP Challenger Tour w Forest Hills. W lipcu 2006 roku wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w grze deblowej w Newport. Partnerem Amerykanina był wówczas Jürgen Melzer. W finale turnieju pokonali duet Jeff CoetzeeJustin Gimelstob 7:6(3), 6:0. Na trawiastych kortach Wimbledonu awansował do II rundy. W walce o III fazę rozgrywek przegrał z Rafaelem Nadalem 7:6(4), 6:3, 6:7(2), 5:7, 4:6. Na koniec roku zwyciężył podczas turniejów ATP Challenger Tour w singlu w Puebli, a w deblu w Calabasas.

Sezon 2007 rozpoczął od I rundy w Melbourne. Potem wygrał w Dallas rozgrywki z cyklu ATP Challenger Tour. W grze podwójnej doszedł do półfinałów imprez w San José i Houston (oba turnieje rangi ATP World Tour). Do końca roku wygrał jeszcze (w singlu) zawody ATP Challenger Tour w Calabasas oraz w Knoxville. W międzyczasie uzyskał ćwierćfinał w grze podwójnej w US Open. Potem zagrał w półfinale turnieju gry podwójnej w Tokio. Na koniec roku wygrał deblowe zmagania ATP Challenger Tour w Sacramento.

W roku 2008, w singlu, wygrał turnieje ATP Challenger Tour w Louisville oraz Nashville. W deblu po raz drugi z rzędu zagrał w półfinale deblowych zmagań w Tokio.

Sezon 2009 zaczął od I rundy w Australian Open. We French Open doszedł do II fazy rozgrywek, a w Wimbledonie odpadł w I rundzie. W US Open osiągnął II rundę.

W październiku 2010 roku Amerykanin wygrał swój ósmy turniej ATP Challenger Tour w grze podwójnej, w Tiburon. Wspólnie z Travisem Rettenmaierem pokonali w pojedynku finałowym parę Ryler DeHeartPierre-Ludovic Duclos. Na początku listopada Kendrick wygrał zawody ATP Challenger Tour w Charlottesville, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W singlu pokonał w finale Michaela Shabaza, natomiast w deblu triumfował razem z Donaldem Youngiem, po zwycięstwie nad parą Ryler DeHeart–Duclos.

Podczas French Open z 2011 roku Kendrick przyjmował niedozwolony stymulant, za co otrzymał karę rocznej dyskwalifikacji[1].

Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 2002 Tulsa Twarda Brazylia Daniel Melo 6:3, 6:3
Zwycięzca 2. 2004 Austin Twarda Południowa Afryka Wesley Whitehouse 7:5, 6:7, 6:2
Zwycięzca 3. 2006 Forest Hills Ceglana Filipiny Cecil Mamiit 6:2, 6:2
Zwycięzca 4. 2006 Puebla Twarda Argentyna Leonardo Mayer 7:5, 6:4
Zwycięzca 5. 2007 Dallas Twarda (hala) Niemcy Benedikt Dorsch 6:3, 6:4
Zwycięzca 6. 2007 Calabasas Twarda Stany Zjednoczone Donald Young 3:6, 7:6, 6:4
Zwycięzca 7. 2007 Knoxville Twarda (hala) Stany Zjednoczone Kevin Kim 3:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca 8. 2008 Louisville Twarda (hala) Stany Zjednoczone Donald Young 6:1, 6:1
Zwycięzca 9. 2008 Nashville Twarda (hala) Indie Somdev Devvarman 6:3, 7:5
Zwycięzca 10. 2010 Charlottesville Twarda (hala) Stany Zjednoczone Michael Shabaz 6:2, 6:3

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 3. 16 lipca 2006 Newport Trawiasta Austria Jürgen Melzer Południowa Afryka Jeff Coetzee
Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
7:6(3), 6:0

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Roland Garros. Amerykański tenisista zawieszony na rok [online], Sport.pl [dostęp 2011-08-01] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]