Quercus hartwissiana
Wygląd
Liście | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Quercus hartwissiana | ||
Nazwa systematyczna | |||
Quercus hartwissiana Steven Bull. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 30: 387 1857[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
brak danych
|
Quercus hartwissiana Steven – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w południowej i wschodniej Bułgarii, północnej i wschodniej części Turcji oraz na Kaukazie[5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Zrzucające liście drzewo dorastające w naturalnym środowisku do 35 m wysokości (w uprawie osiąga najczęściej 7–9 m wysokości). Kora jest gruba, delikatnie pomarszczona i ma ciemnoczerwonawo-brązową barwę. Gałązka są bezwłose i mają czerwonawą barwę[5].
- Liście
- Blaszka liściowa ma kształt od podługowatego do odwrotnie jajowatego. Mierzy 7–15 cm długości oraz 3,5–6,5 cm szerokości, jest zatokowato wycięta i ząbkowana na brzegu, z 5–12 parami krótkich, zaokrąglonych (rzadko wąskich) klap, ma niemal sercowatą (czasami uszatą) nasadę i spiczasty wierzchołek. Górna powierzchnia jest błyszcząca, naga i ma ciemnozieloną barwę, natomiast od spodu są blade i nieco owłosione. Mają 7–13 par prostych nerwów drugorzędnych, z kolei nerwy trzeciorzędny są słabo widoczne. Ogonek liściowy ma 13–22 mm długości[5].
- Owoce
- Orzechy zwane żołędziami o niemal jajowatym kształcie z ostro zakończonym wierzchołkiem, dorastają do 18–30 mm długości i 15 mm średnicy. Osadzone są na szypułkach o długości 4 cm. Orzechy otulone są w miseczkach do 35% ich długości. Miseczki mierzą 12 mm średnicy, z szerokimi, cienkimi i białawo owłosionymi łuskami, ściśniętymi z wyjątkiem końcówki[5].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Występuje na wysokości od 1000 do 1500 m n.p.m. Jest mrozoodporny. Dobrze rośnie na wszystkich typach gleb. Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu[5].
Roślina jest bardzo podobna do gatunku Q. roburoides, który jest protopastą dla dębów bezszypułkowego (Q. petraea), omszonego (Q. pubescens) i szypułkowego (Q. robur), był bardzo powszechny w pliocenie, lecz obecnie wyginął[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-04-04] (ang.).
- ↑ a b Quercus hartwissiana Steven. The Plant List. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ Quercus hartwissiana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f Quercus hartwissiana. Oaks of the World. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ Quercus hartwissiana. Plantes & botanique. [dostęp 2017-04-04]. (fr.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):