Prawo Puekerta

Prawo Peukerta – sformułowane w 1897 roku^[1] przez niemieckiego naukowca Wilhelma Peukerta prawo określające w przybliżeniu zmianę pojemności akumulatorów ołowiowo-kwasowych przy różnych poziomach rozładowania. Zgodnie z tym prawem, wraz ze wzrostem szybkości rozładowania zmniejsza się dostępna pojemność akumulatora.

Peukert wyraził tę zależność poniższym wzorem^[2]:

${\displaystyle C_{p}=I^{k}t}$

gdzie:

${\displaystyle C_{p}}$ – pojemność akumulatora przy natężeniu rozładowania równym 1 A, wartość ta jest wyrażana w amperogodzinach;

t – czas rozładowania akumulatora, wartość ta wyrażana jest w godzinach;

I – prąd rozładowania, wartość ta wyrażana jest w amperach;

k – stała Peukerta, bezwymiarowa.