Piotr Napoleon Bonaparte

Piotr Napoleon Bonaparte

Herb rodowy Buonaparte
Rodzina	Bonaparte
Data i miejsce urodzenia	11 października 1815 Rzym
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1881 Wersal
Ojciec	Lucjan Bonaparte
Matka	Aleksandryna de Bleschamp-Bonaparte
Żona	Jeanne Ruffin
Dzieci	Roland Napoleon
Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Napoleon (Pierre-Napoléon) Bonaparte (ur. 11 października 1815 w Rzymie, zm. 7 kwietnia 1881 w Wersalu) – francuski polityk. Był siódmym dzieckiem Lucjana Bonaparte z jego drugiego małżeństwa z Aleksandryną de Bleschamp, a więc bratankiem Napoleona I.

Już jako dziecko odznaczał się trudnym, nie do poskromienia charakterem. W wieku lat 15 przyłączył się do insurgentów przeciw władzy papieskiej w Państwie Kościelnym i działał jako partyzant w lasach koło Rzymu (rodzice mieszkali wówczas w Canino). W roku 1831 wyjechał do USA, do stryja Józefa, i rok później przyłączył się do oddziałów Francisco Santandera, walczących w Kolumbii przeciw ówczesnemu rządowi tzw. Wielkiej Kolumbii. Po paru latach powrócił do Rzymu i został tam w 1835 r. na rozkaz papieża Grzegorza XVI wsadzony do więzienia. Po rocznym pobycie w więzieniu udał się do Wielkiej Brytanii.

Po obaleniu króla Ludwika Filipa powrócił do Francji i zaczął działać jako polityk o poglądach skrajnie lewicowych: został wybrany na posła Korsyki w Zgromadzeniu Ustawodawczym. Jego działalność zwiększyła popularność kuzyna, prezydenta Ludwika Napoleona Bonaparte. Piotr Napoleon był wprawdzie przeciwny zamachowi stanu kuzyna (1851), ale wkrótce się z nim pogodził i chętnie przyjął godność Księcia Cesarstwa (Prince d’Empire, ale bez tytułu „Cesarskiej Wysokości”) oraz odpowiednie apanaże, co doprowadziło do całkowitego zerwania z republikanami i socjalistami.

Prowadził od tej chwili rozpustne życie, zapomniany przez wszystkich. Tuż przed upadkiem cesarstwa, w roku 1870, zastrzelił w czasie kłótni dziennikarza Wiktora Noira. Postawiony przed sądem został uniewinniony, o co po upadku Napoleona III obwiniano cesarza.

W roku 1853 ożenił się z prostą robotnicą paryską Jeanne Ruffin, z którą miał syna i córkę. Syn Roland został ojcem sławnej psychoanalityczki Marii Bonaparte.

Opuszczony przez wszystkich, Piotr Napoleon Bonaparte zmarł w wieku 66 lat w Wersalu i został tam pochowany.

Piotr Bonaparte zostawił bogatą spuściznę literacką i popularnonaukową. Pisał po włosku i francusku. Jego talent pisarski nie był wprawdzie wysokiego lotu, ale z książek jego przebija szczere umiłowanie wolności, wielki idealizm i głębokie zainteresowanie losem ruchów wyzwoleńczych w Polsce, Italii i Ameryce Południowej.

• Historia wojskowości
• Nouveau systême de chevaux de Frise portatifs, Bruxelles 1846
• Analyse géometrique de l’ordonnance du 4 mars 1831 sur l’exercise et les manœuvres de l’infanterie, ibid.,1847
• Saggio di nozioni elementari di tattica e di strategia ad uso dei giovanni militi italiani, ibid., 1847
• Essai sur l’attaque et la défense des villes, Paris 1848
• Dzieła literackie
• Le capitaine Moneglia à Solferino, Paris 1861
• Miechow ou les enfants au bout de baĭonette, ibid., 1863
• Tłumaczenie wiersza Mickiewicza „Do matki Polki”, ibid., 1864
• Prace historyczne
• Napoléon III, sauveur de l’Italie, Sceaux 1866
• Sampiero, leggenda corsa, Bastia 1856
• Souvenirs, traditions et révélations, Bruxelles 1876

• Pierre Bourson, L’affaire Pierre Bonaparte, Paris 1929
• Dizionario Biografico delli Italiani, tom II, Roma 1969