Preriokur ostrosterny
| Centrocercus urophasianus[1] | |||
| (Bonaparte, 1827) | |||
 Samiec | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
preriokur ostrosterny | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 obszar zaznaczony na granatowo | |||
Preriokur ostrosterny[6], głuszec ostrosterny (Centrocercus urophasianus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), zamieszkujący Amerykę Północną.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Obecnie gatunek ten uznaje się za monotypowy[7][8]. Dawniej populację z północno-zachodniej części zasięgu (od stanu Waszyngton po Oregon) wydzielano do podgatunku C. urophasianus phaios[7].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Zamieszkuje północną część amerykańskiej prerii – od południowo-środkowej Kanady po zachodnio-środkowe USA[8].
Cechy gatunku
[edytuj | edytuj kod]Dorasta do 70 cm. Samiec ma biały kołnierz, zaokrąglony ogon z piórami ostro zakończonymi, zwężającymi się ku końcom (stąd nazwa). Żółte „róże” nad oczami. Plecy i skrzydła brązowe z białymi i czarnymi cętkami. Samica jest nieco skromniejsza: wygląda podobnie, upierzenie bardziej stonowane. Dziób czarny u obu płci.
Gody
[edytuj | edytuj kod]
Koguty zbierają się na niewielkich tokowiskach i przywabiają kury pusząc się, nadymając żółtawe „worki” i wydając grzechoczące dźwięki specjalnymi piórami ogonowymi. Samiec dominujący może kopulować nawet z 75% samic.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2004 roku uznaje preriokura ostrosternego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened). Liczebność populacji w 2004 roku oceniano na około 150 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji jest spadkowy[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Centrocercus urophasianus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ McGowan 1994 ↓, s. 408.
- ↑ Centrocercus urophasianus urophasianus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-11-03] (ang.).
- ↑ Centrocercus urophasianus phaios, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-11-03] (ang.).
- ↑ a b Centrocercus urophasianus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tetraonini Leach, 1820 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ a b Sage Grouse (Centrocercus urophasianus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-30]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Greater Sage-Grouse. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).