[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Puccinia caricina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puccinia caricina
Ilustracja
Ecja na liściu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

rdze

Rząd

rdzowce

Rodzina

rdzowate

Rodzaj

rdza

Gatunek

Puccinia caricina

Nazwa systematyczna
Puccinia caricina DC.
Fl. franç., Edn 3 (Paris) 5/6: 60 (1815)
Budowa ecjum

Puccinia caricina DC. – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt dwudomowy, którego żywicielami są różne gatunki porzeczek (Ribes) i turzyc (Carex)[2]. Wywołuje u nich chorobę zwaną rdzą[3].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Puccinia, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Ma 25 synonimów[4].

Morfologia i rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Cykl życiowy Puccinia caricina odbywa się na dwóch żywicielach. Spermogonia i ecja rozwijają się na różnych gatunkach porzeczek. Tworzą się na liściach i ogonkach liściowych, na młodych pędach i młodych owocach. Mają kubkowaty kształt, a w miejscu ich występowania i w otoczeniu następuje chloroza. Uredinia i telia rozwijają się na turzycach. Jasnobrązowe uredinia tworzą się w obrębie żółtych plam na dolnej stronie liści. Powstają w nich urediniospory z 3–4 porami rostkowymi i ścianami o grubości 1–2 µm. Telia czarnobrązowe. Teliospory 2–komórkowe, gładkie, prawie bez przewężenia na przegrodzie, zwężające się przy szypule o mniej więcej tej samej długości co zarodnik[2].

Żywiciele

[edytuj | edytuj kod]

Spermogonia i ecja rozwijają się na gatunkach porzeczek (Ribes): porzeczka alpejska (R. alpinum), porzeczka złota (R. aureum), porzeczka czarna (R. nigrum), porzeczka zwyczajna (R. rubrum), porzeczka krwista (R. sanguineum), agrest (R. uva-crispa). Drugim żywicielem są turzyce (Carex), na których rozwijają się uredinia i telia. Stwierdzono ich występowanie na turzycy Buxbauma (C. buxbaumii), turzycy obłej (C. diandra), turzycy nibyciborowatej (C. pseudocyperus), turzycy dzióbkowatej (C. rostrata).

Na urediniach Puccinia caricina pasożytuje nadpasożyt Eudarluca caricis[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum. indexfungorum.org. [dostęp 2018-03-06]. (ang.).
  2. a b c Plant Parasites of Europe. [dostęp 2018-03-06].
  3. Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7.
  4. Species Fungorum. speciesfungorum.org. [dostęp 2018-03-06]. (ang.).