[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Pterodroma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pterodroma[1]
Bonaparte, 1856[2]
Ilustracja
Petrel antylski (P. hasitata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

burzykowate

Rodzaj

Pterodroma

Typ nomenklatoryczny

Procellaria macroptera A. Smith, 1840

Synonimy
Gatunki

37 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Pterodromarodzaj ptaków z rodziny burzykowatych (Procellariidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na obszarze wszystkich oceanów świata[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 26–46 cm, rozpiętość skrzydeł 53–114 cm; masa ciała 112–810 g[9].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1856 roku francuski zoolog Charles-Lucien Bonaparte w artykule poświęconym nowym gatunkom i ptakom Azji oraz Ameryki wraz z równoległymi tablicami systematycznymi ptaków pelagicznych, opublikowanym w czasopiśmie Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences[2]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[10] petrel długoskrzydły (P. macroptera).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Pterodroma: gr. πτερον pteron ‘skrzydło’; -δρομος -dromos ‘biegacz, od τρεχω trekhō ‘biegać’[11].
  • Rhantistes: gr. ῥαντης rhantēs ‘tryskacz’, ῥαινω rhainō ‘tryskać’[12]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Procellaria cookii G.R. Gray, 1843.
  • Aestrelata: gr. οιστρηλατος oistrēlatos ‘prowadzony przez gza’, od οιστρος oistros ‘giez, bąk’; ελαυνω elaunō ‘prowadzić’[13]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[10]: Procellaria hasitata Kuhl, 1820.
  • Cookilaria: kpt. James Cook (1728–1779), oficer Royal Navy, hydrograf, podróżnik, opłynął Ziemię w latach 1768–1771, 1772–1775, 1776–1779; rodzaj Procellaria Linnaeus, 1758[14].
  • Oestrelatella: rodzaj Aestrelata Bonaparte, 1856; łac. przyrostek zdrabniający -ella[15]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[16]: Oestrelata hypoleuca Salvin, 1888.
  • Hallstroma: Sir Edward John Lees Hallstrom (1886–1970), australijski biznesmen, hodowca ptaków[17]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pterodroma neglecta Schlegel, 1863.
  • Proaestrelata: łac. pro ‘zamiast, przed’; rodzaj Aestrelata Bonaparte, 1856[18]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Oestrelata axillaris Salvin, 1893

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[19]:

Opisano również gatunki wymarłe znane tylko ze szczątków kopalnych:

  1. Młodszy homonim Rhantistes Kaup, 1829 (Procellariidae).
  2. Nowa nazwa dla Rhantistes Reichenbach, 1853

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pterodroma, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Ch.-L. Bonaparte. Espèces nouvelles et Oiseaux d’Asie et d’Amérique, et tableaux paralléliques des Pélagiens ou Gaviæ. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 42, s. 768, 1856. (fr.). 
  3. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. iv. (niem.).
  4. Ch.-L. Bonaparte. Additions et Corrections aux Tableaux paralléliques de l’Ordre des Hérons et des Pélagiens ou Gavies, et à la partie correspondante, déjà publiée, du Conspectus Avium. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 43, s. 994, 1856. (fr.). 
  5. Bianchi 1913 ↓, s. 512.
  6. G.M. Mathews: G.M. Mathews & E.J.L. Hallstrom: Notes on the Order Procellariiformes. Verity Hewitt Bookshop: Canberra, 1943, s. 27. (ang.).
  7. M.J. Imber. Origins, phytogeny and taxonomy of the gadfly petrels Pterodroma spp. „Ibis”. 127 (2), s. 219, 1985. DOI: 10.1111/j.1474-919X.1985.tb05055.x. (ang.). 
  8. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-11-10]. (ang.).
  9. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Shearwaters and Petrels (Procellariidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Pterodroma, DOI10.2173/bow.procel3.01 [dostęp 2024-11-10] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  10. a b E. Coues. Critical Review of the Family Procellariidæ: Part IV; Embracing the Æstrelateæ and the Prioneæ. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 18, s. 137, 1866. (ang.). 
  11. The Key to Scientific Names, Pterodroma [dostęp 2024-11-10].
  12. The Key to Scientific Names, Rhantistes [dostęp 2024-11-10].
  13. The Key to Scientific Names, Aestrelata [dostęp 2024-11-10].
  14. The Key to Scientific Names, Cookilaria [dostęp 2024-11-10].
  15. The Key to Scientific Names, Oestrelatella [dostęp 2024-11-10].
  16. Bianchi 1913 ↓, s. 719.
  17. The Key to Scientific Names, Hallstroma [dostęp 2024-11-10].
  18. The Key to Scientific Names, Proaestrelata [dostęp 2024-11-10].
  19. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 – burzykowate - Petrels & Shearwaters (wersja: 2024-09-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-11-10].
  20. BirdLife International, Pterodroma rupinarum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2017-1 [dostęp 2017-08-17] (ang.).
  21. C.J.O. Harrison i C.A. Walker. Pleistocene bird remains from Aldabra Atoll, Indian Ocean. „Journal of Natural History”. 12 (1), s. 7–14, 1978. DOI: 10.1080/00222937800770021a. (ang.). 
  22. a b c A. Tennyson, J. Cooper & L. Shepherd. A new species of extinct Pterodroma petrel (Procellariiformes: Procellariidae) from the Chatham Islands, New Zealand. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 135 (3), s. 267–277, 2015. (ang.). 
  23. Storrs L. Olson i Helen F. James. Descriptions of thirty-two new species of birds from the Hawaiian Islands: Part 1. Non-Passeriformes. „Ornithological Monographs”. 45, s. 1–88, 1991. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • V.L. Bianchi: La faune de la Russie. Les oiseaux. T. 1. Cz. 2. St.-Pétersbourg: 1913, s. 1–719. (fr.).
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).