Pszczoła skalista

Pszczoła skalista

Apis laboriosa
Smith, 1871
Pszczoła w trakcie zbierania nektaru
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	tchawkodyszne
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki (grupa żądłówki)
Nadrodzina	Apoidea
Rodzina	pszczołowate
Podrodzina	pszczoły rojne
Plemię	pszczoły żądlące
Rodzaj	pszczoła (Apis)
Gatunek	pszczoła skalista
Synonimy
Apis dorsata laboriosa (Smith, 1871)
Systematyka w Wikispecies

Pszczoła skalista, pszczoła himalajska (Apis laboriosa) – największa z pszczół miodnych

Żyje w bardzo nieprzyjaznych warunkach środowiska. Pszczoły te miejsc swego bytowania wyszukują w niedostępnych zagłębieniach skalnych, na takich wysokościach, gdzie dzięki swoim rozmiarom i gęstemu owłosieniu mogą wytrzymać te trudne warunki klimatyczne. Zmianę klimatu wytrzymują dość dobrze.

Granice występowania A.laboriosa ograniczone są barierami nie tyle geograficznymi co klimatycznymi. Pszczoły te żyją na wysokości 1600–3500 m n.p.m.

Podobnie jak pszczoły olbrzymie, także i te zmieniają swoje miejsce pobytu przynajmniej dwa razy w ciągu roku. Pozostawione w skałach plastry nie są ponownie używane, pomimo że rodziny powracają zawsze na to samo miejsce.

Pszczoły himalajskie zbierają nektar z rododendronów. Nektar tej rośliny zawiera substancję grayanotoxins^[1]. Nasycony toksynami miód, po spożyciu przez ludzi, wywołuje halucynogenny efekt. Dlatego jest on nazywany "miodem szaleństwa" [ang. mad honey]^[2][3].

• Pszczelnictwo, praca zbiorowa pod red. Jarosława Prabuckiego, Wydawnictwo Promocyjne "Albatros", Szczecin 1998 ISBN 83-8579-670-3